Πρωθυπουργού εγκώμιον…

- Γράφει ο ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ, Φιλόλογος - Συγγραφέας

Είθισται στο τέλος του χρόνου ο κάθε Πρωθυπουργός να προβαίνει σε απολογισμό του έργου του και ταυτόχρονα να ανακοινώνει τον προγραμματισμό του για τη νέα χρονιά. Αυτή η συνήθεια τηρήθηκε με ευλάβεια και από τον κ. Τσίπρα, με τη διαφορά ότι από το πρωί ως το βράδυ στην ΕΡΤ καυχιέται για το μεγάλο έργο της κυβέρνησής του. Γι’ αυτό και ο σημερινός πολίτης αντιδρά κριτικά στον πρωθυπουργικό λόγο και αμφισβητεί την ειλικρίνεια ακόμα και των προθέσεών του.

Τούτο οφείλεται στην αντίφαση λόγων και πράξεων.
Προσωπικά αισθάνομαι υποχρεωμένος ως ενεργός πολίτης να εκφράσω δημόσια την ευαρέσκεια για όσα έπραξε και την ελπίδα για όσα «δώρα» μας υπόσχεται για το 2019. Άλλωστε τα κυβερνητικά κατορθώματα αφορούν και την Ελλάδα και τον καθένα από εμάς, αφού εμείς χαιρόμαστε ή θλιβόμαστε για κάθε πολιτική πράξη της κυβέρνησης.
Και τι να πρωτοθυμηθώ από τα θαυμαστά έργα της κυβέρνησης που φέρουν την υπογραφή και την έμπνευση του Πρωθυπουργού; Τι μνημόνια έσχισε, τι λίστες αποκάλυψε, τι γερμανικές αποζημιώσεις πέτυχε, τι σκάνδαλα ανακάλυψε, τι δάνεια του κόσμου έσβησε! Κατάφερε ό,τι κανένας άλλος Πρωθυπουργός στο παρελθόν: να ενοχοποιήσει δύο Πρωθυπουργούς και οχτώ Υπουργούς για κατάχρηση δημοσίου χρήματος! Δε δίστασε ακόμη και τον κ. Πικραμένο, υπηρεσιακό πρωθυπουργό είκοσι ημερών, να τον οδηγήσει στον έλεγχο της Βουλής και της Δικαιοσύνης, ενώ διέταξε το άνοιγμα των λογαριασμών του πρ. Πρωθυπουργού Σημίτη, του αδερφού του και όλων των συγγενών του.
Και ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τις κοινωνικές παροχές, τη μείωση των φόρων, το πλεόνασμα, την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια, την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Και κανείς να μην υποτιμάει το γεγονός ότι τώρα η Ελλάδα έχει γίνει «η γέτιδα δύναμη των Βαλκανίων, όπως διαλαλεί ο Πρωθυπουργός. Έτσι εξηγείται και η λύση του προβλήματος με τα Σκόπια, κάτι που δεν είχε τολμήσει κανείς Πρωθυπουργός της Ελλάδας από το 1974. Στην ίδια λίστα των εθνικών επιτυχιών εντάσσεται και η ρύθμιση όλων των εκκρεμοτήτων με την Αλβανία του Ράμα.
Τώρα ο καθένας καταλαβαίνει γιατί ο συγκυβερνήτης Καμμένος καυχιέται και νιώθει περήφανος για τη συνεργασία Αριστεράς και Ακροδεξιάς. Ίσως από ανώμαλες«συνευρέσεις» να γεννιούνται σπουδαία γεγονότα.
Αν όσα επισημαίνω ήταν αληθινά, πόσο ευτυχής θα ήταν ο Έλληνας σήμερα! Αλλά δυστυχώς «τα δοξαστικά και τα μεγαλυνάρια» δίνουν τη θέση τους σε ειρωνεία και εμπαιγμούς. Ο Πρωθυπουργός κινείται μακριά από τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών. Δείχνει ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να παραμείνει για λίγο ακόμη στην καρέκλα και ας υποφέρει ο λαός. Δυστυχώς έχει κυριαρχήσει σε όλα τα κυβερνητικά στελέχη ένας αβάσταχτος «αριστερός» κυνισμός και όλα αφέθηκαν στην τύχη τους. Ξέχασαν την ιδεολογία τους και τις αρχές της Αριστεράς.
Έφτασαν να προσκυνάνε τον ανεκδιήγητο Τραμπ, να θαυμάζουν την Μέρκελ και να αντιγράφουν ηγετίσκους ολοκληρωτικών καθεστώτων (βλέπε σκάνδαλο Novartis). Λένε ότι τάχα νοιάζονται για τους φτωχούς, αλλά απ’ αυτούς αρπάζουν σπίτια και επιδόματα. Η αναξιοπιστία τους είναι πια το πρόσημό τους. Ξεπέρασαν κάθε όριο θεατρικής παράστασης, αφού λύνουν τα ζητήματα της Εκκλησίας, αδιαφορούν για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, παραβιάζουν θεσμικούς κανόνες και ευτελίζουν ανθρώπους και φορείς. Κύριο μέλημά τους να διορίζουν συγγενείς και φίλους με παχυλούς μισθούς και ας είναι ανίδεοι, αγράμματοι και αδούλευτοι.
Και τι υπόσχεται; Πλεόνασμα μέχρι το 2060, που σημαίνει συνέχιση της βαριάς φορολογίας, παράδοση στους ξένους της κρατικής περιουσίας για 99 χρόνια και απόλυτη υποταγή στους αμερικανούς και το ΝΑΤΟ. Και τώρα ετοιμάζεται να παραδώσει θεμελιακά στοιχεία της ιστορίας μας στους Σκοπιανούς, σαν να πρόκειται για μια απλή εμπορική συμφωνία. Προτιμάει να παραχωρήσει εθνικά μας δικαιώματα, να ενισχύσει τον αλυτρωτισμό των γειτόνων και να απαξιώσει την πατριωτική αντίσταση της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού, με αντάλλαγμα ένα «μπράβο» από τον Τραμπ και την Μέρκελ.
Τις τελευταίες μέρες οι κυβερνητικοί μιλάνε ακόμη και για κυβέρνηση μειοψηφίας. Τούτο θα κάνει να τρίζουν τα κόκκαλα του Χαρ. Τρικούπη που ανάγκασε τον βασιλιά πριν από 140 χρόνια να καθιερώσει την αρχή «της δεδηλωμένης».
Όλα αυτά δείχνουν ότι η κυβερνητική μεταβολή αποτελεί όρο επιβίωσης της Ελληνικής Δημοκρατίας και ότι δεν υπάρχουν περιθώρια σιωπής ή εφησυχασμού του κόσμου.