Οι πρόθυμοι…

 Από μαθητές του Δημοτικού οι δάσκαλοί μας μας έμαθαν ότι προθυμία και πρόθυμος σημαίνουν διάθεση του ατόμου να παράσχει εξυπηρέτηση στον αιτούντα με ευχαρίστηση, συμπάθεια, ευγένεια και ει δυνατόν με χαμόγελο, ήτοι κοσμητικά ενός ευγενούς και συμπαθούς ατόμου. Τελευταίως όμως το επίθετο «πρόθυμος» ερμηνεύεται, κατά το λεξιλόγιο των εις τον ιερόν ναόν της Δημοκρατίας διακονούντων, ως γυρολόγος, αργυρώνητος, αγύρτης, ασυνεπής, καιροσκόπος, εξουσιολάγνος, καρεκλοθήρας, ανέντιμος, ανήθικος, γελοίος, πατριδοκάπηλος, βολεψίας, ρετάλικουρελού, αποστάτης, υποκριτής, ψεύτης και τέλος μέχρι και προδότης!
Διερωτάται κανείς, πώς θα κατώρθωνε ο κ. Μπαμπινιώτης να δώσει την ερμηνεία του «πρόθυμος» σε μία νέα έκδοση του λεξικού του, ώστε ο προσφεύγων σ’ αυτό να βρίσκει ικανοποιητική απάντηση, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την «πεζοδρομιακή» εξέλιξη της αρχικής εννοίας των λέξεων.
Πλήρης ο ευτελισμός, πλήρης ο εκφυλισμός της αναλυτικότερης γλώσσης του κόσμου, την οποία, παγκοσμίου φήμης γλωσσολόγοι και ιστορικοί, τη χαρακτηρίζουν ως τη «γλώσσα της δημιουργίας», της φαντασίας, του οραματισμού, του σχεδιασμού, ικανής να περιγράφει παν υλικόν και άυλον με θαυμαστή προσεγγιστική λεπτομέρεια δι’ ό και η ευρεία χρήση της στην επιστήμη της πληροφορικής.
Είναι εθνικό έγκλημα η πολιτική απομάκρυνσης από την ετυμολογία των λέξεων, την ορθογραφία τους και τη σωστή – ορθή χρήση τους. Γιούλης, Γιούνης, της διεθνής, της αμιγής, προέδρισσα, κ.α.π. περίεργα συνιστούν βάρβαρη παραποίηση υπαρχουσών λέξεων και εξ’ίσου βάρβαρη εισαγωγή νέων. Αφήνω τις εξελληνισμένες ξένες λέξεις που επικίνδυνα, αντικαθιστούν ελληνικές όπως π.χ. πάνελ, μενού, κουλ, κ.α.
Οι αρμόδιοι, οι δάσκαλοι, οι φιλόλογοι, οι γλωσσολόγοι και η Ακαδημία μας οφείλουν να εξεγερθούν και να προστατεύσουν τη γλώσσα μας. Οι δε 300 οφείλουν να τη χρησιμοποιούν με ευλάβεια ορθά, σεβόμενοι, αν μη τι άλλο, τις μαθήτριες και τους μαθητές των θεωρείων, τους οποίους δεν έχουν κανένα δικαίωμα ν’ απογοητεύουν με τη μεταφορά στο βήμα και στα έδρανα λεξιλόγιο πεζοδρομίου.
Τώρα, ως προς το κατά πόσον τα αναφερθέντα χαρακτηριστικά, ανταποκρίνονται, ναι ή όχι και σε πιο βαθμό, στην πραγματικότητα, ο καθείς ανάλογα με την αγωγή και τη μόρφωσή του (κουλτούρα στα ελληνικά…) ας βγάλει αβίαστα τα συμπεράσματά του. Το βέβαιον είναι ότι η γλώσσα μας ευρίσκεται εν κινδύνω.
Πρόθυμοι πάντως, με κάποιο ή κάποια από τα ανωτέρω «κοσμητικά» ρήματα, ουσιαστικά ή επίθετα, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Οι υγιείς δυνάμεις οφείλουν να τους απομονώσουν.