«Αιδώς» η ευτυχία του Πρωθυπουργού…

Σε κάθε πολιτισμένη ευρωπαϊκή χώρα σήμερα υπάρχει συνεργασία των πολιτικών της δυνάμεων στη βάση και του πολιτικού πολιτισμού για την αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων της κοινωνίας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι όλα τα κόμματα είναι ίδια ή ότι ο κάθε πολίτης απαρνείται τα «πιστεύω» του και την ιδεολογική του ταυτότητα. Τα ζητήματα αυτά σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. θεωρούνται αυτονόητα και είναι σχεδόν λυμένα.
Τι κρίμα για την ελληνική κοινωνία! Η Ελλάδα που γέννησε τη δημοκρατία και δίδαξε πολιτισμό και ορθολογισμό κινείται με άλλους ρυθμούς και σε διαφορετικούς κόσμους. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και οι συνοδοιπόροι της γυρολόγοι δεν έχουν ούτε κανόνες ούτε αρχές. Δόγμα τους είναι ότι όποιος διαφωνεί είναι «φασίστας», «ακροδεξιός» και εχθρός της δημοκρατίας. Δηλαδή αυτοί μόνο έχουν το δικαίωμα να μονοπωλούν το ορθό και να κατέχουν την αλήθεια. Όλα στο βωμό της σκοπιμότητας και των μικροκομματικών συμφερόντων. Εφαρμόζουν με ευλάβεια το δόγμα που λέει: Ό,τι μας ωφελεί προσωπικά και κομματικά αυτό είναι το αναγκαίο και πρακτέο.
Έτσι εξηγούνται οι μεταμφιέσεις και οι μεταλλάξεις του κ. Τσίπρα και των συνεταίρων του. Τούτο φάνηκε καθαρά και προκλητικά στη συνάντηση των Ευρωσοσιαλιστών που πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στην Αθήνα για τις Ευρωεκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προσκαλέσει όλες τις προοδευτικές δυνάμεις με σκοπό, όπως δήλωσε, να δημιουργηθεί ένα μεγάλο «δημοκρατικό μέτωπο» για να αντιμετωπιστεί στις Ευρωεκλογές η ακροδεξιά και ο φιλελευθερισμός.
Στ’ αλήθεια, ποιους προσκάλεσε ο Τσίπρας ως οικοδεσπότης και πώς καταδέχτηκε να συμποσιαστεί και να συμπράξει μαζί τους; Και μάλιστα δήλωσε ότι «θα ήταν ευτυχής αν είχαν ανταποκριθεί στο κάλεσμά του ο φίλος Θεοδωράκης και η Γεννηματά»! Νομίζω ότι ζούμε τον πολιτικό παραλογισμό και τον θεατρινισμό των κυβερνώντων στο έπακρο.
Η κοινή λογική λέει ότι είναι τουλάχιστον ανορθόδοξο πολιτικά και κοινωνικά να προσκαλείς σε συνεργασία ανθρώπους που για χρόνια έχεις στιγματίσει και έλουσες με τα επίθετα: «ψεύτες», «απατεώνες», «κλέφτες», «γερμανοτσολιάδες» και με ακόμη βαρύτερα.
Και να θυμόμαστε ότι αυτοί οι προσκεκλημένοι του Πρωθυπουργού δεν τολμούσαν για χρόνια να κυκλοφορήσουν έξω από το σπίτι τους γιατί οι σύντροφοι του Τσίπρα χρησιμοποιούσαν εναντίον τους όλα τα πολεμοφόδια, όπως ύβρεις, γιαούρτια, αυγά και κάθε μορφής βία. Και όμως, αυτούς σήμερα τους προσκαλούν για δημιουργία «κοινού δημοκρατικού μετώπου». «Αιδώς» κύριοι της κυβέρνησης. Η πολιτική επιστήμη σηκώνει τα χέρια και δεν διαθέτει τις αναγκαίες γνώσεις για ερμηνεία.
Επειγόντως, λοιπόν, χρειαζόμαστε ψυχαναλυτή ή αστρολόγο για να διεισδύσουμε στη σκέψη τους. Εκτός κι αν οι Συριζαίοι έλυσαν το υπαρξιακό τους πρόβλημα με την ευλογία του Αρχιεπισκόπου και ασπάζονται το ευαγγελικό μήνυμα που λέει ότι «η Αγάπη ου καταισχύνει». Μακάρι να έχει συμβεί αυτό και να προστρέξουμε όλοι πλησίον τους.
Μάλλον ακούνε τη βοή του κόσμου και δεν μπορούν να διαχειριστούν τα σύνδρομα της εξουσίας και της μεγαλομανίας. Αλλά για τους πολίτες το πρόβλημα δεν είναι η συνεργασία «των δημοκρατικών κομμάτων», αφού οι λέξεις και οι ταμπέλες θυμίζουν κύμβαλα αλαλάζοντα. Και γι’ αυτό η λύπη του Πρωθυπουργού και οι προκλήσεις σε «δείπνο» είναι προσχήματα. Αντίθετα μπορεί να συμμαζέψει τη Γεροβασίλη και την Παπακώστα για τις ακραίες δηλώσεις και τις «φασιστικές» πρακτικές που εφαρμόζουν προς εκφοβισμό των πολιτών. Οι Έλληνες στη μεγάλη τους πλειοψηφία ανησυχούν και δίκαια αντιδρούν, γιατί η κυβέρνηση παρέδωσε εθνικά – ιστορικά δικαιώματα στη Μακεδονία και ετοιμάζεται, όπως βουλευτές της δηλώνουν, για έντιμο συμβιβασμό στο Αιγαίο και για συμφωνία αλλαγής συνόρων με την Αλβανία.
Αυτά είναι τα μεγάλα ζητήματα. Όσο για τις συνεργασίες ας δοθεί το δικαίωμα στο λαό ΤΩΡΑ για να προσφέρει στον κάθε πολιτικό ό,τι του ταιριάζει και πάντα ανάλογα με τις αποφάσεις και τις πράξεις του.
ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ