Χωρίς όραμα Ήπειρος δεν χτίζεται!

Κύριε Διευθυντά,
Στους αναγνώστες του «Πρωινού Λόγου» είναι γνωστό ότι συχνά αρθρογραφώ τα τελευταία χρόνια. Η εκτίμησή μου για το πνεύμα της ουδετερότητας, με την προβολή όλων των απόψεων που διακρίνει την εφημερίδα σας είναι γνωστή. Στα πλαίσια λοιπόν του Παραγωγικού Διαλόγου που προωθείτε, σας στέλνω το παρόν άρθρο που σχετίζεται με τις πρόσφατες δηλώσεις του Περιφερειάρχη Ηπείρου (στο «Du Lac») και πιστεύω ότι θα βρει τη δική του θέση στον φιλόξενο «Π.Λ.».
Β.Ασ.

«Σήμερα μιλάμε με το έργο μας. Έργο που δεν κρύβεται, δεν διαγράφεται, δεν μηδενίζεται. Ματαιοπονούν όσοι το επιχειρούν», τόνισε ο Περιφερειάρχης στην παρουσίαση του στο «Du Lac» στις 19 Απριλίου του 2019.
Και βεβαίως, ένα έργο δεν κρύβεται και δεν διαγράφεται. Όμως κάθε έργο που σχεδιάζεται από την Περιφέρεια, θα πρέπει να παράγει αξία που να μεταφράζεται σε νέες επενδύσεις και θέσεις εργασίας, με τελικό στόχο την διεύρυνση του Ηπειρωτικού κοινωνικού προϊόντος. Κλειδί για την πολλαπλασιαστική επίδραση των μέτρων της Περιφέρειας στο σύνολο της οικονομίας, είναι η αφύπνιση του πλούτου των αναπτυξιακών πυρήνων της ορεινής και της θαλάσσιας Ηπείρου και ο μετασχηματισμός της αναπτυξιακής τους δυναμικής σε κοινωνική ευημερία και ανακύκλωση της νέας ζήτησης στις οικονομίες των πόλεων και των χωριών.
Η γνωστή πρακτική της Περιφέρειας, με την διάσπαση των κεφαλαίων του ΕΣΠΑ, συνδυασμένη με την σκοπιμότητα των μικροέργων και την συσσώρευση του πλούτου σε μια μικρή ομάδα εκλεκτών, επιταχύνει αρνητικά την ανακυκλωτική δυναμική των κεφαλαίων και φρενάρει την επενδυτική επέκταση. Αποτέλεσμα της πολυθρύλητης απορροφητικότητας και όχι της ευρείας επενδυτικότητας, είναι η γνωστή στασιμότητα της οικονομίας και η αύξηση της φτώχειας στην Ήπειρο.
Εάν ο δικός μας Περιφερειάρχης «δεν υπόσχεται ούτε οράματα, ούτε θεάματα, ούτε θαύματα» που να αφορούν το μέλλον της Ηπείρου, τότε καταλαβαίνει κανείς ότι η μικρή απορρόφηση του 19% των κεφαλαίων του ΕΣΠΑ από την Περιφέρεια Ηπείρου, είναι μία από τις βασικότερες αιτίες που καταδικάζουν την περιοχή μας να είναι τόσο χαμηλά στην ανάπτυξη και στο ξεπέρασμα της ανεργίας μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών
Και βεβαίως το έργο της Περιφέρειας δεν φαίνεται, διότι το άγχος των οικονομικών δυσκολιών της Ηπειρωτικής οικογένειας δεν λύνεται ούτε με την άσφαλτο και τις τεχνικές επαλείψεις, ούτε με την πολυγνωσία κάποιων συμβούλων, που με την επιμονή τους και την διαχρονική στείρωση των ιδεών τους, επιμηκύνουν τη στασιμότητα της κοινωνίας. Η εμπειρία επιστημονικών παρατηρήσεων σχετικών με την ιστορία των ευρωπαϊκών κοινωνιών έδειξε, πως η μακρόχρονη διατήρηση της εξουσίας από τα ίδια πάντοτε πρόσωπα, εξαντλεί την στέρνα των ιδεών και οδηγεί αναπόφευκτα στην ποιοτική και ποσοτική υποβάθμιση των υπηρεσιών και στην διάβρωση των αξιών μιας κοινωνίας. Και βεβαίως το έργο της Περιφέρειας δεν φαίνεται, διότι οι νέοι μας χωρίς ελπίδα εξακολουθούν να εγκαταλείπουν την Ήπειρο, όχι γιατί δεν έχουν άσφαλτο και τσιμέντο στους δρόμους τους, αλλά γιατί βλέπουν την Περιφέρεια και του Δήμους να μην είναι σε θέση να ξεπεράσουν το σοβαρό πρόβλημα, της δημιουργίας θέσεων εργασίας σε μια Ηπειρωτική οικονομία που συνεχώς συρρικνώνεται!
Και εμείς εξακολουθούμε να λέμε πως… «συνεχίζουμε να χτίζουμε πάνω στις βάσεις που βάλαμε. Επενδύουμε στα πλεονεκτήματα της Ηπείρου», κάτι που ακούστηκε να λέγεται στην ίδια παρουσίαση. Και αναρωτιέται κανείς, πιο να είναι άραγε το χτίσιμο στο οποίο αναφερόμαστε και σε ποιά πλεονεκτήματα της Ηπείρου επενδύσαμε μέχρι σήμερα; Υπάρχει άραγε συγκεκριμένη τουριστική στρατηγική που να καθορίζει τον τουριστικό προσανατολισμό της Ηπείρου; Ποιό είναι το τουριστικό προϊόν της; Ποιές είναι οι συντεταγμένες καθορισμού του τουριστικού προϊόντος; Αναφερόμαστε τακτικά σ ένα τουριστικό προϊόν της Ηπείρου, που στην ουσία είναι άγνωστο! Μήπως όμως το γνωρίζουν οι υπεύθυνοι του τουρισμού; Υπάρχει κάτι, που να φαίνεται και να έλκει τους επισκέπτες; Προσπαθούμε να επιβάλλουμε στις αγορές ένα προφίλ που δεν υπάρχει, που είναι άγνωστο! Αλλιώς οι παραγγελίες θα έπρεπε να περιμένουν στην σειρά! Και επιστρέφουμε θριαμβολογώντας για την επιτυχία της παρουσίασης στις διάφορες εκθέσεις.
Προσπαθούμε να προωθήσουμε τον τουρισμό της Ηπείρου, ξεκινώντας από την σκεπή και όχι από τα θεμέλια, ξεκινώντας από τις εκθέσεις και όχι από την δημιουργία της δομής ενός αυτοδύναμου τουριστικού πλέγματος.
Απευθυνόμαστε σε τουριστικούς πράκτορες και μιλάμε για περιβάλλον και για... μια πανέμορφη λίμνη και οι επισκέπτες συναντούν μια λίμνη υπερτροφική, πράσινη, με μυρωδιές και φουσκάλες του μεθάνιου, από την τοξική διεργασία των αερίων του πυθμένα, που φτάνει μέχρι την επιφάνεια των νερών της.
Το πόσο λάθος είμαστε στις δήθεν στρατηγικές μας επιλογές, φάνηκε στο θέμα της Παμβώτιδας. Ενώ η λίμνη είναι ο σημαντικότερος συντελεστής για το χτίσιμο μιας αλλιώτικης τουριστικής υποδομής για τα Γιάννενα και την Ήπειρο, εμείς δίνουμε προτεραιότητα 31 εκατομμυρίων στην Λεωφόρο Νιάρχου με την αύξηση των ταχυτήτων, τον κίνδυνο των ατυχημάτων και την επιπλέον επιβάρυνση της ατμόσφαιρας με καυσαέρια και ήχους! Ένα δρόμο που δεσμεύει κεφάλαια, χωρίς να παράγει έργο! Πρώτο μέλημα μιας πολιτικής θα έπρεπε να είναι η λίμνη, ως προωθητική πηγή αξιών, που θα έδινε στην Λεωφόρο Νιάρχου την δυνατότητα μιας τεχνολογίας μοντέρνας και φιλικής προς το περιβάλλον.
Και απορούμε ύστερα, γιατί οι ξένοι επισκέπτες δεν σταματούν στα Γιάννενα και περιμένουμε τις γιορτές και τα πανηγύρια για να θριαμβολογήσουμε και πάλι για τις επιτυχίες του… τουριστικού προορισμού «Γιάννενα», αγνοώντας τις αδυναμίες και τα προβλήματα της Ηπειρωτικής οικονομίας. Και βεβαίως, ένα έργο δεν φαίνεται όταν δεν είναι ικανό να αντιμετωπίσει την αύξηση των χρόνιων νοσημάτων και την διαβρωτική επίδραση του «στρες» στην καθημερινότητα του Ηπειρώτη. Γεγονός που δεν αντιμετωπίζεται με την καταστροφή των φυσικών πλεονεκτημάτων της Ηπείρου, αλλά με την αξιοποίησή τους και την φροντίδα για την προστασία της φύσης.
Μήπως η καταστροφική τελευταία επιβολή, ενός δήθεν «Master Plan» της Περιφέρειας, με ξεπερασμένη και επικίνδυνη σύμπλεξη στην λίμνη, δεν είναι φτιαγμένο για να δώσει στην Παμβώτιδα την χαριστική βολή; Είναι μήπως αυτό, που δεν θα χειροτερέψει τις ήδη προβληματικές συνθήκες της ατμόσφαιρας και της υγείας των κατοίκων του λεκανοπεδίου; Γνωρίζετε άραγε τι πάτε να κάνετε;
Στις 30 Απριλίου του 2014 όπως και στις 19 Απριλίου 2019 μιλούσατε «για την ανάπτυξη της Ηπείρου και για τις προσπάθειες που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια, δηλαδή πριν και από το 2014, για να καταστεί η Ήπειρος δημοφιλής προορισμός διεθνώς»! Πέρασαν χρόνια από τότε και τα λόγια μείνανε λόγια και η περίφημη δημοφιλία έγινε αυταπάτη. Και τότε, όπως και σήμερα έγινε «εκτενής αναδρομή στο τι έγινε κατά την θητεία που ολοκληρώνεται ξεκινώντας με νέα πρόσωπα που είχαν διάθεση για προσφορά», όπως αναφέρθηκε και σε παραπολιτικά σχόλια.
Ένα πείραμα με την ανοχή της κοινωνίας και την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον που γίνεται δυστυχώς καθημερινά και χειρότερο. Δεν νομίζετε πως είναι καιρός να αντιληφθούμε όλοι μας, ότι η βασικότερη ίσως αιτία για την οικονομική απονέκρωση και την ερήμωση της Ηπειρωτικής υπαίθρου, είναι η έλλειψη οράματος;

* * *
Ανοιχτά μυαλά με εξειδικευμένες γνώσεις και την δυναμική μιας νέας γενιάς, χωρίς εγωϊσμούς και κλειστά κυκλώματα, χρειαζόμαστε για να γίνει η Ήπειρος, η Ευρώπη της Ηπείρου. Το παρελθόν σαν απολογητική «αναγνώριση των λαθών και η αυτοκριτική συνδυασμένη με την ταυτόχρονη επιθυμία για αυτοδιοίκηση και όχι ετεροδιοίκηση», όπως ελέχθη από τον ίδιο, απέτυχε. Οι δείκτες της ηπειρωτικής οικονομίας, μάρτυρες της πραγματικότητας και όχι της λασπολογίας και της προπαγάνδας, είναι αμείλικτοι για την Ήπειρο. Η αποτυχία της περιφερειακής πολιτικής στον τομέα της απασχόλησης και της ανάπτυξης μεγάλων έργων, μεγαλώνει την απόσταση της Ηπείρου από τις ανεπτυγμένες περιφέρειες και καταδικάζει την περιοχή μας σε διαρκή φτώχεια. Κάποτε λέγαμε πως αιτία για την φτώχεια της Ηπείρου ήταν η απομόνωσή της. Σήμερα, που η Ήπειρος έσπασε και από ξηράς και από αέρος την απομόνωσή της, διαπιστώνουμε δυστυχώς και πάλι, ότι: στο ήθος μας, στο χαρακτήρα μας, φωλιάζει η αρρώστια!
Πολλοί λαοί θα ζήλευαν την Ήπειρο για τα φυσικά της πλεονεκτήματα και πολλοί θα θέλανε τον πλούτο της για να χτίσουνε έναν άλλο κόσμο και μια οραματική ιδιαιτερότητα…
ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΣΩΝΙΤΗΣ