ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ...

• Η διαδικασία η οποία έχει διαμορφωθεί και θεσπιστεί από το νόμο, είναι σωστή, διότι το δίπλωμα οδήγησης, δεν είναι προϊόν αγοράς. Οι ελάχιστες θεωρητικές και πρακτικές ώρες, που είναι υποχρεωτικό να καλυφθούν από το νόμο, για την απόκτηση άδειας οδήγησης και με βάση τα νέα δεδομένα, θα βοηθήσουν όλους και ιδιαίτερα το μαθητή, ο οποίος έχει αντιληφθεί την αξία τους.
Η απόκτηση γνώσεων, αντιληπτικής ικανότητας, σωστού υπόβαθρου, η απόκτηση κριτικής σκέψης και όχι παπαγαλίζον αποστήθιση των ερωτήσεων, αφού τα θεωρητικά μαθήματα δεν θα παρακάμπτονται, ως εκ τούτου τα πρακτικά μαθήματα, αποκτούν αυτόματα άλλη αξία και δεν θα αποτελούν μια διεκπεραιωτική διαδικασία. Είναι κάποια από τα σημαντικά οφέλη.
Κατά την εφαρμογή του νέου νόμου ν.4599, ο οποίος ψηφίστηκε αρχές Φεβρουαρίου, προέκυψαν πολλά προβλήματα, τα οποία οδήγησαν έναν ολόκληρο κλάδο, σε αμηχανία, ανησυχία, προβληματισμό και απόγνωση, λόγω του ότι από αρχές Οκτώβρη, μέχρι σήμερα δεν τίθονταν σε εφαρμογή.
Επίσης, οδήγησε πάνω από 100.000 πολίτες, να βρίσκονται σε αναμονή και απορία, κάτι το οποίο στοιχίζει και στο ίδιο το κράτος, το οποίο νομοθετεί κατά το δοκούν. Υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με την πραγματικότητα.
Με βασικά προβλήματα
Τα ασφαλιστικά προϊόντα, τα οποία έπρεπε να καλύψουν τον εκπαιδευόμενο και το εκπαιδευτικό όχημα, κατά την διάρκεια του πρακτικού μέρους της εξέτασης, είναι υποχρεωτικά, αφού ο εκπαιδευτής και κύριος του οχήματος, δεν θα παρίσταντο στο εκπαιδευτικό όχημα.
Η εναλλαγή των εκπαιδευτών, θα έπρεπε να αποφευχθεί κατά την διάρκεια του δεύτερου μέρους της πρακτικής εξέτασης στην πορεία, λόγω του ότι είναι επαγγελματικά ανήθικο και για ψυχολογικούς λόγους του μαθητή, ο οποίος επιλέγει, τον εκπαιδευτή του και πρέπει να βρίσκεται δίπλα του. Εξάλλου, η οδηγική και αντιληπτική ικανότητα του υποψήφιου οδηγού, θα διαφανεί στο πρώτο μέρος της εξέτασης των στατικών που βρίσκεται μόνος του, αλλά και στο δεύτερο μέρος της πορείας.
Η έλλειψη κατάλληλα διαμορφωμένων χώρων, που θα φιλοξενήσουν την διαδικασία του πρακτικού μέρους, οι οποίοι δεν υπάρχουν, σε περισσότερες πόλεις της Ελλάδος, με εξαίρεση της πόλης μας, των Ιωαννίνων, ο οποίος αποτελεί το αντικείμενο της δουλειάς πολλών χρόνων. Το πρόβλημα μας, στον συγκεκριμένο χώρο, είναι οι δρόμοι διέλευσης των εκπαιδευτικών οχημάτων, γύρω από αυτόν το χώρο, οι οποίοι έχουν περίσσεια κακοτεχνιών και δημιουργούν φθορές στα εκπαιδευτικά οχήματα και κυρίως δυσκολεύουν την εξέταση του μαθητού, στο συγκεκριμένο αστικό δίκτυο. Είναι μερικά, από τα βασικά προβλήματα του κλάδου μας.
Αυτό όμως, που πρέπει να αναρωτηθεί κάποιος, είναι το γεγονός ότι η εκπαιδευτική αυτή διαδικασία, από εδώ κι εμπρός, είναι σίγουρο ότι θα αντιμετωπίζεται με την σοβαρότητα που απαιτείται, ώστε να είναι κάποιος κατάλληλα καταρτισμένος οδηγός.
Η νοοτροπία, που καλλιεργούνταν από την ίδια την κοινωνία, η οποία δεν φρόντιζε να αφυπνίζει τους πολίτες, για την καλύτερη υπηρεσία και απόκτηση ουσιαστικής γνώσης και αξία της ίδιας της οδηγικής παιδείας, θα αποτελεί παρελθόν.
Ευτύχημα είναι, ότι η πλειοψηφία των εκπαιδευτών, αγωνίζονται να ασκούν το επάγγελμα ως λειτούργημα, ωθούν τους μαθητές στην γνώση, παραβλέποντας την κούραση ή τις παραπάνω φθορές που θα εμφανισθούν στα εκπαιδευτικά οχήματα, επιδιώκουν την επιτυχία του μαθητή, που είναι η μετατροπή του σε άτομο σκεπτόμενο, υπεύθυνο, σε κάθε οδηγητικό περιβάλλον και όχι άτομο που απλά χρησιμοποιεί το δίπλωμα, για να μεταφέρεται.
Η σωστή εκπαίδευση των υποψήφιων οδηγών, είτε είναι επαγγελματίες είτε όχι και η δια βίου εκπαίδευσή τους στον τομέα αυτό, είναι στόχοι που θα κατακτηθούν και θα έχουμε ως αποτέλεσμα, την μείωση των οδικών τροχαίων ατυχημάτων και τον επανασχεδιασμό μιας ασφαλούς κοινωνίας της κυκλοφορίας.
Επομένως, όσο υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να εκπαιδευθούν και άνθρωποι που θέλουν να εκπαιδεύσουν δεν θα σταματήσει να υπάρχει η σκέψη, ότι μπορούμε να ελπίζουμε, να διεκδικούμε μια νέα κοινωνία οδηγών, με συνείδηση και οδηγική παιδεία.
Κλείνοντας, είναι σκόπιμο όλοι μας να επιχειρήσουμε στο σύνολό μας, εξατομικευμένα αλλά και μαζί πολιτεία, εκπαιδευτές και υποψήφιοι οδηγοί, ο καθένας με τα μέσα που διαθέτει, ώστε να διαμορφωθεί ένα οδηγητικό περιβάλλον βασισμένο στην διαφάνεια την αξιοκρατία και κυρίως στην ορθή και επαρκή εκπαίδευση. Όπως στην ζωή, έτσι και στην οδήγηση, έχουμε την τύχη να επιλέξουμε τι είδους οδηγοί θέλουμε να είμαστε.
Ως άνθρωπος, ως εκπαιδευτικός, ως ιδιοκτήτρια σχολής οδηγών – ΚΕ.Θ.Ε.Υ.Ο με σεβασμό στους ανθρώπους και στην επιλογή τους, θα συνεχίσω την μελέτη καλύτερων και βέλτιστων πρακτικών σήμερα, με δράσεις, προγράμματα οδικής ασφάλειας, κυκλοφοριακής αγωγής, με εκπαίδευση, που θα βελτιώνει την οδηγική αντίληψη των νέων ανθρώπων και όχι μόνο. Με την σκέψη, ότι η βέλτιστη πρακτική του σήμερα, αποτελεί την ξεπερασμένη μόδα του αύριο! Και με την εξέλιξη του εαυτού μας δίνοντας καθημερινά αγώνα, όχι για μια επιβαλλόμενη βραχυπρόθεσμη επανάσταση, αλλά με αγώνες που θα αποτελούν τα βραχυπρόθεσμα βήματα που πρέπει να κάνουμε, στο δρόμο προς την μακροπρόθεσμη επιτυχία!

* Η Ιωάννα-Μαρία Καραγιώργου είναι Εκπαιδεύτρια Υποψήφιων Οδηγών Αυτοκινήτων & Μοτοσικλετών - Επιμελήτρια Κοινωνικής Πρόνοιας και μέλος του Συλλόγου Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εκπαιδευτών