Χαρά στο κουράγιο…

- Βρε μπάρμπα Μήτσο, ακόμη και συ, άνθρωπος της… τρίτης ηλικίας, έδειξες προθυμία να ασχοληθείς με τα κοινά; Εσύ, δεν έβαζες υποψηφιότητα τις καλές εποχές, τότε που είχες λαϊκή απήχηση…
- Γιατί όχι, μπάρμπα Θύμιο; Ξέρεις πόσοι… «κενοί» ασχολήθηκαν φέτος με τα κοινά; Χιλιάδες! Εμένα με… στρίμωξαν! Δεν συμπλήρωσε η παράταξή μου και με έβαλαν αναγκαστικά! Άσε που ήξεραν όλοι στο κόμμα πως το σόι μου είναι μεγάλο!
- Ναι, αλλά είδα πως το σόι σου σε… αγνόησε παντελώς, πήρες μόνο δύο σταυρούς, φαντάζομαι πως ο ένας ήταν δικός σου!
- Έχεις δίκιο Θύμιο, γι’ αυτό ψάχνω τη δεύτερη ψήφο! Ήταν της γυναίκας μου ή... του μπατζανάκη μου, που για 60 χρόνια είμαστε αγαπημένοι, ενώ με τη γυναίκα μου κάθε μέρα «φαγωνόμαστε»!
Πάντως οι δύο ψήφοι που πήρα μπορεί τελικά να είναι του μπατζανάκη και της γυναίκας μου και ίσως εγώ, πάνω… στην ταραχή μου, να μην ψήφισα τον εαυτό μου! Καθώς δεν βλέπω και καλά, μπορεί ο «σταυρός» να μπήκε στον επόμενο υποψήφιο! Αντί δηλαδή για ψήφο… στον Μπαλούφα, να έβαλα το σταυρό στον… Μπαρούφα! Και το θέμα είναι πως ο Μπαρούφας βγήκε στο τοπικό συμβούλιο για μία ψήφο!
- Εάν βγήκε αυτός ο σύμβουλος, με τη δική σου ψήφο μπάρμπα Μήτσο, θέλεις… σκότωμα! Αυτός δεν έχει αφήσει κόμμα για κόμμα, που να μην περάσει τα τελευταία 40 χρόνια! Ήταν 40 χρόνια φούρναρης και 40 χρόνια… γυρολόγος! Τώρα τον έκανες με την ψήφο σου και «μεγάλο» στο χωριό! Καλά να πάθεις… Και δεν μου λες μπάρμπα Μήτσο, με εκείνο το διορισμό που περίμενες για το γιο σου, προεκλογικά, τι έγινε;
- Η περίπτωση μπήκε… στα αρχεία του κόμματος, αφού είδαν το… μέγεθος της πολιτικής μου δύναμης! Θα περιμένω τις επόμενες εκλογές!
- Χαρά στο κουράγιο σου…

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγώγης.