Ο λόγος των πολιτικών να είναι συμβόλαιο!..

Διαβάζουμε προσφάτως δηλώσεις ξένων επισήμων, οι οποίοι πρωταγωνίστησαν στη διαχείριση του προβλήματος χρέους της Ελλάδος, ότι διέπραξαν σοβαρά λάθη με την επιβολή σκληρών μέτρων λιτότητος που οδήγησαν όχι στη μείωσή του, αλλά στην εκρηκτική αύξησή του, και στη μείωση του ΑΕΠ (ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος) κατά 25%, με την περικοπή των μισθών και των συντάξεων κατά 50-70 %. Και αυτό ομολογούν ότι έγινε, για να διασωθούν οι Γερμανικές και οι Γαλλικές Τράπεζες.
Το ομολογημένο λάθος τους γνωρίζουν ότι οδήγησε σε τραγικές καταστάσεις: στην υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου σε τέτοιο βαθμό που εκατομμύρια συμπολιτών μας να αδυνατούν ή να δυσκολεύονται να έχουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, σε χιλιάδες αυτοκτονίες, στην υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για έναν αιώνα, στα υψηλά ποσοστά ανεργίας, στους μισθούς Βουλγαρίας σε μια κοινωνία ακρίβειας, στην απώλεια όλων όσα μπόρεσαν να εξοικονομήσουν τόσα χρόνια για περίπτωση ανάγκης είτε για να πληρώσουν τους δυσβάστακτους φόρους είτε με την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, στην εκποίηση οικογενειακών πολύτιμων κειμηλίων (η χώρα έχει γεμίσει με χιλιάδες καταστήματα αγοράς χρυσού και κοσμημάτων), στην περαιτέρω όξυνση του δημογραφικού προβλήματος εξαιτίας των μισθών πείνας, στη μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας, κυρίως νέων, και τόσα άλλα.
Η ομολογία τους είναι αρκετή; Επανορθώνονται αυτομάτως τα πράγματα; Τι κάνουν για να το διορθώσουν; Τίποτα απολύτως. Και βέβαια οι ίδιοι εξακολουθούν να απολαύουν τους παχυλούς μισθούς τους. Ποιος νοιάζεται για έναν ολόκληρο λαό; Τους Έλληνες; Ας πληρώσουν τα λάθη τους! Το δικό τους λάθος είναι ανυπεύθυνο!
Συνυπεύθυνοι, αναμφίβολα, είναι και όσοι Έλληνες πολιτικοί κυβέρνησαν από το1981 έως σήμερα, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Οι πρωθυπουργοί αυτών των κυβερνήσεων ουδέποτε λογοδότησαν και ουδέποτε πλήρωσαν για τα εγκληματικά λάθη τους. Και όσοι μεν απεβίωσαν, ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή τους, όσοι όμως ζουν, δεν θα πρέπει να λογοδοτήσουν για τις πράξεις και τις παραλείψεις τους; Είναι αρκετή άραγε η εκάστοτε πολιτική καταδίκη τους από τους ψηφοφόρους;
Ως μυρηκαστικά επαναλαμβάνουν το «σλόγκαν» ότι δεν πρέπει να ποινικοποιείται η πολιτική ζωή! Αυτό βολεύει τους πάντες. Και τους πρωθυπουργούς και τους υπουργούς και όσους διαχειρίζονται κάποιας μορφής δημόσια εξουσία. Προς την κατεύθυνση αυτή εξάλλου ψηφίστηκε από χρόνια και ισχύει ακόμα ο περιβόητος Νόμος περί ευθύνης Υπουργών, ένας νόμος που ουσιαστικά απάλλαξε και απαλλάσσει τους υπεύθυνους από κάθε ευθύνη.
Οι υπεύθυνοι για την οικονομική και όχι μόνον χρεοκοπία της χώρας εξακολουθούν να απολαμβάνουν τα προνόμιά τους ή να ζητούν ξανά την ψήφο των πολιτών, για να κυβερνήσουν. Είναι ποτέ δυνατόν, αυτοί τη χρεοκόπησαν, να τη «σώσουν»; Αυτοί που, αντί να περιμαζέψουν τις σπατάλες. προτίμησαν τον εύκολο δρόμο των περικοπών των μισθών και των συντάξεων; Που εξακολουθούν ακόμα, όταν ο μέσος μισθός είναι γύρω στα 600 ευρώ, να λαμβάνουν βουλευτική αποζημίωση μαζί με τα λογής λογής προνόμια περί τις 10.000 τον μήνα; Που εξακολουθούν ακόμα να παίρνουν για τα κόμματά τους δημόσια χορηγία εκατομμυρίων ευρώ; Που τα κόμματά τους, όπως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ (τώρα άλλαξε όνομα, έγινε ΚΙΝΑΛ, γιατί άραγε; Για να μην πληρώσει το χρέος;) χρωστούν εκατοντάδες εκατομμύρια, τα οποία είναι πολύ πιθανόν να μετακυλήσουν στις πλάτες των πολιτών; Φαίνεται ότι δεν υπάρχει ούτε δίκη ούτε αιδώς!
Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα, όχι μόνον σύμφωνα με την ταπεινή μου γνώμη, αλλά σύμφωνα με διεθνείς παρατηρητές, είναι το λεγόμενο brain-drain, δηλαδή η μετανάστευση των νέων επιστημόνων κατά εκατοντάδες χιλιάδες. Υπολογίζονται περί τις 500.000! Το δημόσιο, δηλαδή οι πολίτες, δαπανούν εκατομμύρια ευρώ για την εκπαίδευση αυτών των νέων, για να τους παραλάβουν και να τους εργοδοτήσουν άλλες χώρες, στις οποίες θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και όπου πιθανώτατα θα παραμείνουν για πάντα! Αφού εκεί είναι πολύ πιθανόν να σχηματίσουν οικογένεια, μια και εδώ με τους μισθούς πείνας ακόμα και αυτό το δικαίωμα εξουδετερώνεται.
Τουλάχιστον, δείχνοντας έστω και ένα ίχνος ευαισθησίας, ας διαθέσουν όλα τα κόμματα τη δημόσια χορηγία προς αυτά, ώστε να ιδρυθούν κάποια ανώτατα ερευνητικά ινστιτούτα, τα οποία θα προσελκύσουν κάποιους από τους προσοντούχους νέους μας που είτε βρίσκονται στην αλλοδαπή είτε ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν την πατρίδα. Αυτονόητο είναι βέβαια ότι, για να γίνει αυτό, οι μισθοί θα πρέπει να είναι ανάλογοι με αυτούς που ισχύουν σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Ας καταργήσουν τα προκλητικά προνόμιά τους και ας μειώσουν τους μισθούς τους σε λογικά επίπεδα, για να πάψει το λειτούργημα του βουλευτού να είναι μέσον πλουτισμού.
* * *
Πλησιάζουν οι εθνικές εκλογές. Ευκαιρία τα κόμματα να γνωστοποιήσουν, τι συγκεκριμένα θα πράξουν προς αυτή την κατεύθυνση. Όχι γενικολογίες και αοριστολογίες. Ο κόσμος βαρέθηκε να ακούει θα και θα. Απαιτεί ο λόγος των πολιτικών να είναι συμβόλαιο. Μόνο έτσι θα αποκατασταθεί η καταρρακωθείσα αξιοπιστία τους. Ίδωμεν!
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ