Το παράπονο της Τασίας…

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ Ι. ΚΑΛΕΣ, Φιλόλογος

Η Τασία Χριστοδουλοπούλου, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος της Βουλής, προς έκπληξη όλων μας ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι υποψήφια στις επερχόμενες εθνικές εκλογές για λόγους «ευθιξίας»! Στοχοποιήθηκε γιατί αξιοποίησε γνωριμίες και συγκυρία για μετάταξη της κόρης της στη Βουλή. Είπε επί λέξει: «Προφανώς, με την έννοια που το λέμε, ότι δεν θα μπορούσε ο καθένας να αποσπαστεί στη Βουλή ώστε στη συνέχεια να μεταταχθεί, υπάρχει ένα ζήτημα ότι αξιοποιήθηκαν κάποιες γνωριμίες, διασυνδέσεις και τα λοιπά...». Ποιο ήταν το τόσο σοβαρό αμάρτημα της Τασίας, πουτην εξανάγκασε να μην είναι υποψήφια στις εκλογές; Φρόντισε να «αποκαταστήσει» επαγγελματικά την κόρη της, πράγμα που θα έπραττε η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων γονιών για το παιδί τους. Με μια ουσιαστική διαφορά, βέβαια, ότι δεν έχουν ανάλογη ευκαιρία όλοι οι Έλληνες. Και επειδή οι ευκαιρίες δεν δίνονται κάθε φορά, μόλις παρουσιαστεί, όλοι μας φροντίζουμε να την αδράξουμε, εκτός αν κρυβόμαστε υποκριτικά.
Γιατί, λοιπόν, η Τασία να βρεθεί στο στόχαστρο όλων μας, ακόμη και συντρόφων της, μηδέ του πρωθυπουργού εξαιρουμένου; Ο Αλέξης Τσίπρας την αποδοκίμασε επικαλούμενος τις αρχές της αριστεράς! «Όλοι οφείλουμε να είμαστε πολύ αυστηροί με τους εαυτούς μας, δείχνοντας μηδενική ανοχή σε συμπεριφορές που είναι ξένες στις αρχές και τις αξίες του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς». Όταν η Τασία αποφάσισε να μετατάξει την κόρη της ή έβαλε πάνω από αυτές την καριέρα της κόρης της, ή δεν σκέφτηκε αυτές τις αρχές, ή θα είπε μέσα της για ποιες αρχές της αριστεράς, αφού μπορεί να λέμε ότι είμαστε αριστεροί, αλλά οτιδήποτε άλλο παρά αριστεροί είμαστε! Το βέβαιο είναι ότι αυτή η αποκαλούμενη πρώτη φορά αριστερά ποτέ δεν επεδίωξε να εδραιώσει τις αρχές της πραγματικής αριστεράς. Αξιοκρατία, μόνο στα λόγια!
Γιατί η πράξη της Τασίας αποκτά άλλο ειδικό βάρος από παρόμοιες πράξεις του παρελθόντος; Για τον απλούστατο λόγο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε παραμυθιάσει και ζαλίσει τον ελληνικό λαό με εκείνο το λεγόμενο ηθικό πλεονέκτημα και ότι δεν είναι ίδιοι με τους προηγούμενους! Αυτόν τον μύθο κατέρριψε η Τασία. Και δεν ήταν μόνο αυτή, γιατί αν αποτελούσε την εξαίρεση, θα είχε παραμείνει ως τέτοια. Την ώρα που έκλεινε η Βουλή παραλίγο «να πνιγεί από την καταιγίδα» των τροπολογιών, των διορισμών, των μετατάξεων, των τακτοποιήσεων εκκρεμοτήτων, αφού οι κυβερνώντες γνωρίζουν ότι δεν θα ξανάχουν την εξουσία, άρα και την ευκαιρία της ασυδοσίας.
Αξίζει να επισημανθεί ότι την πράξη της Τασίας την στηλιτεύει και η αντιπολίτευση, η οποία στο παρελθόν έπραξε τα ίδια για τα δικά της παιδιά! Πράγμα που ξεπερνά τα όρια της λογικής και της ηθικής!
Ως γονιός θα έκρινα με κάποιαν επιείκεια το αμάρτημα της Τασίας, γιατί αφορά στο παιδί της. Όμως ακόμη σοβαρότερο είναι το αμάρτημα εκείνων που διόρισαν ή μετέταξαν πρώην συζύγους, ιδιαιτέρες, συνεργάτες κλπ. και δηλώνουν ότι δεν αισθάνονται καμία ενοχή ή ευθύνη! Εδώ αρχίζει το παράπονο της Τασίας. Γιατί δεν αποχωρούν από την πολιτική όλοι όσοι αμάρτησαν, αλλά μόνο αυτή; Και γιατί αποχωρώντας από την πολιτική δεν της αναγνωρίζεται το έργο της, η προσφορά της στον τόπο και προπάντων η ειλικρίνειά της! Αντί να την επιβραβεύσουμε επειδή πιο ευθαρσώς δεν θα μπορούσε να αποκαλύψει τις διασυνδέσεις της για την τακτοποίηση της κόρης της, την καταδικάζουμε. Δεν έχουμε το Θεό μας εμείς οι Έλληνες!
Δυστυχώς δεν θα μας λείψει μόνο η Τασία από την πολιτική κονίστρα, θα μας λείψουν και οι μοναδικές γραφικές ατάκες της!