Είδαμε… και τι δεν είδαμε τα τελευταία χρόνια!..

Πρωτοφανείς πολιτικές συμπεριφορές στη Βουλή, ιδεολογικές εκπτώσεις κομμάτων, αριστερούς σε κότερα, δεξιούς σε πορείες και μια έντονη προσπάθεια να προκληθεί διχασμός στην ελληνική κοινωνία και σε ορισμένες περιπτώσεις μια ρητορική, στερούμενη επιχειρημάτων και ακόμη χειρότερα περιεχομένου, που είχε ως στόχο μόνο να επιτεθεί, να στιγματίσει και να προκαλέσει έριδες.
Δεν έχει βέβαια να κάνει μόνο με πολιτικά παιχνίδια ή πολιτικές πρακτικές που θα βρισκόντουσαν στη γκρίζα ζώνη της πολιτικής αντιπαράθεσης, όπως θα μπορούσε να πει κανείς, αλλά με μια νοοτροπία που είχε ως στόχο την εξάρτηση των πολιτών από ένα κράτος που αναπαρήγαγε μονάχα τα αρνητικά στοιχεία της κοινωνίας μας.
Στη νοοτροπία αυτή υπάρχει μια απάντηση και δεν ήταν ποτέ η κατά μέτωπο επίθεση, η οφθαλμός αντί οφθαλμού τακτική με σκοπό την επιβολή. Αντίθετα, απάντηση πάντα είναι η ορθή παράθεση επιχειρημάτων, ο διάλογος, η προσπάθεια με λογισμό και όραμα να χαράξουμε την επόμενη ημέρα.
Η Νέα Δημοκρατία έχει, για πρώτη ίσως φορά τα τελευταία χρόνια, τη δυνατότητα να αλλάξει, όχι μόνο το «παιχνίδι», αλλά και τους ίδιους τους κανόνες του παιχνιδιού. Η αλλαγή βέβαια έρχεται πάντοτε από τα εσωτερικά, διότι όταν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, αρχίζεις πάντοτε με τον εαυτό σου. Οι ρηξικέλευθες αλλαγές του Κυριάκου Μητσοτάκη, το πάντρεμα εμπειρίας και φρεσκάδας, η πολιτική ανανέωση πάντα με πίστη σε βασικές αρχές και αντιλήψεις του κόμματος καθιστούν τη Νέα Δημοκρατία κάτι περισσότερο από μια ιστορική παράταξη. Την καθιστούν ένα ευρύτερο πολιτικό ρεύμα, στο οποίο έχουν θέση όλοι οι πολίτες, ανεξάρτητα από παλαιότερες κομματικές τους επιλογές. Αρκεί βέβαια ο Κυριάκος Μητσοτάκης να μείνει πιστός σε όσα τώρα υπόσχεται και σχεδιάζει!
Η διαφορά είναι πλέον ορατή και δε μιλάμε για διαφορά σε μονάδες, αλλά σε νοοτροπία. Πρέπει να στοχεύσουμε σε ένα κράτος αποτελεσματικό, άμεσο και κοντά στον πολίτη, στην παροχή κινήτρων στην ιδιωτική πρωτοβουλία για επενδύσεις με άμεσο αντίκτυπο περισσότερες και νέες θέσεις εργασίας. Ουσιαστικά πρέπει να μιλάμε για ένα κράτος ευκαιριών κι όχι παροχών, ένα κράτος που επιτέλους δίνει την τύχη του πολίτη στα δικά του χέρια. Προαπαιτούμενο για ένα τέτοιο κράτος βέβαια είναι η ασφάλεια. Πρέπει να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας στην ελεύθερη έκφραση των απόψεών μας, στο δικαίωμά μας να κυκλοφορούμε σε οποιαδήποτε γειτονιά, οποιαδήποτε ώρα χωρίς φόβο για τη ζωή μας, στην προστασία της περιουσίας και της ιδιοκτησίας μας και επιτέλους, σε ένα πανεπιστήμιο που η μόνη ελεύθερη διακίνηση να είναι αυτή των ιδεών.
Τα ερωτήματα είναι πολλά, την απάντηση όμως θα τη δώσουμε εμείς οι ίδιοι στην καθημερινότητά μας, με τους αγώνες και τον κόπο μας, τη δουλειά μας και το πείσμα μας, την ευθύνη που έχουμε απέναντι σε αυτούς που έρχονται, απέναντι σε αυτούς που έφυγαν. Η μεγαλύτερη και σημαντικότερη δέσμευσή μας ως πολίτες είναι να δημιουργήσουμε μαζί με την επόμενη κυβέρνηση εκείνο το πλαίσιο όπου όλα αυτά θα είναι εφικτά κι όπου θα επιτρέψει σε όλους μας να διεκδικήσουμε και πάλι κάτι καλύτερο για τους εαυτούς μας.

ΜΙΛΤΟΣ ΓΗΤΑΣ