Ο Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Δέδες, η Μητρόπολη και το χρέος της πόλης…

on .

l Συγκλονίστηκε τις προάλλες η κοινωνία των Ιωαννίνων, καθώς με πρωτοσέλιδο άρθρο της εφημερίδας (Πρωινός Λόγος 29-30/6/2019.) πληροφορήθηκε ότι: «Από το Συμβούλιο Εφετών Ιωαννίνων ως αρχηγός εγκληματικής οργάνωσης παραπέμπεται ο αρχιμανδρίτης Φίλ. Δέδες!». Στη συνέχεια, στο ίδιο άρθρο, παρατίθεται απόσπασμα του κατηγορητηρίου, δημοσιευμένου στην εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος», σύμφωνα με το οποίο «ο έν λόγω αρχιμανδρίτης φέρεται με συγκεκριμένα στοιχεία ως εκείνος που προσωπικά υπεδείκνυε τους στόχους, τους οποίους επισκέπτεται και ο ίδιος, πάντοτε μάλισταλάμβανε όλα τα αφαιρεθέντα από Ιερούς Ναούς πριν διατεθούν σε τρίτους. Η εγκληματική αυτή οργάνωση είχε ήδη αρχίσει τη δράση της κατά τα τέλη του 2004,διαπράττουσα κατ’ εξακολούθηση κλοπές λατρευτικών αντικειμένων όχι μόνον από την περιοχή των Ιωαννίνων, αλλά και από άλλους νομούς της Ελλάδας». Δηλαδή, με απλά, λόγια, αρχιμανδρίτης της Μητρόπολης Ιωαννίνων, από το έτος 2004, επί Μητροπολίτη Θεόκλητου Σετάκη, υπήρξε «αρχηγός εγκληματικής οργάνωσης», κατά το κατηγορητήριο, η οποία «φέρεται διαπράττουσα κατ’ εξακολούθηση κλοπές λατρευτικών αντικειμένων»!!!
Τι άλλο θα μπορούσε να φανταστεί ο νους του ανθρώπου! Αυτά συνέβαιναν στη Μητρόπολη Ιωαννίνων από τον δεύτερο τη τάξει, μετά το Μητροπολίτη, στην εκκλησιαστική ιεραρχία, που διαδραμάτιζε μάλιστα εκ του αξιώματος σημαντικό ρόλο, σε μια Μητρόπολη η οποία, με τα προκλητικά προνόμια που της είχε παραχωρήσει η αναίσθητη και ανεύθυνη, όλα αυτά τα χρόνια, πολιτική ηγεσία της χώρας, σχετικά με τα Κληροδοτήματα των Εθνικών μας Ευεργετών, είχε μετατραπεί, ιδιαίτερα επί της εποχής του Σεραφείμ και του Θεόκλητου, από «Οίκος του Θεού» που έπρεπε να είναι σε οίκο εμπορίου.
Έτσι, για ένα σκεπτόμενο πολίτη, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι μεν μητροπολίτες «εμπορεύονταν» τις μετοχές των Ευεργετών μας, τις οποίες τελικά, «με συγκεκριμένα στοιχεία», τα οποία προκύπτουν από την πρόσφατη επιστολή του σημερινού Μητροπολίτη προς το Δήμο Ιωαννιτών-τον οποίο δυστυχώς, με ευθύνη της απερχόμενης Δημοτικής Αρχής, άφησε ασυγκίνητο-ο δε αρχιμανδρίτης της Μητρόπολης «ως αρχηγός εγκληματικής οργάνωσης» έκλεβε εικόνες και άλλα λατρευτικά αντικείμενα, τα οποία στη συνέχεια «εμπορεύονταν». Και όμως ένα μεγάλο μέρος της Γιανννιώτικης κοινωνίας, παρά τις συνεχείς επισημάνσεις ορισμένων φορέων και μέσων μαζικής ενημέρωσης, με πρώτον και καλύτερο το Δήμο Ιωαννιτών-υπάρχουν εδώ και φωτεινές εξαιρέσεις-έμενε ανυποψίαστο με τα συμβαίνοντα στη Μητρόπολη Ιωαννίνων, με συνέπεια αυτή την τραγική κατάληξη.
Η υπόθεση του αρχιμανδρίτη Φιλ. Δέδε, όπως προκύπτει από το κατηγορητήριο, αφορά πρώτα τον ίδιο. Αν είχε διαβάσει «τα Χρυσά Έπη» του Πυθαγόρα θα θυμάται τη συμβουλή του φιλοσόφου, σύμφωνα με την οποία: «Γνωσει (=θα γνωρίσεις) ανθρώπους αυθαίρετα πήματα έχοντας (=που πάσχοιν από δική τους υπαιτιότητα), τλήμονας (=τους δυστυχείς), οι,αγαθών εγγύς όντων, ούτε εσορώσιν ούτε κλύουσι (=τα ακούνε)». Κι αν όμως δεν τα έχει διαβάσει θα έπρεπε να θυμάται από τα Ομηρικά Έπη που διδάχτηκε στο Σχολείο, τα παθήματα των συντρόφων του Οδυσσέα «οι κατά βους Υπερίονος ήσθιον...» και «σφίσιν ατασθαλιησιν (=απερίσκεπτες πράξεις) ώλοντο». Και έτσι ,κατά τη Γραφή, τώρα «άξια ων έπραξε» θα «απολαύσει». Ή μάλλον, ανεξάρτητα από την έκβαση που θα έχει η δικαστική του περιπέτεια, τα έχει απολαύσει, γιατί ήδη έχει χαθεί η «έξωθεν καλή μαρτυρία», στοιχείο εντελώς απαραίτητο για το λειτούργημα που κατέχει.
Η ίδια υπόθεση αφορά έπειτα την εκκλησιαστική ηγεσία. Αφορούσε πρώτα τον τότε Μητροπολίτη Θεόκλητο ο οποίος, όπως η Μάρθα του Ευαγγελίου, «μεριμνούσε και ετύρβαζε περί πολλά», ενώ το πνευματικό του τέκνο, ο αρχιμανδρίτης της Μητρόπολης, ασκούσε το «θεάρεστο» έργο του, και με την «εγκληματική του οργάνωση», την οποία, κατά το κατηγορητήριο, είχε ιδρύσει έκλεβε και πουλούσε ιερές εικόνες και άλλα λατρευτικά αντικείμενα από τους ναούς, πολλά από τα οποία προέρχονταν από δωρεές πιστών και έπρεπε να προστρατεύονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Κράτους.
Αφορά έπειτα τον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, «είχε στείλει επιστολή σε δικαστήριο Ιωαννίνων υπέρ του αρχιμανδρίτη Φιλόθεου, για άλλη δικαστική του εκκρεμότητα, στην οποία εξήρε τις... αρετές του και τον κατονόμαζε ως πνευματικό του παιδί». Αν τέτοια είναι τα πνευματικά του παιδιά, να τα χαίρεται!
Αφορά όμως αυτή η υπόθεση κυρίως εμάς τους πολίτες, και μάλιστα όχι μεμονωμένη, αλλά σε συνδυασμό με την όλη λειτουργία της Μητρόπολης στην οποία ο έν λόγω αρχιμανδρίτης, με την ανοχή του προϊσταμένου του Μητροπολίτη έπαιζε κυρίαρχο ρόλο. Θυμάμαι, στα χρόνια του παρηκμασμένου ΠΑΣΟΚ, τότε που αγωνιζόμασταν να αποκατασταθεί η συνταγματική τάξη και η νομιμότητα στα Γιάννινα, και η Μητρόπολη Ιωαννίνων να περιοριστεί στα καθαρά εκκλησιαστικά της καθήκοντα, όπως συμβαίνει με τις άλλες Μητροπόλεις, με πλησίασε παράγοντας της τοπικής πολιτικής ηγεσίας και μου πρότεινε να συναντηθούμε με τον αρχιμανδρίτη Φιλόθεο και να συζητήσουμε το θέμα των Κληροδοτημάτων! Σ’ αυτό το σημείο είχαμε φτάσει.
***
Θυμάμαι επίσης πως την ίδια περίπου εποχή το Κράτος-αυτό « το Κράτος της πλάκας», όπως το αποκαλούσε στα άρθρα του ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, και όπως εξακολουθεί να λειτουργεί μέχρι σήμερα, με τα γνωστά πλοκάμια της διαπλοκής πολιτικής και εκκλησιαστικής ηγεσίας- μέσα από την τότε Περιφέρεια Ηπείρου, τη σημερινή Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου-είχε διαθέσει πακτωλό χρημάτων για τις αναστηλώσεις των Μονών Νήσου και της Μονής Τσούκας, της οποίας «ηγούμενος» ήταν ο Φιλόθεος Δέδες, με Μητροπολίτη το Θεόκλητου Σετάκη.
Υπήρχαν καταγγελίες για ανεξέλεγκτη διαχείριση αυτών των χρημάτων. Ως Δημοτική Παράταξη, είχαμε ζητήσει με επανειλημμένες αναφορές να διεξαχθεί οικονομικός και διαχειριστικός έλεγχος, για να μάθουμε οι πολίτες πού και πώς διατέθηκαν αυτά τα χρήματα. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση! Και απορούσαν αργότερα μερικοί γιατί χρεοκοπήσαμε.
Είναι καιρός αυτό το παραμύθι με τη Μητρόπολη των Ιωαννίνων, να πάρει επί τέλους τέλος! Η χρεοκοπία των Κληροδοτημάτων που διαχειρίστηκε η Μητρόπολη χωρίς να δικαιούται και η σύναψη ενός υπέρογκου δανείου που έγινε εντελώς παράνομα από το Μητροπολίτη Ιωαννίνων Θεόκλητο και τους συν αυτώ, και το οποίο ούτε εξυπηρετήθηκε ούτε μπορεί να εξυπηρετηθεί, καθώς επίσης και η υπόθεση με το Φιλόθεο Δέδε, ανεξάρτητα από την παραπέρα πορεία της, δεν αφήνουν άλλα περιθώρια εφησυχασμού και αδράνειας.
Είναι καιρός να συνέλθουμε από τον λήθαργο στον οποίο έχουμε περιέλθει και με τις απαραίτητες παρεμβάσεις μας να περισώσουμε ό,τι από τα ερείπια άφησε πίσω της η αλόγιστη και ανεύθυνη διαχείριση των περιουσιών των Ευεργετών μας από τη Μητρόπολη Ιωαννίνων, καθώς επίσης να προστατεύσουμε την πλούσια πολιτιστική μας κληρονομιά, στην οποία ανήκουν και τα είδη της εκκλησιαστικής λατρείας -δώρα Ηπειρωτών τα περισσότερα -από κάθε είδους «εγκληματική οργάνωση», όπως η προαναφερόμενη, της οποίας, κατά το κατηγορητήριο «αρχηγός» υπήρξε αρχιμανδρίτης της Μητρόπολης!
***
Η ευθύνη, από τώρα και στο εξής θα βαρύνει, κατά κύριο λόγο, το νέο Δημοτικό Συμβούλιο, στο σύνολό του, που αναλαμβάνει καθήκοντα την 1η Σεπτεμβρίου.
Θα βαρύνει εξίσου τους νέους βουλευτές που έχουν ήδη εκλεγεί σε μια χώρα χρεοκοπημένη που θα πασχίσει ,όπως μας έλεγαν-όλοι τους-προεκλογικά να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο μας έχουν οδηγήσει και να ακολουθήσει το δρόμο της κανονικότητας. Αν εξακολουθήσουν, όπως μέχρι τώρα, να παραμένουν «δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα», και να μένουν παγερά αδιάφοροι μπροστά σε τέτοια φαινόμενα σήψης και παρακμής τότε αλίμονό τους και αλίμονό μας! Το τι πρέπει να κάνουν όλοι, ασφαλώς το ξέρουν. Κι όσοι κάνουν πως δεν το ξέρουν γρήγορα θα το μάθουν.
Οι καιροί ου μενετοί. Μετά τα φαινόμενα της σήψης και της παρακμής που προαναφέραμε, «ουδέ λόγος ,ουδέ σκηψις του μη τα δέοντα ποιείν εθέλειν υπολείπεται». Το καλά στημένο, επί δεκαετίες, παραμύθι με τη Μητρόπολη Ιωαννίνων, που, με τα θλιβερά, για το λαό των Ιωαννίνων προνόμια εκτρέφει φαινόμενα όπως τα παραπάνω, και την εκτρέπει από το κύριο-και καθαρά εκκλησιαστικό της-έργο, είναι ανάγκη, αδήριτη μάλιστα, να πάρει τέλος. Διαφορετικά θα είμαστε άξιοι της τύχης μας…