Ο δρόμος της κοινής λογικής…

Έγιναν προ λίγων μηνών εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Τα αποτελέσματα γνωστά καθώς και ο νέος εκλογικός νόμος που όρισε την απλή αναλογική ως εκλογικό σύστημα. Στην Περιφέρεια πάρθηκε η πλειοψηφία από την πρώτη Κυριακή, όχι όμως και στο Δήμο.
Στην Περιφέρεια μας ο Περιφερειάρχης και η παράταξη του έχουν το απόλυτο δικαίωμα να προάγουν και να αναπτύξουν το πρόγραμμα τους χωρίς να εμποδίζονται ουσιαστικά από την αντιπολίτευση, άσχετα βέβαια αν η δημοκρατική δεοντολογία και ευαισθησία πάντα επιβάλλει να ακούγονταιακόμη και να υλοποιούνται εποικοδομητικές ιδέες και προτάσεις από τις αντιπολιτευόμενες παρατάξεις.
Είναι αλήθεια βέβαια πως αυτό το απόλυτο δικαίωμα με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών στο Δήμο δεν το έλαβε η παράταξη «Γιάννινα Νέα Εποχή» του νυν Δημάρχου κου Μ. Ελισάφ. Πολλοί ήταν είναι αλήθεια αυτοί που επισήμαναν ότι ο νέος εκλογικός νόμος θα μπορούσε να φέρει ακυβερνησία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (Τ.Α.)
Αλήθεια, για ποιο άραγε λόγο θα μπορούσε να φέρει ακυβερνησία; Μήπως δεν υπήρξε νικητής των εκλογών τη δεύτερη Κυριακή; Με ποιο σοβαρό αιτιολογικό το απόλυτο δικαίωμα για διακυβέρνηση που πήρε με την ψήφο μας ο Περιφερειάρχης δεν πρέπει να το έχει και ο Δήμαρχός μας;
Και αν υποθέσουμε ότι δεν πρέπει να το έχει αυτό το δικαίωμα τότε ποιος πρέπει να το έχει; Ποιο πρόγραμμα ηθικά και λογικά τελικά θα πρέπει να εφαρμόσει ο Δήμος μας την τετραετία που έρχεται; Με ποια στρατηγική και τακτική, αυτήν της παράταξης του Δημάρχου ή την τακτική και στρατηγική των άλλων παρατάξεων;
Τι αποφάσισε ο πολίτης τελικά τη Δεύτερη Κυριακή; Να έχει το συγκεκριμένο ως Δήμαρχο αλλά να διοικήσει αυτός το Δήμο με τα προγράμματα και τις κατευθυντήριες γραμμές των άλλων παρατάξεων;
Η απλή αναλογική είναι αλήθεια πρωτόγνωρη αλλά για να μην οδηγήσει στην ακυβερνησία, χρειάζεται η πολιτική ωριμότητα που σίγουρα δεν πρέπει να είναι άγνωστη σε καμιά από τις παρατάξεις που συμμετείχαν στις εκλογές της Τ.Α.
Όσο όμως δεν βγαίνει λευκός καπνός συμφωνίας, συναίνεσης, συνεργασίας έστω ανοχής με την παράταξη που τελικά κέρδισε τις εκλογές από τις άλλες παρατάξεις, γίνεται φανερό στους πολίτες πως η απλή αναλογική τερμάτισε τη λογική και την πολιτική ωριμότητα και άνοιξε την πόρτα στις ευκαιρίες για επιβολή όποιων απαιτήσεων των άλλων παρατάξεων.
Αλήθεια, υπάρχει κάποια παράταξη που θέλει ο Δήμος μας να μένει ακυβέρνητος χάριν παράλογων ή έστω υπερβολικών απαιτήσεων από τη μεριά τους; Εμάς ως πολίτες που αναζητούμε την ανάπτυξη της περιοχής μας, το μόνο που μας ενδιαφέρει, το μόνο που μας αρέσει είναι να βλέπουμε την πόλη μας να ανεβαίνει σκαλοπάτια σε όλους τους τομείς.
Δεν χρειάζεται η πλειοψηφία στα Δημοτικά συμβούλια βάσει του νόμου της απλής αναλογικής, αν η πλειοψηφία αυτή έχει την οσμή μιας φτηνής εμπορικής πράξης, δώσε μου αυτά για να σου δώσω την ψήφο μου. Η πλειοψηφία τότε αναζητείται με έργα και όχι με λόγια στη βάση... στους πολίτες.
Όταν οι πολίτες αντιληφθούν πως η Δημοτική Αρχή τους ακούει, τους προσέχει, τους συμβουλεύεται, τότε τους κερδίζει και τους κερδίζει όλους σε μια μεγάλη πλειοψηφία που κανείς τότε, χάριν αντιπολίτευσης, δεν τολμά να αμφισβητήσει.
Κανείς τότε αντιπολιτευόμενος δεν ζητά, αναγκάζεται όμως να δώσει, να δώσει την έγκριση του, τη συναίνεση του και την ψήφο του χωρίς τερτίπια ζητούμενα και συναλλαγές που μόνο ζημιά κάνουν και φέρουν πολιτική -και όχι μόνον- δυσοσμία...
Η πλειοψηφία υπάρχει και είναι των πολιτών, ας την κάνουν εργαλείο δουλειάς όσοι δήμαρχοι και δημοτικά συμβούλια είναι αποφασισμένα να αποξηράνουν το τέλμα και τις πολιτικές που μυρίζουν ναφθαλίνη και μιζέρια και να παράξουν έργο ωφέλιμο για τις πόλεις και τους πολίτες.
Το δικαίωμα αυτού που τερμάτισε πρώτος να διοικήσει το Δήμο με το δικό του πρόγραμμα στρατηγική και τακτική είναι δεδομένο, οι πολίτες το δώσανε δεν μένει παρά να καταλάβουν και όλες οι άλλες παρατάξεις να κάνουν το ίδιο.
Αυτό θα είναι ότι καλύτερο για την πόλη μας και πιστεύω έστω και την τελευταία στιγμή η Απλή Αναλογική δεν θα καταργήσει την Κοινή Λογική.