Ελληνική η αρχαιότερη γραπτή γλώσσα!..

on .

 Είναι γνωστό ότι η Ελληνική γλώσσα είναι η αρχαιότερη από όσες γλώσσες ομιλούνται και γράφονται σήμερα στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Μάλιστα, αποδείχτηκε στη δεκαετία του 1950, ότι είναι εντυπωσιακά αρχαιότερη από όσο εθεωρείτο στις αρχές του εικοστού αιώνα.
Κάποιοι, όμως, (για τους δικούς τους λόγους) ανακάλυψαν και υποστήριξαν την θεωρία ότι οι Έλληνες πήραν το αλφάβητο από τους Φοίνικες. Αν είναι δυνατόν! Οιληνες, ένας λαός ανεπτυγμένος, σε ανώτερο πνευματικό επίπεδο πήραν το αλφάβητο από ένα λαό, ο οποίος το μόνο πράγμα που ήξερε ήταν να παριστάνει τον έμπορο της Μεσογείου και κάπου – κάπου να λυμαίνεται τα παράλια.
Ο Όμηρος χαρακτηρίζει τους Φοίνικες εμπειρότατους στα ναυτικά και το εμπόριο, πανούργους, όμως, και φιλοκερδείς και απατεώνες…
Τελικά έλαμψε η αλήθεια. Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τα ελληνικά και πρωτοελληνικά φύλα (φυλές) διέθεταν διάφορα συστήματα γραφής. Αυτό έγινε γνωστό από τις πήλινες (από χώμα – πηλό) πινακίδες που τα «αρχεία» της ελληνικής γης (κάτω από το έδαφος) διαφύλαξαν επί χιλιάδες χρόνια και ήρθαν στο φως κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα, «γράμμα λίθων γαίας παναληθέος». Τα γραπτά αυτά μνημεία παρουσιάζουν κανονική εξέλιξη: Πρώιμο εικονογραφικό στάδιο (ιερογλυφικό) συλλαβογραφικό, τέλος, φθογγογραφικό. Δύο από αυτά τα συστήματα, το Κυπριακό συλλαβογραφικό και η Γραμμική γραφή Β’, έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθεί και εκφράζουν ολοκάθαρα την ελληνική γλώσσα με αδιάσπαστη ενότητα μέχρι σήμερα.
Στο μεταξύ είχαν αρχίσει οι έρευνες του Άγγλου αρχαιολόγου Άρθουρ Έβανς, ο οποίος έκαμε ανασκαφές στην Κρήτη. Είχε παρατηρήσει ότι από τους κατασπαρμένους στα διάφορα μουσεία της Ευρώπης σφραγιδόλιθους, εκείνοι που η προέλευσή τους ήταν γνωστή προέρχονταν από την Κρήτη. Έτσι, κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η κοιτίδα της γραφής αυτής ήταν η Κρήτη. Γι’ αυτό το 1893 άρχισε τις έρευνες στο νησί.
Ευθύς εξ αρχής ο Έβανς υποστήριξε ότι τα συλλαβογράμματα της γραμματικής γραφής Β’ (στο δίσκο από μαύρο πηλό) δεν εκφράζουν γλώσσα ανατολικής προελεύσεως (όπως επιστεύετο πριν από την αποκρυπτογράφηση), αλλά μόνον ελληνικά. Ο Έβανς ακόμη είχε καταλήξει στο συμπέρασμα, βασιζόμενος σε παρατηρήσεις του επί της εξελίξεως των διαφόρων συλλαβογραμμάτων, ότι οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από Κρήτες αποίκους οι οποίοι μετά τον 13ο π.Χ. αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι.
Έτσι, ο Έβανς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι: Η γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της φοινικικής γραφής. Επομένως οι Φοίνικες πήραν τη γραφή από τους Έλληνες και όχι οι Έλληνες από τους Φοίνικες…
Άλλωστε, η αποκρυπτογράφηση του 1952 επιβεβαίωσε τα συμπεράσματα του Έβανς. Το 1952 ο εξαίρετος Άγγλος ερευνητής Μάικλ Βέντρις, αρχιτέκτονας στο επάγγελμα, ανακοίνωσε δημόσια ότι μπόρεσε να αποκρυπτογραφήσει μία άγνωστη μέχρι τότε γραφή, την κρητικομυκηναϊκή γραφή τύπου Β’. Πρόκειται για το γνωστό δίσκο της Φαιστού κατασκευασμένο με μαύρο πηλό. Η ανακοίνωση του Βέντρις προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στην επιστημονική κοινότητα, διότι αποδείκνυε ότι η συγκεκριμένη γραφή ήταν ελληνική. Αυτή η αποκάλυψη ανέτρεπε τις μέχρι τότε επιστημονικές θεωρίες, που τοποθετούσαν τη γραπτή ελληνική παράδοση γύρω στον 8ο αιώνα π.Χ. Η αποκάλυψη του Βέντρις μετακόμιζε τις θεωρίες αυτές εφτά αιώνες πιο πίσω, δηλαδή, στον 15ο αιώνα π.Χ. με αποτέλεσμα τη μετακόμιση προς τα πίσω πολλών ιστορικών γεγονότων.
Φαίνεται ότι η συγκεκριμένη αποκάλυψη δεν χαροποίησε ιδιαίτερα κάποιους ανθελληνικούς κύκλους, οι οποίοι είχαν υποστηρίξει από πολύ προηγούμενα τη θεωρία ότι οι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από τους Φοίνικες, ενώ συνέβη το αντίθετο…
Αυτή ήταν και η απορία χιλιάδων μελετητών της Ελληνικής ιστορίας, τους απασχολούσε το ερώτημα: Πώς συμβαίνει οι Έλληνες με τόσο υψηλό επίπεδο πολιτισμού να πάρουν το αλφάβητο από τους Φοίνικες, που το μόνο πράγμα που ήξεραν ήταν να παριστάνουν τον έμπορο της Μεσογείου και κάπου – κάπου να λυμαίνονται τα παράλια… Επομένως, χάρη στον Μάικλ Βέντρις αποδείχτηκε, ότι η Ελληνική γλώσσα, είναι η αρχαιότερη γλώσσα από όσες ομιλούνται και γράφονται σήμερα στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Είναι εντυπωσιακά αρχαιότερη από όσο εθεωρείτο στις αρχές του 20ου αιώνα. Όμως ο Βέντρις μία εβδομάδα πριν εκδώσει το βιβλίο του έπεσε θύμα ενός ύποπτου αυτοκινητιστικού ατυχήματος.
Στο βιβλίο του αυτό θα κωδικοποιούσε πλήρως το μυστήριο της κρητομυκηναϊκής γραφής Β’ του δίσκου της Φαιστού. Στην εργασία του αυτή συνεργάστηκε με τον μεγάλο ελληνιστή γλωσσολόγο Τσαντγουίκ, ο οποίος έχει γράψει σχετικά: «Όλοι οι Έλληνες πρέπει να σέβονται το κομμάτι αυτού του μαυρισμένου πηλού, γιατί αυτό κατ’ εξοχήν έπεισε τον κόσμο ότι οι δημιουργήσαντες τον μυκηναϊκόν πολιτισμόν ήσαν Έλληνες. Η γλώσσα που μιλούσαν 1.700 χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού, είναι με μερικές διαφορές η ίδια γλώσσα με την ελληνική που μιλιέται σήμερα. Και υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν τα ξέρουμε για τις απαρχές της ελληνικής γλώσσας…». Οι Ευρωπαίοι ειδικοί περί τα γλωσσικά στο σύνολό τους υποστηρίζουν ότι «η αρχαία ελληνική γλώσσα έχει υψηλή μορφοποιητική ικανότητα, που διαμορφώνει την σκέψη και κάνει τους μαθητές που γνωρίζουν αρχαία ελληνικά να διαπρέπουν στις θετικές επιστήμες».
Ο Ισπανός Ακαδημαϊκός και μεγάλος Ελληνιστής Fransisco Adrados, ένας από τους πιο σοφούς μεγάλους Ελληνιστές της εποχής μας, είπε: «Αν δεν ήταν η ελληνική γλώσσα, η Ευρώπη θα παρέμενε ένα έδαφος πρωτογόνων». Ο ίδιος μίλησε στο Γ’ Παγκόσμιο Γλωσσικό Συνέδριο, που έγινε στην Αρχαία Ολυμπία το 1996 και η ομιλία του είχε περιληφθεί στα πρακτικά (βιβλίο πρακτικών του Συνεδρίου) 2006 σελ. 34. Τίτλος της εισήγησης: «Τα Ελληνικά η πλέον παγκόσμια γλώσσα».
Ο διαπρεπής αυτός Ελληνιστής στην εισήγησή του πλέκει το εγκώμιο της Ελληνικής Γλώσσας. Τις ευρωπαϊκές γλώσσες τις ονομάζει κρυπτοελληνικές. Χρησιμοποιούμε (γράφει) μία σειρά συντακτικών δομών, που τα ελληνικά έχουν αναπτύξει και που σήμερα είναι απαραίτητες για την έκφραση της αφηρημένης σκέψης και για την επιστημονική και λόγια γλώσσα της μεσαιωνικής Ευρώπης, της ποιητικής γλώσσας. Μέσω της αρχαίας φιλοσοφίας και σοφιστικής τα ελληνικά επεξεργάστηκαν ένα λόγιο λεξιλόγιο, που αργότερα ανέπτυξαν ευρέως οι ελληνικές φιλοσοφίες.
Ο Adrados αναφέρεται και σε κάτι άλλο: Κατά την επεξεργασία του Αρχαιοελληνικού – Ισπανικού Λεξικού που πραγματοποιούμε στην Ισπανία, η αφθονία των νέων λέξεων, που συναντάμε σε νέα έγγραφα ή κατά την διερεύνηση των ήδη γνωστών ξεπερνάει κάθε προσδοκία. Εκεί που δημιουργούμε μία φράση, σε μια γλώσσα, όπως είναι τα ισπανικά, οι Έλληνες μπορούσαν και μπορούν να δημιουργούν μία λέξη, με όλη τη δυνατότητα σύνθεσης, που αυτό συνεπάγεται. Από εδώ διαφαίνεται ο αξεπέραστος πλούτος του ελληνικού λεξιλογίου, του αρχαίου και του νέου. Αυτή είναι η αίγλη τόσο της αρχαίας ελληνικής επιστήμης, όσο και της νεοελληνικής ποίησης…
Η μοναδικότητα της Ελληνικής γλώσσας αναγνωρίζεται παγκοσμίως. Από μεγάλες πνευματικές προσωπικότητες γράφονται εγκώμια. Τελευταία δημοσιεύτηκε ένα βιβλίο σχετικό με το θέμα αυτό: Την συνεχή επίδραση της ελληνικής γλώσσας σε όλες τις άλλες γλώσσες. Περιέχει λεπτομέρειες και αναλυτικές λεπτομέρειες και περιγραφές της επίδρασης της ελληνικής στην κάθε γλώσσα γραμμένες από ειδικό κάθε χώρας φιλόλογο, γλωσσολόγο ή εκπρόσωπο ειδικού επιστημονικού κλάδου.
Την έκδοση κάνει ο καθηγητής της Γλωσσολογίας στο πανεπιστήμιο Charles Sturt της Αυστραλίας Γεώργιος Καναράκης. Και φέρει τον τίτλο «Η διαχρονική Συμβολή της Ελληνικής στις άλλες γλώσσες».
Οι γλώσσες που αναφέρονται για τις επιδράσεις που δέχτηκαν είναι Λατινική, Ιταλική, Γαλλική, Ισπανική, Πορτογαλική, Ρουμανική, Αγγλική, Γερμανική, Ολλανδική, Σουηδική, Δανική, Ρωσική, Πολωνική, Βουλγαρική, Κροατική, Αλβανική, Φινλανδική, Ουγγρική, Τουρκική, Γεωργιανή, Εβραϊκή, Αραβική, Μαλτέζικη, Ταϊλανδική, Κορεατική, Ιαπωνική και Κινέζικη. Δύο Γάλλοι επιστήμονες στο βιβλίο τους με τον τίτλο «Οι ελληνικές ρίζες στη γλώσσα» γράφουν: «Οι ελληνικές ρίζες δίνουν στην γαλλική το πιο βαθύ στήριγμά της και συγχρόνως της παρέχουν την πιο υψηλή δυνατότητα για αφαίρεση. Μακρινή πηγή του πολιτισμού μας η Ελλάδα βρίσκεται ζωντανή μέσα στις λέξεις που λέμε. Σχηματίζει κάθε μέρα τη γλώσσα μας»…
Η Γαλλίδα Ακαδημαϊκός Ζακλίν Ντε Ρομιγύ έλεγε συχνά: «Σας το λέω χωρίς επιφύλαξη. Όλος ο κόσμος θα πρέπει να μάθει ελληνικά, γιατί η ελληνική μας βοηθάει πρώτα απ’ όλα να καταλάβουμε τη δική μας γλώσσα». Αυτό συμβαίνει, γιατί, εκτός από τις ελληνικές λέξεις, που πήραν οι Ευρωπαϊκές γλώσσες από την ελληνική, πήραν και τους κανόνες της γραμματικής και του συντακτικού.
Και η Ρομιγύ συνεχίζει: Η Αρχαία Ελλάδα μας προσφέρει μία γλώσσα, για την οποία θα μπορούσα να πω ακόμη μία φορά ότι είναι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ!..