Με τους δασικούς Χάρτες δημεύονται και λιβάδια!

on .

XORAFIA DASIKOI XARTES

• Κάθε έκταση η οποία θα χαρακτηριστεί δάσος, δασική έκταση, χορτολιβαδική ή ακόμη και πεδινή χορτολιβαδική, αυτομάτως καθίσταται ιδιοκτησία του Δημοσίου, διότι συμφώνα με το νόμο 998/79 επ΄ αυτών ισχύει τεκμήριο ιδιοκτησίας υπέρ του Δημοσίου και δεν ισχύουν ούτε μετεγγραμμένα συμβόλαια, διαθήκες ή αλλά επίσημα έγγραφα.
Τα παραπάνω τονίζει σε χθεσινή επιστολή του στον «ΠΡΩΙΝΟ ΛΟΓΟ» ο εξ Αθηνών, έμπειρος περί τα χωροταξικά, πολιτικός μηχανικός κ. Δημήτρης Κοτσώνης με αφορμή τώρα τις δηλώσεις στο Κτηματολόγιο που αυτό τον καιρό καλούνται οι Ηπειρώτες να καταθέσουν.
Αναφέρει μεταξύ άλλων ο κ. Κοτσώνης: «Στον χαρακτηρισμό δάσους, της δασικής έκτασης ή της χορτολιβαδικής υπόκεινται όλες οι εκτός σχεδίου εκτάσεις, οι οποίες δεν έχουν καλλιεργηθεί (οργωθεί) την τελευταία δεκαετία ή και λιγότερο, καθώς και οι ελαιώνες, πάντοτε κατά την ανεξέλεγκτη κρίση των δασικών υπαλλήλων και χωρίς την δυνατότητα των πολιτών για προστασία τους από την Δικαιοσύνη.
»Ειδικότερα με την τροποποίηση του Δασικού Κώδικα, που έγινε με τον νόμο 998/79, αφενός υπεισήλθε ο υποκειμενισμός των αρμοδίων υπαλλήλων στον χαρακτηρισμό της χλωρίδας (υπολογισμός του ποσοστού της ξυλώδους βλαστήσεως, στην οποία περιλαμβάνονται και τα φρύγανα (!), οι οποίοι ωθούμενοι, στην καλύτερη των περιπτώσεων από υποκειμενισμό, επιστημονικές εμμονές, περιβαλλοντικές υπερβολές και ιδεολογικές αγκυλώσεις, στην χειρότερη από ιδιοτέλεια, οδηγούνται να χαρακτηρίζουν κάθε βοσκότοπο, λιβάδι - χορτολιβαδική έκταση, φρυγανότοπο, αλλά ακόμη και ελαιώνες ως δασική έκταση, αφετέρου τέθηκε το τεκμήριο της ιδιοκτησίας υπέρ του Δημοσίου επ΄ αυτών των εκτάσεων. Γεγονός που συνεπάγεται την αυτόματη ανακήρυξή τους ως Δημοσίων Κτημάτων»!

Δεν υπήρχε τεκμήριο…
Σημειώνεται ότι τέτοιο τεκμήριο δεν υπήρχε στον προγενέστερο Δασικό Κώδικα, δηλαδή στη δασική νομοθεσία, για τις παραπάνω εκτάσεις, αλλά αυτό ίσχυε μόνο για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις. Επειδή δε ως Δάση και ως δασικές εκτάσεις καθορίζονταν από την ισχύουσα νομοθεσία, μέχρι της νομοθέτησης της ως άνω διατάξεως, μόνο «εκείνες οι εκτάσεις, οι οποίες εντός λογικού χρονικού διαστήματος μπορούσαν να αποδώσουν δασικά προϊόντα», συμφώνα με τον δασικό κώδικα του 1929 (Ελευθέριος Βενιζέλος), δεν ίσχυε το υπέρ του Δημοσίου τεκμήριο για τις λοιπές εκτάσεις, δηλαδή για τους βοσκότοπους, τα λιβάδια - χορτολιβαδικές εκτάσεις, τους φρυγανότοπους και τους ελαιώνες, αφού αποκλείονταν ο χαρακτηρισμός των ως δασικών εκτάσεων και δεν χωρούσε υποκειμενισμός για αυτό τον χαρακτηρισμό, λόγω του σαφούς προσδιορισμού της εννοίας των δασικών εκτάσεων, «ως εκτάσεις που μπορούν να αποδώσουν δασικά προϊόντα εντός λογικού χρονικού διαστήματος».

Με τούρκικα κιτάπια!
Λόγω της ανωτέρω διατάξεως του νόμου 998/79 η νομολογία του Αρείου Πάγου έχει καταλήξει ότι, μοναδικός τρόπος για να αποδείξει κάποιος πολίτης την ιδιοκτησία του επ΄ αυτών των εκτάσεων είναι η τελεσίδικη απόφασή του, μετά από την προσκόμιση του οθωμανικού συμβολαίου, με το οποίο κατά πρώτον ο Σουλτάνος προέβη στην πώληση ή δωρεά της εκτάσεως. Συμβόλαιο που τηρείται στο Τουρκικό Κτηματολόγιο της Άγκυρας και που φυσικά δεν είναι προσιτό στους Έλληνες.
Λόγω αυτής ακριβώς της νομολογίας και της πρόδηλης αδυναμίας των πολιτών να προμηθευτούν αντίγραφα από το Τουρκικό Κτηματολόγιο, όλες οι ανωτέρω εκτάσεις δημεύονται!
Για την πληροφόρηση των αναγνωστών σας, καταλήγει ο κ. Κοτσώνης, πρέπει να προστεθεί ότι, η δασική νομοθεσία μετά τις πρόσφατες τροποποιήσεις της, καθόρισε τις χρήσεις γης επί του συνόλου των δασών και των δασικών εκτάσεων. Δηλαδή προέβη στην θέσπιση του Χωροταξικού Χάρτη της Χώρας!