Παραμένουν τρεις στην Ήπειρο οι Φορείς Διαχείρισης Αποβλήτων!

on .

APORRIMMATA DIAXEIRISH

Ως έχουν παραμένουν οι τρεις Φορείς Διαχείρισης Απορριμμάτων στην Ήπειρο, οι οποίοι όλα δείχνουν ότι δεν πρόκειται να συγχωνευθούν σε έναν ενιαίο περιφερειακό σύνδεσμο όπως είναι το ζητούμενο από τους τοπικούς αυτοδιοικητικούς παράγοντες, προκειμένου να ανταποκριθεί με επάρκεια στις απαιτήσεις της ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων.
Τουλάχιστον αυτό προκύπτει από τις τροποποιήσεις σε άρθρα του «Κλεισθένη» (ν.4555/2018) αναφορικά με τη διαχείριση των αποβλήτων, στις οποίες προχώρησε η Κυβέρνηση με το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε χθες στη Βουλή.
Προς το παρόν λοιπόν, οι τρεις ΦΟΔΣΑ της Ηπείρου διατηρούνται, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για το τι μέλλει γενέσθαι όχι μόνο με τη λειτουργία του εργοστασίου επεξεργασίας στο Ελευθεροχώρι, αλλά και με την ολοκλήρωση των «Πράσινων σημείων» στους Δήμους και των Σταθμών Μεταφόρτωσης.
Τρεις οι Φορείς
Διατηρούνται λοιπόν οι Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Ηπείρου με βάση τις τροποποιήσεις που ψηφίστηκαν χθες. Πιο συγκεκριμένα, στο τέλος της παρ.3 του αρ.225 του «Κλεισθένη», προστίθεται ρύθμιση ότι στις Περιφέρειες στις οποίες υφίστανται ήδη μέχρι τρεις ΦΟΔΣΑ, οι οποίοι πληρούν σωρευτικά τις προϋποθέσεις της εν λόγω παραγράφου, δεν εφαρμόζονται οι μεταβατικές περί συγχώνευσης διατάξεις του αρ.245 του «Κλεισθένη».
Στην συγκεκριμένη νομοθετική παρέμβαση δίνεται αναδρομική ισχύς, ξεκινά δηλαδή από την 1η Ιανουαρίου 2019, ενώ τυχόν διαπιστωτικές πράξεις Συντονιστών Αποκεντρωμένων Διοικήσεων κατ’ εφαρμογή του αρ.245, θα θεωρούνται ως «μηδέποτε εκδοθείσες». Σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση, η ρύθμιση εισάγεται «σε στοίχιση με τις υφιστάμενες διατάξεις του ν.4555/2018 για την ύπαρξη τριών ΦΟΔΣΑ σε κάθε Περιφέρεια και προς άρση ερμηνευτικών διαφωνιών που έχουν ανακύψει».
Το αντισταθμιστικό τέλος
Παράλληλα, αντικαθίσταται το θεσμικό πλαίσιο για το αντισταθμιστικό τέλος, το οποίο οι Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ) καταβάλλουν στους Δήμους που φιλοξενούν τη λειτουργία εγκαταστάσεων μηχανικής βιολογικής επεξεργασίας αποβλήτων και χώρων υγειονομικής ταφής, κατηγορίας Α1 και Α2.
Σύμφωνα με το σ/ν, το ύψος του αντισταθμιστικού οφέλους καθορίζεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΦΟΔΣΑ και δεν μπορεί να είναι μικρότερο από το 1% επί των εσόδων του ετήσιου προϋπολογισμού τους.
Συμψηφίζεται με τα ποσά που οι Δήμοι υπέρ των οποίων επιβάλλεται, υποχρεούνται να καταβάλλουν στον κάθε ΦΟΔΣΑ για τις υπηρεσίες που τους παρέχει και «τυχόν εναπομείναντα από το όφελος ποσά, δύναται να διατίθενται από τους Δήμους αυτούς για την κάλυψη κάθε είδους δαπάνης, κατά προτεραιότητα όμως σχετιζόμενης με περιβαλλοντική αντιστάθμιση από τη λειτουργία των εγκαταστάσεων».
Στο τελευταίο αυτό σημείο εντοπίζεται λοιπόν η σημαντικότερη διαφορά εν συγκρίσει με τον «Κλεισθένη», που αντιθέτως όριζε ότι «τα ποσά του αντισταθμιστικού οφέλους διατίθενται από τους Δήμους αποκλειστικά για περιβαλλοντικά έργα και δράσεις κατά 60% εντός της Κοινότητας όπου κείται η εγκατάσταση και κατά 40% εντός των όμορων με αυτή Κοινοτήτων».
Επίσης, στο νέο άρθρο έχουν απαλειφθεί οι εξής διατάξεις που υπήρχαν στο αρ.243 του ν.4555/2018: Ότι το αντισταθμιστικό τέλος καταβάλλεται από τους ΦΟΔΣΑ στους Δήμους μέσα σε δύο μήνες από τη λήξη του οικονομικού έτους. Επίσης, ότι το αντισταθμιστικό όφελος δαπανάται (για τις προαναφερθείσες δράσεις) μέσα σε πέντε έτη από την καταβολή του στον οικείο Δήμο και υποβάλλεται ετησίως έκθεση στο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Τέλος, η δυνατότητα έκδοσης Κοινής Υπουργικής Απόφασης Εσωτερικών και Περιβάλλοντος με την οποία να μπορεί να ρυθμίζονται λεπτομέρειες εφαρμογής του άρθρου περί αντισταθμιστικού τέλους.
Σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση, «η ρύθμιση αυτή κρίνεται σκόπιμη για την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος διαχείρισης των απορριμμάτων στους Δήμους όπου υπόκεινται τη μεγαλύτερη όχληση από τη φιλοξενία εγκαταστάσεων μηχανικής βιολογικής επεξεργασίας αποβλήτων και χώρων υγειονομικής ταφής».