Ένα ημερήσιο Ηπειρωτικό γλέντι στήθηκε στο κέντρο της Αθήνας

• Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το ημερήσιο Ηπειρώτικο πανηγύρι της Πανηπειρωτικής στο κέντρο της Αθήνας, στο Πεδίο του Άρεως, το οποίο διοργανώθηκε για πρώτη φορά, αναβιώνοντας παλαιά συνήθεια των Ηπειρωτών σε προάστια της Αθήνας.
Το πανηγύρι στήθηκε σ' ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας κερδίζοντας τις εντυπώσεις και κάνοντας Αθηναίους, τουρίστες και αλλοδαπούς να στρέψουν, έστω και για λίγο το βλέμμα τους, προς το Ηπειρώτικο ξεφάντωμα. Οι απόδημοι Ηπειρώτες, με τις Αδελφότητες και τις Ομοσπονδίες τους, αντάμωσαν, γλέντησαν και χόρεψαν. Και κατατέθηκε η ιδέα του χρόνου να υπάρξει και καζάνι!
Ηπειρώτες μουσικοί και τραγουδιστές ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Πανηπειρωτικής, όλοι τους εθελοντικά. Από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ οι κομπανίες των Θοδωρή Γεωργόπουλου και Πέτρου Χαλκιά, ο Ναπολέων Δάμος συνοδεύοντας τους Σάββα Σιάτρα και Παγώνα Αθανασίου, ο Τάσος Μαγκλάρας και οι «Λαλητάδες» μετέφεραν τη γνήσια ηπειρώτικη πανδαισία, που παρακίνησε τους Ηπειρώτες σε χορό.
Αν και το Ηπειρώτικο τραγούδι άργησε πολύ, σε σχέση με άλλα δημοτικά ακούσματα, να λάβει την αναγνώριση που του αξίζει, περιφρουρημένο από την οροσειρά της Πίνδου και σε συνδυασμό με κοινωνικούς συσχετισμούς, πλέον θεωρείται πολιτιστικός θησαυρός. Και στην εκδήλωση της Αθήνας, όπως στα κανονικά ηπειρώτικα γλέντια, αυτό που λέμε πανηγύρι στο χωριό, υπήρχε ένα τελετουργικό: Το πρώτο τραγούδι ήταν μοιρολόι. Έτσι συμβαίνει πάντοτε. Αφιερωμένο είτε σε νεκρό, είτε σε ξενιτεμένο, αφού και η έννοια της ξενιτιάς στην Ήπειρο είχε χαρακτηριστικά θανάτου. Η ξενιτιά, το μαζικό της φαινόμενο, έδενε και δένει τον τόπο με το μαράζι του αποχωρισμού. Ευτυχώς, που στα σημεία της αποδημίας, δεν ξεχνιέται η πατρίδα, η Ήπειρος.
Η. Μ.