Εκσκαφές στη Μονή Γηρομερίου για το σκήνωμα του οσίου Νείλου!

on .

GHROMERI TAFOS OSIOY NEILOY

Έρευνες και εκσκαφές γίνονται αυτή την περίοδο με σκοπό την εύρεση του λειψάνου του οσίου Νείλου του Εριχιώτη (1228-1334), ιδρυτή και πρώτου κτήτορα της Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Γηρομερίου Θεσπρωτίας, 686 χρόνια μετά την κοίμησή του.
Προσδοκάται, μετά τις εργασίες, που είναι σε εξέλιξη και γίνονται κατά διαστήματα, καθώς το σημείο είναι βραχώδες και βαθύ, να έρθει στην επιφάνεια.
Όπως μας ανέφερε ο ηγούμενος της Μονής Γηρομερίου αρχιμανδρίτης π. Μεθόδιος Ντελής, που πήρε την πρωτοβουλία για την εύρεση του σκηνώματος του οσίου Νείλου, «αρχαιολόγοι με σκάνερ και ειδικά όργανα αναγνώρισαν την ύπαρξη του λειψάνου, καθώς και ενός μικρού χαλκού, πιθανώς σταυρού».
Να σημειωθεί πως το λείψανο του οσίου Νείλου, που έκλεισε τα μάτια του γαληνεμένος και πλήρης ημερών σε ηλικία 106 ετών, αφού πρώτα έγραψε τη διαθήκη του και όρισε το διάδοχό του, ενταφιάστηκε σε μικρή απόσταση από το μοναστήρι, σε κακοτράχαλο και γκρημνώδη τόπο.
Σύμφωνα με την παράδοση σκεπάστηκε με ογκώδη βράχο, που κατέπεσε όταν, λίγα χρόνια μετά την κοίμησή του, επιχειρήθηκε η ανακομιδή του.
Πριν την έναρξη των εργασιών για την ανακάλυψή του υπήρχε στη θέση αυτή μικρό παρεκκλήσι.  
Tα άγια λείψανα λειτουργούν ως η συνεκτική δύναμη της νέας κοινωνίας, που έφερε ο Θεός, με  τον κόσμο. Γι’ αυτό η προσκύνησή τους είναι μια παρηγοριά και μια παράκληση, που μας μεταφέρει η χάρη των σωμάτων και των ψυχών των αγίων. 

Η ανακαίνιση του Μοναστηριού 
Να σημειωθεί εξάλλου ότι πρόσφατα ολοκληρώθηκε η γενική ανακαίνιση του ναού της Μονής Γηρομερίου Θεσπρωτίας.
Μπορεί η αδελφότητά της να είναι μικρή, τρεις ιερομόναχοι-αρχιμανδρίτες και ένας δόκιμος, ωστόσο είναι πολύ αποδοτική, γιατί τα μέλη της δεν… νυστάζουν ποτέ πνευματικά, αλλά ψυχικά άγρυπνοι βαδίζουν με προσοχή το δρόμο του Θεού.  
Και φυσικά, ενδιαφέρθηκαν και ενήργησαν, με επικεφαλής και κινητήρια δύναμη τον ηγούμενο, για τη διάσωση του καθολικού, εκτός των άλλων πολλών ανακαινιστικών έργων, που έχουν κάνει, χρησιμοποιώντας χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά προγράμματα.
Ο π. Μεθόδιος ο π. Αλέξιος και ο π. Σεραφείμ, προσοντούχες μοναχικές μορφές, δραστηριοποιήθηκαν με μόχθο και πέτυχαν, έχοντας τη στήριξη του Επισκόπου τους, όχι μόνο την προσκυνηματική ανάδειξη της Μονής, αλλά και την αναπαλαίωσή της.
Έτσι συντηρήθηκαν όχι μόνο οι αγιογραφίες και το τέμπλο, αλλά έγιναν και απαραίτητες παρεμβάσεις εκ θεμελίων. Το καθολικό της Μονής, δηλαδή ο κεντρικός ναός έχει κτιστεί τμηματικά.
Όπως εξηγεί ο π. Μεθόδιος, η ανέγερση του κυρίως ναού έγινε το 1568 κατόπιν χορηγίας του Βοεβόδα της Ουγγροβλαχίας Οξυώτη ή Αξιώτη από την Πωγωνιανή.
Κτίσμα της ίδιας εποχής θεωρείται ο εξωνάρθηκας, ενώ το ιερό και ο νάρθηκας είναι προγενέστερα κτίσματα, τμήματα του πρώτου ναού, πιθανώς του 14ου αιώνα.
Εξωτερικά διακοσμείται από λιτά κεραμικά σχέδια κυρίως στον τρούλο, στη νότια και στη δυτική πλευρά.
Εσωτερικά παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς στολίζεται από αγιογραφικό διάκοσμο του 16ου και 17ου αιώνα. 
Η.Μ.