Δημαρχείο στο μέγαρο Περιφέρειας και Διοικητήριο στο Βελισσάριο...
• Το Ρυθμιστικό Σχέδιο αποτελεί το «κλειδί» για τη χωροθέτηση του νέου Δημαρχείου Ιωαννίνων σύμφωνα με τον πρ. πρόεδρο του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Αριστείδη Σωτηριάδη.
Όπως σημειώνει σε παρέμβαση που κάνει μέσω του «Π.Λ.», ούτε η λύση του κτιρίου της Δομπόλη ούτε εκείνη του ΚΕΠΑΒΙ είναι κατάλληλες για το σκοπό αυτό, κυρίως λόγω θέσης. Αντίθετα, υπενθυμίζει πως το Ρυθμιστικό προβλέπει μεταφορά του Δημαρχείου Ιωαννίνων στο κτίριο που στεγάζει σήμερα την Περιφέρεια Ηπείρου και μετακίνηση του δικού της διοικητηρίου στο στρατόπεδο Βελισσαρίου, την παραχώρηση του οποίου τονίζει πως θα έπρεπε να ζητήσει ο Δήμαρχος Μ. Ελισάφ, αντί για το κτίριο του παλιού Πανεπιστημίου, από τον Πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη κατά την πρόσφατη συνάντησή τους!
Περί νέου Δημαρχείου
Στην παρέμβασή του ο Αρ. Σωτηριάδης, άνθρωπος με μακρά ενασχόληση με τα κοινά της πόλης, αναφέρει τα ακόλουθα σχετικά με το πού πρέπει να πάει το Δημαρχείο Ιωαννίνων:
Ο Δήμαρχος κύριος Μωυσής Ελισάφ επιλέγει για Δημαρχείο Δημοτικών Υπηρεσιών το εγκαταλειμμένο κτίριο του παλιού Πανεπιστημίου επί της οδού Δομπόλη. Ο πρώην Δήμαρχος κος Θωμάς Μπέγκας είχε την ιδέα της μεταστέγασης του Δημαρχείου στο επίσης εγκαταλειμμένο κτίριο του ΚΕΠΑΒΙ. Δημαρχείο, κι όπου να ‘ναι! Και οι δύο θέσεις βρίσκονται στα άκρα της πόλεως, ένα χιλιόμετρο από το κεντρικό Δημαρχείο. Αλλού ο παπάς αλλού τα ράσα.
Στις ανεπτυγμένες και σύγχρονες κοινωνίες τα δημόσια κτίρια και κτίρια κοινόχρηστων λειτουργιών όπως Δημαρχεία, Διοικητήρια, Νοσοκομεία, Πυροσβεστικών και Συγκοινωνιακών σταθμών κ.λπ., ανεγείρονται στις πλέον κατάλληλες θέσεις, βάσει μελετών ειδικών επιστημόνων.
Στην πόλη μας, πριν μερικές δεκαετίες επεκράτησε η αντίληψη μιας στενόμυαλης νοοτροπίας, που δυστυχώς ακόμη επιβιώνει, κατά την οποία «κτίζουμε όπου έχουμε δημοτικό οικόπεδο» με συνέπεια μία σειρά κτιρίων τα οποία επρόκειτο να ανεγερθούν ή και ανεγέρθηκαν σε ακατάλληλες θέσεις, όπως: 1) Το Πνευματικό Κέντρο που είχε αποφασισθεί να ανεγερθεί στον χώρο της «Αίγλης», όπου σήμερα το πράσινο τρίγωνο έναντι του Δικαστικού Μεγάρου, αλλά αποφεύχθηκε από τη σθεναρή αντίδραση του Συλλόγου Προστασίας Περιβ/ντος και πολλών συμπολιτών μας. 2) Ο Οίκος Ευγηρίας του Ζωγραφείου Κληροδοτήματος, που ανεγέρθηκε σε βαλτώδες οικόπεδο και μακράν της πόλεως, απομονώνοντας τους τροφίμους του από τον κοινωνικό ιστό. 3) Ο σταθμός υπεραστικών λεωφορείων του ΚΤΕΛ εντός της πόλεως, επιβαρύνοντας μάλιστα τις διαδρομές κατά μισή ώρα. 4) Η ανέγερση Δημαρχείου στον χώρο όπου λειτουργεί η Λαϊκή αγορά της Αγίας Μαρίνας, που είχε αποφασισθεί το 2003 από το Δημοτικό Συμβούλιο, οικοδομώντας τον μοναδικό δημόσιο χώρο, που απέμεινε ελεύθερος στην πόλη και διασώθηκε μετά από προσφυγή στο Σ.τ.Ε. του Συλλόγου Προστασίας Περιβ/ντος, με ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου.
Γιατί άραγε οι Δημοτικοί Άρχοντες όλα αυτά τα χρόνια, μετά το 2003 δεν ενεργοποιήθηκαν μεθοδικά και δυναμικά για την απόδοση στην πόλη του Στρατοπέδου Βελισσαρίου, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για εφαρμογή του Ρυθμιστικού Σχεδίου της πόλεως; Στο Σχέδιο προτείνεται να χρησιμοποιηθεί ως Δημαρχείο το κτίριο της Νομαρχίας και η Περιφέρεια Ηπείρου να εγκατασταθεί στο νέο κτίριο στο χώρο του Στρατοπέδου, όπου από το Ρυθμιστικό προβλέπεται η δημιουργία Διοικητικού Κέντρου.
Το Ρυθμιστικό Σχέδιο είναι προϊόν μελέτης ειδικών επιστημόνων και προβαίνει στη σωστή και αρμόζουσα χωροθέτηση του Δημαρχείου και της Περιφέρειας Ηπείρου. Όμως από την εφαρμογή του ή μη, θα αποδειχθεί η ικανότητα ή αδυναμία των πολιτικών δυνάμεων του τόπου μας, να αναλάβουν και εφαρμόσουν πρακτικές, που θα αναδείξουν τα Γιάννενα σε σύγχρονη και έξυπνη πόλη.
Να πιστέψει κανείς ότι οι Δημοτικοί Άρχοντες στερούνται οράματος για την πόλη μας ή κάτι άλλο συμβαίνει; Μήπως κάποια αφανής δύναμη αντιδρά στη λύση του Ρυθμιστικού Σχεδίου και ακυρώνει κάθε προσπάθεια; Διότι είναι ανεξήγητο να καταφεύγουν σε ακατάλληλες για Δημαρχείο θέσεις, που θα υποβαθμίσουν την εικόνα της πόλεως και θα ταλαιπωρούν τους πολίτες.
Η προσέγγιση στη Δομπόλη ή στο ΚΕΠΑΒΙ για την πλειονότητα των πολιτών θα είναι εφικτή μόνο με αυτοκίνητο, επιβαρύνοντας μάλιστα και το κυκλοφοριακό. Αντίθετα, η προσέγγιση στο Δημαρχείο - κτίριο Νομαρχίας, είναι εύκολη σε όλες τις γύρω συνοικίες, αλλά και στις πιο απόμακρες μέσω της Αστικής Συγκοινωνίας. Άλλωστε, οι πολίτες ευρισκόμενοι τακτικά στο κέντρο της πόλεως για άλλους λόγους, για αγορές κλπ. δύνανται να διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις τους, και δεν είναι ολίγες, στο Δημαρχείο χωρίς ταλαιπωρία.
Θα ήταν λοιπόν σημαντικότερο και επωφελέστερο για την πόλη αν ο Δήμαρχος κος Ελισάφ ζητούσε από τον Πρωθυπουργό, την απόδοση στην πόλη του Στρατοπέδου Βελισσαρίου, που εκτός των άλλων θα οδηγούσε και στη λύση για Δημαρχείο. Μία δεύτερη σκέψη, ίσως αποτρέψει τον κύριο Ελισάφ να συνδέσει τη Δημαρχία του με μία λάθος επιλογή.
