Θετικές προοπτικές και για τις ιχθυοκαλλιέργειες της Ηπείρου

on .

IXTHYOKALLIERGEIS

• Συγκεκριμένο σχέδιο για την ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια του κλάδου της Ιχθυοκαλλιέργειας έχει καταρτίζει η Κυβέρνηση με στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξή του. Πρόκειται για ένα κλάδο με εξαγωγικό προσανατολισμό, (η ελληνική τσιπούρα και το λαβράκι κάλυπταν προ κορωνοϊού το 58% της Ευρωπαϊκής παραγωγής) και έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Αγροτική Ανάπτυξη.
Ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σπήλιος Λιβανός ανέπτυξε τους βασικούς του στόχους κατά τη διάρκεια του 2ου Συνεδρίου Ιχθυοκαλλιέργειας που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Πατρών. Ο Υπουργός αναγνώρισε ότι ο κλάδος έχει πληγεί από την πανδημία,- καθώς εκτός όλων των άλλων είχαν περιοριστεί οι εξαγωγές- για να προσθέσει ότι πλέον έχουν τεθεί νέοι ποσοτικοί στόχοι για τα επόμενα χρόνια και συγκεκριμένα μέχρι το 2025 η μέση ετήσια αύξησης παραγωγής να ανέλθει στο 3% και μέχρι το 2030 μέση ετήσια αύξηση παραγωγής 5%, με παράλληλη αύξηση της αξίας των προϊόντων μέσω της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας τους.
Ο Στρατηγικός Σχεδιασμός του Υπουργείου για τις Ιχθυοκαλλιέργειες αφορά σε μεγάλο βαθμό την Ήπειρο και τη Δυτική Ελλάδα καθώς στο θαλάσσιο χώρο τους λειτουργούν πάνω από 30 μεγάλες μονάδες, με τη Σαγιάδα και τον Αμβρακικό κόλπο να είναι ιδανικοί τόποι ανάπτυξης τους. Στη Δυτική Ελλάδα, όπως είπε ο Υπουργός παράγεται το 50% της συνολικής παραγωγής. Επίσης στην Ήπειρο υπάρχουν και αρκετές μονάδες πεστροφοκαλλιέργειας, οι οποίες τα προηγούμενα χρόνια παρήγαγαν το 65 με 70% της συνολικής ελληνικής παραγωγής.
Οι βασικές κατευθύνσεις του Στρατηγικού Σχεδιασμού για την περίοδο 2021-2030 όπως τις απαρίθμησε ο Υπουργός κινούνται προς τέσσερις κατευθύνσεις:
- Ενίσχυση της καινοτομίας, της τεχνολογίας και των εξειδικευμένων γνώσεων
- Οικοδόμηση ανθεκτικότητας και ανταγωνιστικότητας
- Συμμετοχή στην πράσινη μετάβαση
-Ενεργή συμμετοχή όλων των καταναλωτών
Ο Υπουργός ανέδειξε δύο σημαντικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Πρόκειται για το χωροταξικό και την αντίσταση τοπικών κοινωνιών στην δραστηριοποίηση μονάδων ιχθυοκαλλιεργειών που θεωρούν ότι συμβάλουν στη ρύπανση της περιοχής και περιορίζουν τον τουρισμό. Σε ό,τι αφορά το πρώτο, ο κ. Λιβανός εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι η αλλαγή αυτή της νοοτροπίας μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ενημέρωσης σε απόλυτο ποσοστό. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο, εξέφρασε την κάθετη αντίθεσή του, τονίζοντας ότι η αρμονική συνύπαρξη της ιχθυοκαλλιέργειας με τον τουρισμό, μπορεί να οδηγήσει σε άριστα αποτελέσματα. «Προσπαθούμε να πείσουμε και τους Δήμους που αντιδρούν ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες θα μπορούσαν να ενταχθούν μέσα στο τουριστικό προϊόν», τόνισε, προσθέτοντας ότι είναι εφικτή η δημιουργία θαλάσσιων πάρκων, τα οποία θα μπορούν και οι τουρίστες να απολαμβάνουν.