«Μάθημα» νοικοκυροσύνης με φωτογραφία της ΔΕΗ από τα Κτίσματα του 1959!
• Το χρόνο γύρισε 59 χρόνια πίσω και μάλιστα στο ακριτικό Πωγώνι, ο βουλευτής Ιωαννίνων της Νέας Δημοκρατίας Κώστας Τασούλας, για να αποδείξει πώς η νοικοκυροσύνη στα δημόσια οικονομικά και η ορθή τους αξιοποίηση είναι εκείνη που δημιουργεί εθνικό πλούτο και δίνει τη δυνατότητα επενδύσεων, αύξηση της παραγωγής και ανάπτυξη στη χώρα.
Με την ιδιότητα του Γενικού Εισηγητή της Ν.Δ. για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, μιλώντας στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή ο κ. Τασούλας, έκλεψε και πάλι τις εντυπώσεις, αλλά και την ουσία, επιδεικνύοντας μια παλαιά φωτογραφία από το Αρχείο της ΔΕΗ (φωτό 1ης σελ.), όταν έμπαιναν οι πρώτες κολώνες φωτισμού στα Κτίσματα Πωγωνίου.
«Δεν πρέπει -ανέφερε ο βουλευτής- να επιτρέπουμε η κυβερνητική σταθερότητα και η δημοσιονομική νοικοκυροσύνη να αποτελεί από διαθέσεως αξία, αλλά να γίνει συνταγματική αξία στο πολιτικό μας σύστημα. Θυμίζω εδώ ότι το αποφασιστικό οικονομικό άλμα -αν ήμουν ενθουσιώδης, θα το έλεγα «θαύμα», υποψιάζομαι ότι ήταν θαύμα, αλλά το περιορίζω στο άλμα- που πραγματοποίησε η Ελλάδα την περίοδο 1955 έως 1965-1966, όπου το κατά κεφαλήν εισόδημα υπερδιπλασιάστηκε σε λίγα χρόνια, οφείλεται κυρίως στη νοικοκυρεμένη δημοσιονομική και πιστωτική πολιτική της δεκαετίας 1953-1963, που επέτρεψε στον μέχρι τότε ελλειμματικό προϋπολογισμό να παρουσιάζει περισσεύματα που διατέθηκαν για την ενίσχυση των επενδύσεων και την αύξηση της παραγωγής.
Προσέξτε τώρα. Ο νοικοκυρεμένος και όχι νεοφιλελεύθερος προϋπολογισμός και η πιστωτική πολιτική εκείνης της περιόδου επέτρεψε να επαναληφθεί το 1957 ο εσωτερικός δανεισμός και να εκδοθούν τα ομολογιακά δάνεια της ΔΕΗ που συνέβαλαν κατά πολύ στον εξηλεκτρισμό της χώρας.
Δείτε, λοιπόν, πάλι με βάση το οπτικοακουστικό σύστημα μια φωτογραφία που έχει σχέση με τον εξηλεκτρισμό της χώρας. Είναι από το χωριό Κτίσματα Ιωαννίνων το 1959. Μετά τα ομολογιακά δάνεια της ΔΕΗ του 1957, η ΔΕΗ μπόρεσε και έκανε εκτεταμένο εξηλεκτρισμό της χώρας, φτάνοντας μέχρι τα επιμεθόρια χωριά των ελληνοαλβανικών συνόρων. Βλέπετε παιδιά της εποχής εκείνης με μπαλωμένα ρούχα, και εν χρω περίπου κουρεμένα να βλέπουν τον εργάτη που βάζει τα καλώδια της ΔΕΗ στο χωριό τους και βλέπουν ουσιαστικά αυτό που θα αλλάξει τη ζωή τους προς το καλύτερο.
Αυτό, όμως, που ήταν υπόβαθρο αυτής της αλλαγής ήταν αυτό που εσείς θεωρείτε νεοφιλελεύθερη συνταγή στο Σύνταγμα, δηλαδή τη νοικοκυρεμένη διάσταση μεταξύ εσόδων και εξόδων, που τότε δεν εφαρμόστηκε συνταγματικά, αλλά τότε εφαρμόστηκε πολιτικά, κυβερνητικά. Εφαρμόστηκε, γιατί οι τότε ηγεσίες είχαν τη δύναμη να αντιστέκονται στη μεγάλη χίμαιρα, τον πειρασμό των παροχών».
Για την ψήφο των ομογενών
Στην ίδια ομιλία του ο Κ. Τασούλας, αναφέρθηκε και στο δικαίωμα ψήφου των Ελλήνων που κατοικούν στο εξωτερικό, καταθέτοντας μια ακόμη φωτογραφία με νόημα (φωτό): «Για να σας δείξω πως αυτό -είπε- δεν είναι τελικά δύσκολο τεχνικά, γραφειοκρατικά, διαδικαστικά. Θα σας δείξω δηλαδή μια ζωγραφιά από τις εκλογές του 1862, στο Προξενείο της Ελλάδος στο Λονδίνο, όπου ψήφισε για πρώτη και τελευταία μέχρι στιγμής φορά ο ελληνισμός της διασποράς.
Εδώ ψηφίζουν οι Έλληνες του Λονδίνου στις τότε εκλογές, όπου αναδείχθηκαν τριάντα τέσσερις Βουλευτές της Βουλής εκείνης από τον ελληνισμό της διασποράς. Εδώ βγαίνει για πρώτη φορά Βουλευτής ο Χαρίλαος Τρικούπης. Ο πατέρας του Σπυρίδων Τρικούπης, Πρέσβης τότε στο Λονδίνο, εξελέγη στο Μάντσεστερ στις ίδιες εκλογές.
Αυτό σας το δείχνω για να καταλάβετε ότι εάν τότε, με τα περιορισμένα τεχνικά μέσα που είχαν και μέσα επικοινωνίας, ψήφισε ο ελληνισμός στις μεγάλες παροικίες του, δηλαδή ψήφισαν στην Αλεξάνδρεια, στο Λονδίνο, στα Μπιτόλια, στην Αδριανούπολη, στην Κωνσταντινούπολη, στο Κάιρο, πόσο εύκολο είναι εάν θέλουμε να επαναληφθεί πολύ πιο συντονισμένα και πιο ορθά τώρα».
