Η Ανθή Λιάγκου άνοιξε την καρδιά της στους μαθητές

• Στους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Πεδινής Ιωαννίνων μίλησε η παραολυμπιονίκης Ανθή Λιάγκου, Παγκόσμια Πρωταθλήτρια και κάτοχος παγκόσμιων ρεκόρ στον στίβο ΑΜΕΑ για πολλά χρόνια.
Την φιλοξενούμενη προλόγισε αρχικά ο γυμναστής του Δημοτικού Σχολείου Πεδινής, πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής και για αρκετά χρόνια προπονητής αθλητών ΑΜΕΑ κ. Λάμπρος Ρίζος. Με τα λόγια του κατηύθυνε τους μαθητές να κοιτάξουν πέρα από το τι φαίνεται στο τι μπορεί να πετύχει ένας άνθρωπος με τη θέλησή του.
Παίρνοντας τον λόγο, η Ανθή Λιάγκου εξήγησε αρχικά στους μαθητές την κατάστασή της. Τους περιέγραψε πώς απέκτησε αναπηρία στο δεξί τμήμα του σώματός της. Μίλησε για την αγάπη της για το σχολείο και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε ως μαθήτρια να ανεβοκατεβαίνει τις σκάλες του κουτσαίνοντας για να πηγαίνει στην τάξη για μάθημα, σε χρόνια, όχι πολύ μακρινά από σήμερα, που όμως οι ανάγκες των ατόμων με αναπηρίες δεν υπολογίζονταν.
Τους περιέγραψε επίσης το bullying που υφίστατο από πολλούς συμμαθητές της και τους είπε πως παρόλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζε, συνέχιζε τον αγώνα της και κατάφερε να τελειώσει το Τεχνικό Λύκειο. Τελειώνοντας το Λύκειο, ξεκίνησε τον αθλητισμό στον αθλητικό σύλλογο “Πύρρος ΑΜΕΑ Ιωαννίνων” με την καθοδήγηση του προπονητή της Σταύρου Στραγάλη. Με συνεχή προσπάθεια, υπομονή και επιμονή, γυμνάζονταν και άρχισαν να έρχονται οι διακρίσεις, πανελλήνια, πανευρωπαϊκά, παγκόσμια. Δήλωσε δε χαρούμενη που όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι με αναπηρία βγαίνουν από την αφάνεια, προσπαθούν και διακρίνονται αθλητικά και κοινωνικά. Μίλησε επίσης στους μαθητές για την καθημερινότητά της, τις δυσκολίες που συναντά στα πεζοδρόμια που δεν έχουν φτιαχτεί έχοντας υπόψη τα άτομα με αναπηρίες, την κίνηση στους δρόμους, τους οδηγούς που πολλές φορές παρκάρουν στις διαβάσεις ή δεν σέβονται την προτεραιότητα και τα δικαιώματα των υπολοίπων χρηστών των κοινόχρηστων χώρων κ.λ.π..
Στο τέλος της εκδήλωσης, οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Πεδινής κύκλωσαν την Ανθή Λιάγκου ζητώντας της αυτόγραφο και συζητώντας μαζί της για τις δυσκολίες της καθημερινότητας και πώς τις αντιμετωπίζει. Πήραν δε μαζί τους το μήνυμα του σεβασμού, της κατανόησης και της συνεχούς προσπάθειας.