Γιατί τέτοια… αδιαφορία για το Κολυμβητήριο του ΠΕΑΚΙ;

on .

KOLYMBHTHRIO PEAKI LIMNOPOYLA

• Εικόνα που δεν τιμά την πόλη και το ίδιο το ΠΕΑΚΙ, στη διαχείριση του οποίου υπάγεται, παρουσιάζει σήμερα το Κολυμβητήριο της Λιμνοπούλας, ένας χώρος άθλησης που στο παρελθόν υπήρξε κόσμημα για την ευρύτερη περιοχή. Κι αυτό επειδή τα σημάδια της εγκατάλειψης είναι πολλά και προκαλούν αρνητική εντύπωση και διαμαρτυρίες στους πολίτες οι οποίοι χρησιμοποιούν σε τακτική βάση τις πισίνες του.

Ορισμένα από τα «στραβά» επισημαίνει σε κείμενό του προς τον «Π.Λ.» ο συνεργάτης μας Στέφανος Χρηστογούλας, ο οποίος έχει καλή γνώστη της κατάστασης, αφού πηγαίνει συχνά για κολύμβηση στη Λιμνοπούλα. Ο κ. Χρηστογούλας εστιάζει στην κατάσταση κυρίως των αποδυτηρίων και των ντουζ, η οποία θα μπορούσε, όπως αναφέρει, να βελτιωθεί αισθητά με ελάχιστο κόστος. 

Σε κακό χάλι

Ιδού πώς περιγράφει ο Στ. Χρηστογούλας την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι υποδομές του Κολυμβητηρίου του ΠΕΑΚΙ, όπως ο ίδιος τη διαπιστώνει σε τακτική βάση:

«Κάποτε ήταν Ε.Α.Ν.Κ.Ι (Εθνικό Αθλητικό Ναυτικό Κέντρο Ιωαννίνων) με καταξιωμένους αθλητές στην Κωπηλασία και στο Σκι. Με την πάροδο των ετών μετονομάστηκε σε Π.Ε.Α.Κ.Ι (Πανηπειρωτικό Εθνικό Αθλητικό Κέντρο). Τμήμα του το κολυμβητήριο, το πάλαι ποτέ κόσμημα σε μια πόλη που η λίμνη της άρχιζε να πρασινίζει και επιτέλους υπήρχε ένα μέρος για ασφαλή και καθαρή κολύμβηση, δυστυχώς παρακμάζει. Όχι γιατί δεν έχει αθλητές ούτε γιατί δεν δραστηριοποιούνται αθλητικά σωματεία... αλλά γιατί η διοίκηση το έχει παρατήσει στο έλεος του Θεού! Στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του ήταν «ανοιχτό» αλλά ευτυχώς κάποια στιγμή έγινε «κλειστό» και ιδίως «ζεστό». Ξεκινήσαμε να κολυμπάμε ως παιδιά και φτάσαμε σήμερα να έρχονται για κολύμπι τα εγγόνια μας! Θα περίμενε κανείς με την πάροδο των ετών να βελτιώνονται και οι κτηριακές συνθήκες της κολυμβητικής άθλησης αλλά… δεν!

Τα πρωτοποριακά για την εποχή τους πάνελ στην οροφή σαπίζουν (μια εικόνα σαν πάτε, θα δείτε), δυστυχώς κάπου μπάζουν και στάζουν παρά την κλίση τους για εύλογη απορροή ακόμη και των συσσωρευμένων υδρατμών, τα αποδυτήρια των αθλητών ακόμη χειρότερα ως προς την συντήρηση. Κάποτε υπήρχαν φoριαμοί φύλαξης ρουχισμού, αλλά σήμερα χύμα και αρβάλα ο ρουχισμός κάθε αθλητή/τριας. Αυτά τα έρημα ντους που πρέπει να χρησιμοποιεί ο/η/οι αθλητής/τρια/τές/τριες ελλείψει ανταλλακτικών λένε, να μην λειτουργούν επαρκώς. Στο κολυμβητήριο υπάρχουν ώρες κοινού, για την χρήση της πισίνας σε διάφορο χρόνο από τους αθλητές που μαθαίνουν και θα διαγωνιστούν κάποτε και ίσως είναι οι μελλοντικοί πρωταθλητές μας! Μέσα στο κοινό, είμαι και εγώ, που λόγοι υγείας με έφεραν να αθλούμαι κολυμβητικά. Θεωρώ λοιπόν τα αποδυτήρια επιεικώς απαράδεκτα. Τόσο ως προς τα ντους, όσο και ως προς τα άγκιστρα ρουχισμού. Από τα τρία ντους (ντουζιέρες) το ένα είναι πλήρως λειτουργικό, το δεύτερο μερικώς και το τρίτο απουσιάζει πλήρως, με μας να κάνουμε ουρά για να προετοιμαστούμε στην κολύμβηση ή να πάρουμε το λουτρό καθαριότητας φεύγοντας. 

Τόσο καιρό τα άγκιστρα ρουχισμού ήταν σπασμένα και πάντα πίστευα ότι ο/η συντηρητής/τρια θα τα αντικαθιστούσε, αν μάλλον ήξερε ότι θέλουν αντικατάσταση! Εξάλλου πόσο θα ήταν το κόστος αντικατάστασης μερικών αγκίστρων; 5, 8, 10 ευρώ; 

ΔΕΝ έβλεπα λοιπόν «χαΐρ» και τα αντικατέστησα μόνος μου με μηδαμινό κόστος (δεν θα πιω καφέ στην καφετέρια σήμερα), σύμφωνα με το παραφρασμένο ρητό του J.F.K «Mη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για εσένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου» σε «Mη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η πόλη αυτή για εσένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη πόλη αυτή». Στο κάτω - κάτω της γραφής, πληρώνω τακτικά την συνδρομή μου (όπως και οι άλλοι συν-αθλητές/τριες μου) και θα επιθυμούσα να πιάνουν τόπο τα λιγοστά ευρώ που αφήνουμε!

Υπάρχουν και άλλα προβλήματα που δυστυχώς τα συζητάμε στα αποδυτήρια (τα σώματα του καλοριφέρ ...κρύα, η πόρτα των αποδυτηρίων… περιμένει ξαπλωμένη κλπ., κλπ.) και θα παρακαλούσα τη διοίκηση του ΠΕΑΚΙ να ενσκήψει σε αυτά, για την ακρίβεια να περάσει μια βόλτα και να τα δει, να δείξει ενδιαφέρον, να προσπαθήσει να τα λύσει για να μπορούμε και εμείς να συνεχίσουμε να ερχόμαστε και να αθλούμαστε αλλά και για να μπορούμε κάποτε να πούμε με στόμφο ότι αξίζει κάτι σε αυτή την πόλη του 2023 και όχι ότι είναι κατάλοιπο του 1980... ακόμη»!