Ιστορικοί Γιαννιώτικοι Σύλλογοι κινδυνεύουν να βάλουν λουκέτο!
• Με «λουκέτο» απειλούνται οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι και στην Ήπειρο, οι οποίοι έχουν δεχθεί βαρύ πλήγμα από την πανδημία του κορωνοϊού και τις συνέπειες που αυτή προκάλεσε.
Εδώ και έξι μήνες περίπου, από την έναρξη της καραντίνας στη χώρα, παραμένουν ουσιαστικά ανενεργοί, καθώς «πάγωσε» κάθε δραστηριότητά τους, ιδιαίτερα
το καλοκαίρι που πέρασε χωρίς να διοργανώσουν εκδηλώσεις και δράσεις, ενώ ακόμα δεν έχει υπάρξει καμία πρόβλεψη από πλευράς του αρμόδιου υπουργείου Πολιτισμού για την επαναλειτουργία των σωματείων και για τα μέτρα που θα τη διέπουν. Θέμα που έφερε πρόσφατα στη Βουλή η βουλευτής Ιωαννίνων της Ν.Δ. Μαρία Κεφάλα. Στο μεταξύ, τα έξοδα τρέχουν, τουλάχιστον για όσους Συλλόγους δεν έχουν ιδιόκτητη στέγη και νοικιάζουν χώρους, ενώ τα πενιχρά τους έσοδα δεν επαρκούν για την κάλυψη ούτε καν των βασικών λειτουργικών αναγκών.
Αποκαλυπτική της ζοφερής κατάστασης που αντιμετωπίζουν τα Πολιτιστικά Σωματεία της περιοχής μας είναι επιστολή προς τον «Π.Λ.» της κ. Αγγελικής Βερτόδουλου – Καψάλη, Προέδρου της Περιηγητικής Λέσχης Ιωαννίνων και Αντιπροέδρου του Συλλόγου Παλαιών Γυναικών, δύο ιστορικών φορέων της πόλης με πολύχρονη παρουσία και δράση που κινδυνεύουν να αναστείλουν τη λειτουργία τους.
Η επιστολή
Στην επιστολή της η κ. Βερτόδουλου αναφέρει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά για τις επιπτώσεις της πανδημίας στα Πολιτιστικά Σωματεία και το πού αυτά οδηγούνται:
«Βρισκόμαστε σε στάση αναμονής όπως όλοι να περάσει η πανδημία και να ξαναβρούμε τη ζωή και τις συνήθειες που αποκτήσαμε με τα χρόνια αλλά και με την καλλιέργεια των καλλίτερων συνθηκών. Στην πόλη μας υπάρχουν πολλοί σύλλογοι που έχουν δημιουργηθεί από κάποιους ανθρώπους που είχαν τη διάθεση να προσφέρουν και στον εαυτό τους και σε πολλούς συνανθρώπους κάτι παραπάνω από την καθημερινότητα και μια ζεστή επαφή εκτός από μία καλημέρα. Με την έλευση του ιού που βιώνουμε για μήνες τώρα χάθηκε αυτή η επαφή αλλά χάνεται σιγά σιγά και η ύπαρξη των σωματείων γιατί ορατό τέλος της πανδημίας δεν υπάρχει και τα μέλη των ανήκουν στις ομάδες που έχουν το χρήσμα του υψηλού κινδύνου και βρίσκονται υπό κηδεμονία είτε των ίδιων των τέκνων των είτε της κοινωνίας.
Ακόμη υπάρχουμε με προσπάθειες των διοικούντων να κρατήσουμε ότι ορίζει το καταστατικό του κάθε ενός γιατί η πενιχρή ετήσια συνδρομή από χρόνια των 10 ευρώ δεν φθάνει να καλύψει τα λειτουργικά έξοδα που έχουν.
Χωρίς κάποια εκδήλωση είτε αυτή είναι εκδρομή, είτε συνεστίαση είτε μια διάλεξη είτε η έκδοση ενός βιβλίου κλπ. που θα αφήσουν ένα μικρό κέρδος, μια μικρή δωρεά , η ζωή αυτών των συλλόγων φθάνει στο τέλος μετά από ύπαρξη πολλών χρόνων. Με τον τρόπο μας δώσαμε οικονομική ενίσχυση πολλές φορές σε πρακτορεία αυτοκινήτων, σε ξενοδοχεία και χώρους εστίασης, σε εφημερίδες, στην εκκλησία, σε φιλανθρωπικά ιδρύματα, σε μουσεία, σε τυπογραφεία σε καταστήματα δώρων σε ανθρώπους που ασχολούνται με την καθαριότητα αλλά και με την ψυχαγωγία.
Τώρα πλησιάζει η ώρα του τέλους γι' αυτό υπάρχει η ανάγκη στήριξης από κάποιο φορέα μήπως και κρατηθούμε στη ζωή και παραδώσουμε αυτούς τους συλλόγους στους επόμενους. Ευχαριστώ για την φιλοξενία».
