Με λαμπρότητα εορτάστηκε η πολιούχος Άρτας Αγ. Θεοδώρα

on .

AGIAS THEODORA ARTAS LITANIA 12 3 23

• Πλήθος κόσμου παρέστη στις λατρευτικές εκδηλώσεις, που έγιναν στην Άρτα το διήμερο 10 και 11 Μαρτίου, για να τιμηθεί η πολιούχος αγία Θεοδώρα. Και όχι μόνο από το νομό Άρτας, αλλά και από τους  διπλανούς νομούς της Ηπείρου. 

Το αποκορύφωμα ήταν η λιτανεία της εικόνας και λειψάνου της Αγίας στους δρόμου της πόλης, όπου και από τα μπαλκόνια των σπιτιών τους πιστοί ζητούσαν την ευλογία της θαυματουργής Αγίας. 

Συμμετείχαν οι  Μητροπολίτες πρώην Άρτης  Ιγνάτιος, Σισανίου και Σιατίστης  Αθανάσιος και ο επιχώριος Καλλίνικος. Παρέστησαν ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γεώργιος Στύλιος, που εκπροσώπησε την κυβέρνηση, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Όλγα Γεροβασίλη, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Γκόκας, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέκος Καχριμάνης κ. ά. 

Το στρατιωτικό άγημα, που πλαισίωνε το λείψανο και την εικόνα, αλλά και οι άνδρες με τοπικές ενδυμασίες από συλλόγους, έδωσαν ένα ξεχωριστό τόνο στην πομπή. Η λιτανεία αποκάλυψε πόσο οι πιστοί ευλαβούνται την αγία Θεοδώρα. Και δικαιολογημένα, αφού οι θαυματουργικές επεμβάσεις της είναι συνεχείς.

Βασίλισσα ήταν η Θεοδώρα. Όχι μόνο κοσμική, αλλά και βασίλισσα στην ψυχή. Ήταν βασίλισσα στις καρδιές των ανθρώπων. Ήταν βασίλισσα στην κοινωνία των ανθρώπων. Και αξιώθηκε της βασιλείας του Θεού. Ήταν υποταγμένη με όλη της την προθυμία στο άγιο θέλημα του Θεού και υπάκουε σ' αυτό. 

Ο βαθύς πόθος της ήταν να αγιασθεί το όνομα του Θεού. Αυτό ήταν και το επίμονο αίτημά της.  Και το πέτυχε. Αλλά, πως αγίασε το όνομα του Θεού; Με το να τον λατρεύει με τα λόγια και τις πράξεις της νύχτα και ημέρα. 

Ο ναός της αγίας Θεοδώρας στην Άρτα, στο κέντρο της πόλης, που ήταν πρωτεύουσα του Δεσποτάτου της Ηπείρου, ανήκε σε παλαιά γυναικεία Μονή, στ' όνομα του Αγίου Γεωργίου. Η ανέγερση του πρώτου ναού τοποθετείται μεταξύ του 11ου και 12ου αι.. Τη σημερινή του μορφή πήρε, μετά τις παρεμβάσεις της βασίλισσας Θεοδώρας, που το 1270 πανήγειρε το νάρθηκα και δύο αετώματα, ενώ στο τέλος του 13ου ή αρχές του 14ου αιώνα προστέθηκαν εξωνάρθηκες (δεν σώζονται όλοι).

Κοιμήθηκε ως μοναχή το 867 και το άφθαρτο λείψανό της φυλάσσεται στο ναό της Παναγίας Σπηλαιωτίσσης Κέρκυρας. Κατά το έτος 1453 το ιερό σκήνωμα της Αγίας Θεοδώρας, που βρισκόταν στο ναό της Αγίας Αναστάσεως στην Κωνσταντινούπολη μεταφέρθηκε, μαζί με το ιερό σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνα, από τον ιερέα Γρηγόριο Πολύευκτο στην Κέρκυρα, προκειμένου να διασωθεί. Για τρία χρόνια και τα δύο σκηνώματα, και της Αγίας Θεοδώρας και του Αγίου Σπυρίδωνα, παρέμειναν στη Μονή της Παναγίας στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας.

Ο βίος της αγίας Θεοδώρας διδάσκει αυταπάρνηση και υπομονή, καθώς αντιμετώπισε, χωρίς να καμφθεί η πίστη της,  θλίψεις, δοκιμασίες, κόπους, μόχθους, εξορίες, βάσανα, χλευασμούς, οδεινισμούς. Δεν τα απέφυγε, αλλά τα άντεξε. Τα υπέμεινε με εγκαρτέρηση. Δέχθηκε με αυτοθυσία τους διωγμούς και τις στερήσεις από τον ίδιο το σύζυγό της. Όλα με χαρά τα δέχθηκε για τον Χριστό και το Ευαγγέλιό του, για τη δόξα του Χριστού και για τη σωτηρία της.

π. ΗΛΙΑΣ ΜΑΚΟΣ