ΑΝΤ. ΜΠΕΖΑΣ: Καιρός να σταματήσει η εθνική φοβία…

Στις συνεχείς προκλήσεις των «Τσάμηδων» απαντούν τα ίδια τα θύματά τους!

- Ιδρύουν Σύλλογο Απογόνων των Θυμάτων, περιόδου 1941-1944

TSAMHDES SHMAIA2

• Σε μια περίοδο που οι αλβανικές προκλήσεις «φουντώνουν» απέναντι στη χώρα μας και ο βορειοηπειρωτικός ελληνισμός αποτελεί το εξιλαστήριο θύμα αυτού του αλυτρωτισμού (καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υφαρπαγή περιουσιών κ.α.), συχνά οι γείτονες επαναφέρουν στο προσκήνιο και το δήθεν «τσάμικο» ζήτημα, καταφεύγοντας μάλιστα μέχρι και στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης!
Τις συνεχείς προκλήσεις του ανύπαρκτου αυτού θέματος, όσο κι αν θέλει κανείς να τις υποβαθμίσει αγνοώντας τες, δεν θα πρέπει να το πράξει. Κι αυτό, γιατί τα διεθνή φόρα… βομβαρδίζονται τελευταία με ανακρίβειες και ψέματα από το διεθνές λόμπυ των «τσάμηδων», το οποίο μέρα με τη μέρα απλώνει επικίνδυνα τα πλοκάμια του!
Με αυτό το σκεπτικό λοιπόν, έρχεται μια ομάδα ανθρώπων από την γειτονική Θεσπρωτία για να ιδρύσει Σύλλογο Απογόνων των Θυμάτων των Τσάμηδων της περιόδου 1941-1944. Την ανακοίνωση έκανε πρόσφατα ο Θεσπρωτός πρ. Υπουργός Αντώνης Μπέζας, κατά την διάρκεια εκδήλωσης του Δήμου Πάργας για την καταστροφή του Φαναρίου από τους Γερμανούς και τους «Τσάμηδες».
Στο Σύλλογο αυτό, σύμφωνα με τον κ. Μπέζα,  θα συμμετέχουν ως ιδρυτικά μέλη,  απόγονοι οικογενειών που υπήρξαν θύματα των εκκαθαρίσεων των Τσάμηδων από ολόκληρη τη Θεσπρωτία και την περιοχή του Φαναρίου του Δήμου Πάργας.
Υπεράσπιση της αλήθειας
Σε μια εμπνευσμένη και συγκινητική συνάμα ομιλία του, ο Αντ. Μπέζας, ανέφερε, μεταξύ άλλων: «ναι μεν το λεγόμενο Τσάμικο ζήτημα είναι πολιτικά, ιστορικά και νομικά ανύπαρκτο για την ελληνική πλευρά, αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπερασπιζόμαστε την ιστορική αλήθεια και το δίκιο μας, αν χρειαστεί.
»Το Δικαστήριο της Χάγης, στο οποίο έχουν προσφύγει οι Τσάμηδες, αλλά και όλοι οι διεθνείς θεσμοί, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία των Τσάμηδων την περίοδο 1941- 1944 προέβη σε ενέργειες εναντίον της ζωής και της περιουσίας του ελληνικού πληθυσμού και  ότι οι Έλληνες ήταν αμυνόμενοι στα σπίτια τους.
Και για την επιβεβαίωση αυτών των γεγονότων,  αυτή την αλήθεια,  οι καταλληλότεροι για την προβάλουν  και να την αναδείξουν, είναι οι απόγονοι των θυμάτων της βαρβαρότητας των Τσάμηδων.
»Γι’ αυτό δημιουργούμε το συγκεκριμένο Σύλλογο. Για να αναλάβει την  υπεράσπιση της αλήθειας. Με τεκμηρίωση, χωρίς φανατισμό, χωρίς μίσος και πρόθεση εκδίκησης, αλλά με σθένος, με επιμονή και  με σεβασμό  στις θυσίες των προγόνων μας.
»Η κίνησή μας συνδέεται άμεσα και με το μεγάλο ζήτημα των αποζημιώσεων για το κατοχικό δάνειο και τις καταστροφές της ναζιστικής θηριωδίας.
»Οι αξιώσεις αυτές, όπως ανέφερε πρόσφατα από το Κομμένο της Άρτας  ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας,  πρέπει να είναι νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες…».
Κανένα περιθώριο εφησυχασμού
Αναλύοντας γενικότερα την στάση της Αλβανίας απέναντι στη χώρα μας, ο Θεσπρωτός πολιτικός ήταν σαφής, περιγράφοντας την σημερινή κατάσταση, που δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού.
Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε «αν οι αλυτρωτικές φωνές στην Αλβανία, ήταν προϊόντα μιας περιθωριακής ομάδας,  ή υφίσταντο μόνο ως επικοινωνιακό παιχνίδι,  για εσωτερική, αλβανική κατανάλωση, τότε τα  πράγματα δεν θα ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικά. Δεν συμβαίνει όμως  αυτό». Και ανέφερε δυο δεδομένα:
Πρώτον: Οι αλυτρωτικές απόψεις, που εκφέρονται μέσα από το λεγόμενο κόμμα των «Τσάμηδων», αποτελούν επίσημο κυβερνητικό πρόγραμμα. Ταυτόχρονα, αποτελούν τη δεσπόζουσα ιδεολογία στους πνευματικούς θεσμούς της χώρας αυτής, όπως για παράδειγμα στην  Ακαδημία της, στα Πανεπιστήμια, σε μεγάλο μέρος της διανόησης ή στα μέσα ενημέρωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη ο υποτίθεται  «φιλελεύθερος» και «ευρωπαϊστής»  πρωθυπουργός της Αλβανίας, ο Έντι Ράμα,  προωθεί τον αλυτρωτισμό. Προσπαθώντας μάλιστα να εξωραΐσει την κατάσταση, έχει  αλλάξει τον όρο «Μεγάλη Αλβανία» με αυτόν της «Εθνικής Ενοποίησης», που είναι βέβαια το ίδιο και το αυτό  πράγμα.
Δεύτερον: Το ζήτημα της Τσαμουριάς έχει πλέον ξεφύγει από το εσωτερικό της Αλβανίας και τις διμερείς σχέσεις με την Ελλάδα και έχει μεταφερθεί, δυστυχώς, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.  Είναι γνωστό ότι οι οργανώσεις των Τσάμηδων, με χρηματοδότηση από το εξωτερικό, έχουν προσφύγει  από τις αρχές του 2016 στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατά της Ελλάδας…