• Υπό στενό κλοιό φαίνεται πως βρίσκεται ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα για την σκληρή πολιτική που εξακολουθεί να ασκεί σε βάρος της ελληνικής μειονότητας, με αποκορύφωμα φυσικά την αρπαγή περιουσιών ομογενών, η οποία μεθοδευμένα συντελείται στην παραλιακή γραμμή Αυλώνα – Αγ. Σαράντα.
Τα «μάτια» της Ευρώπης είναι καρφωμένα στα όσα διαδραματίζονται στην γειτονική χώρα, παρακολουθώντας όλες τις εξελίξεις, αλλά και την πρόοδο που οφείλει να επιδείξει σε διάφορους τομείς. Ένας από αυτούς είναι και η προστασία της ελληνικής μειονότητας, η οποία δυστυχώς, εξακολουθεί να υφίσταται διώξεις με κάθε τρόπο!

«Φρένο» από τον Μέτα
Έναν απρόσμενο «σύμμαχο» στις αλλεπάλληλες προκλήσεις που δέχονται συστηματικά από το καθεστώς Ράμα φαίνεται πως βρίσκουν οι Βορειοηπειρώτες στο πρόσωπο του Προέδρου της Αλβανίας Ιλίρ Μέτα. Η κόντρα που έχει ξεκινήσει μεταξύ Προέδρου και Πρωθυπουργού συνεχίζεται κι αυτή τη φορά με αφορμή το Νομοσχέδιο του Έντι Ράμα για την διαχείριση των δημοσίων ακινήτων της χώρας, το οποίο ψηφίστηκε πριν από αρκετές εβδομάδες από την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο.
Όμως, όπως αναφέρει το himara.gr ο Ιλίρ Μέτα αρνήθηκε να δεχθεί το νομοσχέδιο, θεωρώντας το αντισυνταγματικό. Έτσι λοιπόν η κοινοβουλευτική πλειοψηφία αποφάσισε να αποδεχθεί το διάταγμα του Αλβανού Προέδρου για την ανατροπή της νέας πράξης κτηματολογίου.
Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων IBNA, η κοινοβουλευτική επιτροπή νόμου ενέκρινε την απόφαση του Προέδρου και αποδέχθηκε όλα τα νομικά και συνταγματικά επιχειρήματα που είχε παράσχει. Τώρα, το κοινοβούλιο θα πρέπει να αποφασίσει για τις αλλαγές που θα κάνει σε αυτό το νομοσχέδιο και μόλις το κάνει, ο Πρόεδρος θα γνωμοδοτήσει και πάλι σχετικά με το αν έχουν γίνει οι αναγκαίες συνταγματικές τροποποιήσεις.

Υπό στενή παρακολούθηση…
Την ίδια ώρα, οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στην γειτονική χώρα, όσον αφορά το θέμα των περιουσιών.
Αυτό απάντησε ο αρμόδιος Επίτροπος Γιοχάνες Χαν σε ερώτηση που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσογόνος, ο οποίος καλούσε της Ε.Ε. να τοποθετηθεί σε μια σειρά ερωτημάτων απαντώντας για την αλβανική επιθετικότητα.
«Σύμφωνα με καταγγελίες της ελληνικής μειονότητας στην περιοχή αλλά και με δημοσιεύματα, η αλβανική κυβέρνηση προχώρησε στην απαλλοτρίωση εκτάσεων γης στην περιοχή της παραλιακής γραμμής Αυλώνα – Αγ. Σαράντα, προφασιζόμενη οικονομικούς λόγους», ανέφερε στην ερώτησή του ο κ. Χρυσόγονος, τονίζοντας πως: «σημαντικό ποσοστό των ακινήτων αυτών αφορά εκτάσεις που ανήκουν σε Έλληνες ομογενείς, γεγονός το οποίο καταδεικνύει για άλλη μια φορά την επιθετική στάση του αλβανικού κράτους απέναντι στην ελληνική μειονότητα, τα μέλη της οποίας πλήττονται επί σειρά ετών σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο».
Στην απάντησή του ο Γιοχάνες Χαν ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «η Επιτροπή είναι ενήμερη για τις ανησυχίες που εκφράζουν οι κύριοι βουλευτές όσον αφορά την εφαρμογή των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας σε ολόκληρη την Αλβανία και οι υπηρεσίες της παρακολουθούν στενά τις σχετικές εξελίξεις ως προς αυτό το ζήτημα. Επίσης, δεδομένης της πολυπλοκότητας και της σημασίας του ζητήματος των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, η Επιτροπή εξετάζει επί του παρόντος την παροχή οικονομικής και τεχνικής συνδρομής στη χώρα, για την αντιμετώπιση των ελλείψεων στον συγκεκριμένο τομέα. Η Επιτροπή αποδίδει επίσης μεγάλη σημασία στην προστασία των μειονοτήτων και παρακολουθεί το θέμα αυτό εκ του σύνεγγυς, μεταξύ άλλων όσον αφορά την τρέχουσα διαδικασία θέσπισης του παράγωγου δικαίου».

Διαθρησκευτική Επιτροπή
Στο μεταξύ, σε μια σεμνή τελετή στην Αλβανία, υπογράφτηκε από τους εκπροσώπους της Διαθρησκευτικής Επιτροπής (μεταξύ των οποίων και αυτός της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας) και την Αλβανική Αρχή Πρόσβασης στα Αρχεία, μνημόνιο συνεργασίας, προκειμένου να αναζητηθούν τρόποι για κοινές δράσεις, με σκοπό την έρευνα, τη μελέτη και τη δημοσιοποίηση στοιχείων της περιόδου του αθεϊστικού καθεστώτος, όπου οι θρησκευτικοί παράγοντες, και κυρίως οι Ορθόδοξοι κληρικοί, που τους θεωρούσαν δορυφόρους της Ελλάδας, υπέστησαν ανελέητη καταπίεση, που έφθασε μέχρι του σημείου της εξόντωσης.
Την εποχή εκείνη χριστιανικές εκκλησίες, ορθόδοξες και καθολικές, και μουσουλμανικά τεμένη μετατράπηκαν σε αποθήκες, στάβλους και «πολιτιστικά κέντρα» ή κατεδαφίστηκαν, μοναστήρια λεηλατήθηκαν και έγιναν στρατώνες. Κάθε θρησκευτική δραστηριότητα απαγορεύτηκε συνταγματικά και ο αθεϊσμός επικράτησε ως επιβαλλόμενη ιδεολογία. Ιερωμένοι εξευτελίστηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, δολοφονήθηκαν.
Εκ μέρους της Διαθρησκευτικής Επιτροπής, ο δρ Αρμπέν Ramkaj επικύρωσε τη συμφωνία συνεργασίας, τονίζοντας ότι θα εξελιχθεί προς όφελος των θρησκευτικών κοινοτήτων. Και πρόσθεσε: «Αν ξεχάσουμε τους διωγμούς του παρελθόντος, υπάρχει κίνδυνος να επαναληφθούν»! Για να καρποφορήσει το πνεύμα αγάπης και συνύπαρξης, που πρώτος οραματίστηκε και έκανε πραγματικότητα τα νεότερα χρόνια στην Αλβανία ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, άνοιξε ο δρόμος αυτής της συνεργασίας ανάμεσα στη Διαθρησκευτική Επιτροπή και την Αλβανική Αρχή Πρόσβασης στα Αρχεία.

«Μαύρη χρονιά»
Το 1967 ήταν η πιο μαύρη χρονιά για τους πιστούς, χριστιανούς και μουσουλμάνους, στην Αλβανία του Χότζα. Κορυφώθηκε ο «πόλεμος κατά της θρησκείας», που είχε ξεκινήσει, αλλά με ηπιότερες μορφές, από το 1945, οπότε η Αλβανία πέρασε στο κομμουνιστικό μπλοκ, και έμελλε να διαρκέσει για 30 σχεδόν χρόνια. Λιτή και συνάμα μαρτυρική και συγκλονιστική η καταγραφή στο Ευαγγέλιο του ναού των Ταξιαρχών από τον αείμνηστο ιερέα Μιχάλη Μπάρκα του χωριού Δόβριστα Αργυροκάστρου: «…26 Φεβρουαρίου 1967. Τέλεσα σήμερα την τελευταία Θεία Λειτουργία. Αμέσως μετά παρέδωσα τα κλειδιά του ναού στην οργάνωση νεολαίας του χωριού…».
Στις περιοχές, όπου κατοικούσαν Έλληνες, οργανώσεις της νεολαίας και του κόμματος, αλλά και η ελεγχόμενη από το καθεστώς «εκκλησιαστική» ιεραρχία, υποχρέωσαν παπάδες, τους οποίους αποκαλούσαν «δηλητηριασμένους», να ξυριστούν, να πετάξουν τα ράσα, εικόνες και εκκλησιαστικά βιβλία κάηκαν ή πουλήθηκαν εξωτερικό. Και όμως δε λύγισαν ούτε οι κληρικοί, ούτε οι πιστοί. Στο χωριό Δρυμάδες, ο παπα-Δημήτρης, χωρίς γενειάδα και χωρίς το ράσο πλέον, έκανε κρυφά βαφτίσια σε σπίτια. Ο μακαριστός παπα-Ζούλας, ιερέας στο χωριό Τεριαχάτες στην Κάτω Δρόπολη, σύμφωνα με τους κατοίκους του χωριού, για να πηγαίνει μαζί με τις χήρες σε νεκροταφεία να κάνει τρισάγιο, μεταμφιεζόταν σε μαυροφορεμένη γυναίκα!

***
Όλοι αυτοί οι αγωνιστές της πίστης, ήταν τα αγκωνάρια για να στηριχθεί, μέσα σε ερείπια, η θρησκευτική αναγέννηση στην Αλβανία. Πλέον η ποικιλία των θρησκευτικών πεποιθήσεων, που διαπιστώνεται στη γειτονική χώρα, λειτουργεί συνδετικά και όχι αποσυνθετικά, στο πλαίσιο της αλληλεγγύης και του σεβασμού σε κάθε ανθρώπινο πρόσωπο.