Ζητάει «λαγούς με πετραχήλια» που πρακτικά αδυνατούν να δώσουν οι ιδιοκτήτες τους…

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ «ΑΡΠΑΖΕΙ» ΔΑΣΗ ΙΔΙΩΤΩΝ!

Δηλώσεις – καταπέλτης στον «Π.Λ.» του Προέδρου Δασικών Συνεταιρισμών Ιωαννίνων Γιάννη Ντασταμάνη

Τι αναφέρει περί δασών πρώην Τμηματάρχης τ. Υπ. Γεωργίας

• Όχι μόνο δεν προσπαθεί να καταπολεμήσει την γραφειοκρατία η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αλλά με τις αποφάσεις της δημιουργεί νέα δεδομένα, περιπλέκοντας ακόμη περισσότερο «προβληματικές» ήδη καταστάσεις.
Η πρόσφατη φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική φαίνεται πώς έδωσε το… έναυσμα να επέμβει σε πολλές περιπτώσεις «ανορθόδοξα» το Υπουργείο Περιβάλλοντος σε ό,τι κυρίως αφορά στην διαχείριση δασών. Κι ενώ το ίδιο έχει επιδείξει τεράστια κωλυσιεργία στο θέμα των δασικών χαρτών, δημιουργώντας μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις πολλά προβλήματα στα χωριά της Ηπείρου - για τα οποία ο Περιφερειάρχης επανειλημμένως έχει κρούσει τον κώδωνα προς κάθε αρμόδιο –τώρα, με νέα Υπουργική Απόφαση που δημοσιεύθηκε προχθές, στην ουσία «αρπάζει» δάση ιδιωτών!
Με πλάγιο τρόπο…
Μπορεί το πρόσχημα να είναι η διαχείριση και εκμετάλλευση εγκαταλελειμμένων ιδιωτικών δασών της Ελλάδας, όμως αυτά που προβλέπει η υπουργική απόφαση του αναπλ. Υπουργού Σ. Φάμελλου, κάθε άλλο παρά ξεκαθαρίζουν το όντως προβληματικό ιδιοκτησιακό καθεστώς των ιδιωτικών δασών, για τα οποία αντί να διευκολυνθεί η διαχείρισή τους από τους ιδιοκτήτες, θα περνούν σχεδόν αυτομάτως στο Δημόσιο!
Η σχετική απόφαση αφορά την «Διαχείριση και εκμετάλλευση εγκαταλελειμμένων ιδιωτικών ή συνιδιόκτητων μετά του Δημοσίου δασών, από εικοσαετίας και πλέον».
Και, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, σκοπεύει στη διαχείριση και εκμετάλλευση των παραπάνω δασών στα οποία για είκοσι και πλέον χρόνια οι ιδιοκτήτες-κάτοχοι αυτών δεν προέβησαν σε καμία πράξη διαχείρισής τους, όπως αυτή προβλέπεται από τη δασική νομοθεσία.
Στρεβλό το σύστημα…
Μιλώντας χθες στον «Π.Λ.» ο Πρόεδρος των Δασικών Συνεταιρισμών Νομού Ιωαννίνων και δημοτικός σύμβουλος Κόνιτσας κ. Ιωάννης Ντασταμάνης, χαρακτήρισε στρεβλό το υπάρχον νομικό σύστημα, άρα θα είναι μεγάλη αδικία να ισχύσει ένας Νόμος που ουσιαστικά δεν θα αφήνει περιθώρια στους ιδιοκτήτες να διεκδικήσουν τις περιουσίες τους, με αποτέλεσμα αυτές να περιέρχονται στο Κράτος!
Κι αυτό γιατί, για να αποδείξουν ότι είναι ιδιοκτήτες, τους ζητούν… λαγούς με πετραχήλια, όπως τίτλους κυριότητας και άλλα έγγραφα για την κληρονομική διαδοχή, που στα περισσότερα χωριά δεν υπάρχουν. Εάν μάλιστα είναι και συνιδιόκτητα, τότε η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, αφού για την διαχείρισή τους απαιτείται να συμφωνήσει το 51%. Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για πολλούς ιδιοκτήτες, δύσκολο όχι μόνο να συμφωνήσουν αλλά ακόμη και να συναντηθούν!
Για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα όμως - όπως αναφέρει στον «Π.Λ.» ο κ. Ντασταμάνης - είχαν γίνει παλαιότερα προτάσεις προς το Υπουργείο, να μπορεί κάποιος με μια υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/86 (επισείει ποινή φυλάκισης για ψευδή δήλωση), ο ιδιοκτήτης να δηλώνει ότι του ανήκει η έκταση και ότι παίρνει και όλη την ευθύνη. Δυστυχώς, όμως δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια να επιλυθεί το μεγάλο αυτό πρόβλημα που υπάρχει σε πολλά χωριά της Ηπείρου, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον κ. Ντασταμάνη σήμερα ολόκληρα ιδιωτικά δάση να σαπίζουν όρθια!
Αντί λοιπόν το Κράτος να προσπαθήσει να απλουστεύσει την διαχείρισή τους από τους ιδιώτες, δίνοντάς τους μάλιστα κίνητρα γι’ αυτό, ουσιαστικά τους τα… αρπάζει μέσα από τα χέρια, οδηγώντας έτσι σε περαιτέρω εγκατάλειψη την ύπαιθρο!
Γι’ αυτό και στις δηλώσεις του ο Ι. Ντασταμάνης είναι καταπέλτης, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «η δασική πολιτική διαχείριση στη χώρα μας, είναι μηδενική»!
Να δοθούν «χωρίς χαρτιά!»
Την ίδια ώρα, ο κ. Νικήτας Αποστόλου, επί σειρά ετών Τμηματάρχης του πρ. Υπουργείου Γεωργίας, Πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου, συνταξιούχος σήμερα του Δημοσίου, κάτοικος Ιωαννίνων, σ’ ένα πολύ ενδιαφέρον και πλήρως τεκμηριωμένο άρθρο του (θα δημοσιευθεί αυτούσιο στον «Πρωινό Λόγο» τις αμέσως επόμενες ημέρες), μεταξύ άλλων, αναφερόμενος στον δασικό πλούτο της Ηπείρου, είναι κατηγορηματικός: «…Στην περιφέρεια της Ηπείρου τις τελευταίες δεκαετίες δεν υπάρχει πίεση για αλλαγή χρήσης στα δάση και τις δασικές εκτάσεις. Ούτε σημαντικές παράνομες εκχερσώσεις παρατηρούνται, ούτε σημαντικές καταστροφικές δασικές πυρκαϊές. Αντίθετα έχουμε βελτίωση της δασικής βλαστήσεως ως προς την έκταση και την ποιότητα. Απεναντίας προς το γεγονός αυτό, έχουμε συρρίκνωση πληθυσμιακά των ορεινών οικισμών, με πρόδηλη την ενδεχόμενη ερήμωσή των. Για να αποφευχθεί η πλήρης ερήμωση επιβάλλεται μεταξύ των άλλων μέτρων πολιτικής και η διαφορετική αντιμετώπιση του ζητήματος της υλοποίησης των θεσμών των δασικών χαρτών και του κτηματολογίου. Τα κτήματα που οι κάτοικοι των οικισμών αυτών έχουν από τους προγόνους τους εθιμικά "χωρίς χαρτιά" πρέπει να μείνουν σ΄ αυτούς, γιατί αυτά τους "δένουν" με τον τόπο τους…».
Με αεροφωτογραφίες…
Σε άλλο σημείο του άρθρου του ο κ. Αποστόλου, αναφέρεται γενικά στη δασική νομοθεσία σημειώνοντας: «…Με την σύνταξη του κτηματολογίου, είναι αναγκαία η παράλληλη σύνταξη των δασικών χαρτών, γιατί τα εμπράγματα δικαιώματα, κυριότητα κλπ. σε δάση και δασικές εκτάσεις είναι συνδεδεμένα με το νομικό τεκμήριο κυριότητος υπέρ του Δημοσίου σ΄ αυτά.
Η σύνταξή των δασικών χαρτών γίνεται με βάση τις διαθέσιμες παλαιότερες και νεώτερες αεροφωτογραφίες και η αρμοδιότητα για την κατάρτιση και όλες τις εργασίες μέχρι και την κύρωση του Δασικού Χάρτη, έχουν ανατεθεί στην Διεύθυνση Δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης του οικείου νομού…».
Ποια είναι δασική…
Ποιες όμως περιοχές χαρακτηρίζονται δασικές; Ο κ. Αποστόλου αναφέρει: «…Ο χαρακτηρισμός μιας περιοχής ως δασικής ή μη δασικής γίνεται με πράξη του αρμόδιου Διευθυντή Δασών ή Δασάρχη, ύστερα από αίτηση ενδιαφερομένου που έχει έννομο συμφέρον ή και αυτεπάγγελτα. Η αρμοδιότητα αυτή του Δασάρχη ή του Διευθυντή Δασών παύει με την ανάρτηση του Δασικού Χάρτη. Κατά της πράξης χαρακτηρισμού επιτρέπεται η άσκηση αντιρρήσεων ενώπιον της Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων του οικείου Νομού και κατά της απόφασης της Επιτροπής αίτηση ακυρώσεως στην Δευτεροβάθμια Επιτροπή Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων και περαιτέρω προσφυγή στο αρμόδιο Διοικητικό Δικαστήριο…».
Τέλος, ο κ. Αποστόλου αναφέρεται και στην ευθύνη των αρχόντων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των διοικούντων τους Συνεταιρισμούς συνιδιοκτησίας, για την αντιμετώπιση και λύση των ζητημάτων αυτών.