ΑΙΧΜΕΣ ΚΑΙ ΝΥΞΕΙΣ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΙΤΣΟΛΑΜΠΡΟΣ on . Posted in Αιχμές & Νύξεις

Ο χορός του Ζαλόγγου!..

Αναδιφώντας τα ιστορικά βιβλία για όσα συνέβησαν στο μαρτυρικό Σούλι, στο βιβλίο «Chants populaires de la Grece moden» του G. Fauriel, εκδόσεως Παρισίων 1834, διαβάζουμε!- Οι περισσότερες από αυτές τις γυναίκες ήσαν μητέρες, αρκετά νέες, που είχαν μαζί τους τα παιδιά τους, άλλες στο βυζί ή στην αγκαλιά, άλλες τα κρατούσαν από το χέρι. Η κάθε μια πήρε το δικό της, το φίλησε για τελευταία φορά και το έριξε ή το έσπρωξε, γυρνώντας το κεφάλι, στο διπλανό γκρεμό. Όταν δεν είχαν πια παιδιά να γκρεμίσουν, πιάστηκαν από τα χέρια και άρχισαν το χορό, γυρω-γύρω, όσο πιο κοντά μπορούσαν στην άκρη του γκρεμού και η πρώτη απ’ αυτές, αφού χόρεψε μία βόλτα, φτάνοντας στην άκρη, ρίχνεται και κυλιέται από βράχο σε βράχο κάτω στο φοβερό βάραθρο. Ωστόσο ο κύκλος ή ο χορός συνεχίζει να γυρνά και σε κάθε βόλτα μια χορεύτρια αποκόβεται με τον ίδιο τρόπο ως την εξηκοστή. Λένε πως από κάποιο θαύμα μία από αυτές τις γυναίκες δεν σκοτώθηκε πέφτοντας! Επί τη ευκαιρία των 215 ετών από την κατάληψη του Σουλίου από τους Οθωμανούς του Αλή! (1803-2018)!
Ανεπίτρεπτη παρέμβαση
Είναι ανεπίτρεπτη η παρέμβαση του κ. Γαβρόγλου να συμπεριλάβη στο βιβλίο των μαθητών της Στ΄τάξεως τ. Α΄σελ.84-85, σχέδιο επιστολής των μαθητών προς τον δήμαρχο, ίσως και προς τον περιφερειάρχη, γιατί όχι και προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, με την οποία να συνιστούν οι μαθητές να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης των διαβιούντων σε καταυλισμό προσφύγων και Λ/μεταναστών. Αυτή η νουθεσία του σ. Γαβρόγλου έπρεπε να σταλή προς τον αρμόδιο υπουργό, σ. Δ. Βίτσα και στον αναπληρωτή σ. Γ. Μπαλάφα, και όχι προς τους μαθητές, διότι δεν υπάρχουν άλλωστε σ’ όλες τις περιφέρειες καταυλισμοί για πρόσφυγες, «πρόσφυγες» και Λ/μετανάστες! Ιδού το υπόδειγμα προς τους μαθητές: - Κοντά στην περιοχή σας έχει δημιουργηθεί ένας καταυλισμός, όπου φιλοξενούνται πρόσφυγες διωγμένοι από διάφορες χώρες. όμως, κάποιοι θέλουν να τους διώξουν. Η τάξη σας λοιπόν, αποφασίζει να ζητήσει από τον δήμαρχο να συνεχίσουν οι πρόσφυγες, να φιλοξενούνται στον καταυλισμό και να τους βοηθήσει, να βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τις συνθήκες ζωής των! Αυτή την επιστολή μόλις την δει ο σ. Βίτσας θα βγάλει αναστεναγμό ανακουφίσεως και θα τονίσει: - Τώρα που την γράφουν αυτήν; Διότι για τα ποινικά δήλωσε, ξέρετε που τα γράφω!

Οι εν υπνώσει Αλβανοί!..
Όλοι το είχαμε υπόψη αυτό το θέμα, ότι στην χώρα διαβιούν είτε εργαζόμενοι νομίμως, είτε λαθροβιούν στην παρανομία χιλιάδες, για να μην ειπώ και εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί, οι οποίοι έχουν γαλουχηθεί με τα νάματα της Μεγάλης Αλβανίας, την οποία εκδηλώνουν και την εκφράζουν στις συζητήσεις τους. Οι απλοί πολίτες το γνωρίζουν αυτό για τους διπλούς και πολλαπλούς πολίτες δηλαδή, οι ηγέτες ή δεν το γνωρίζουν ή δεν μπορούν να το αντιμετωπίσουν. Έτσι, μία των ημερών, όπως μας διαβεβαίωσε η σύγχρονη ιστορικός Έλενα Κοκάτση, Αλβανίδα την καταγωγήν, η οποία εζήλωσε δόξαν ιστορικού μεγέθους Ρανσιμάν, Βασίλιεφ, Τόΰμπνυ, Κοκκίνου, Βάρναλη, Ζακυθινού, Καρολίδου Παπαρρηγοπούλου «δεν υπάρχουν Έλληνες και ότι τους Τούρκους τους έδιωξαν οι Αλβανοί. Κανείς δεν την αντιμετώπισε σθεναρώς, είτε δεν έχουμε πλέον ιστορικούς, είτε αποφεύγουν να βγάλουν το φίδι από την τρύπα με τον φόβο να χαρακτηρισθούν ακροδεξιοί, χρυσαυγίτες, φασιστοειδή και λοιπά, πολιτιστικά εγκώμια!
Ασχετοσύνη Δημοσιογραφική!..
Αφουγκραζόμενος τις ειδήσεις σε μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό πρόσφατα άκουσα την τηλεπαρουσιάστρια να μας καραφλιάζει, ότι στην δεξίωση που θα παραθέσει το ελληνικό προξενείο στην Νέα Υόρκη προς τιμήν του πρωθυπουργού θα παραστούν και Έλληνες ομογενείς (SIC)! και γεννάται το ερώτημα υπάρχουν ομογενείς που δεν είναι Έλληνες; Ή Έλληνες που δεν είναι ομογενείς; Αυτός ο πλεονασμός σε τι οφελεί την ενημέρωση; Άλλες αφουγκράσεις: Τώρα θα πάμε στην Νέα Υόρκη (SIC). Εδώ ο τηλεπαρουσιαστής πρέπει να πεί: Τώρα θα συνδεθούμε με το ή την. Άλλο μαργαριτάρι: Πάμε σε διαφημίσεις! Άλλο διαμάντι: Επανερχόμαστε αμέσως (SIC)! Συνεχίζουμε το πρόγραμμά μας! Και άλλα, που σ’ άλλο σημείωμά μας θα τα αναπτύξουμε. Και εδώ να τονίσουμε, ότι τα παραπάνω δεν συμβαίνουν σε έκτακτα γεγονότα, αλλά στο καθημερινό πρόγραμμα, που από συνήθεια θα έπρεπε να αποφεύγονται!