ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Ενδιαφέρουσα η ημερίδα…
Για την ενίσχυση της Αμπελουργικής Ζώνης Ζίτσας φωνάζουν διαρκώς οι ντόπιοι αμπελουργοί, όμως οι ίδιοι πώς ακριβώς το επιδιώκουν αυτό; Γιατί δε μπορεί να ζητάς κάτι, να διαμαρτύρεσαι και από κει και πέρα… ουδέν! Τρανό παράδειγμα η ημερίδα που διοργάνωσε ο Δήμος Ζίτσας το βράδυ της περασμένης Παρασκευής στο Πολιτιστικό Κέντρο Ζίτσας με θέμα «Οινοποίηση με έμφαση στις ντόπιες ποικιλίες». Άκρως ενδιαφέροντα τα όσα είπε ο πανεπιστημιακός Μαρίνος Βασίλειος, ιδρυτικό μέλος της «Αμπελοοινικής»! Ποιος να τα ακούσει όμως;

Όλοι… απόντες!
Kαμιά… δεκαριά άτομα όλα κι όλα παραβρέθηκαν στην ομιλία, η οποία έγινε στο πλαίσιο της «Γιορτής Κρασιού». Ανάμεσά τους ο Δήμαρχος Μιχάλης Πλιάκος, στελέχη της Δημοτικής Αρχής και εκπρόσωποι από τα τρία τοπικά οινοποιεία. Από πλευράς του αμπελουργικού συλλόγου Ζίτσας δεν παρέστη κανένας, ούτε ο τοπικός πρόεδρος Ζίτσας, ούτε σύμβουλοι από την αντιπολίτευση του Δήμου, ούτε εκπρόσωποι άλλων φορέων! Απογοητευτική η εικόνα, λοιπόν, από έναν κλάδο που υποτίθεται ότι αγωνίζεται για την βελτίωση της κατάστασης, αδιαφόρησε όμως για την σημαντική αυτή πρωτοβουλία του Δήμου. Βασική λεπτομέρεια: Mετά την ημερίδα είχε πανηγύρι στη Ζίτσα. Σ’ αυτό παραβρέθηκαν άπαντες οι… απόντες της ημερίδας!
Κ.Α.

Κάτι ήξερε…
Φοβόταν ο Ανδρέας για την τύχη του ΠΑΣΟΚ στα χέρια του Σημίτη, αποκάλυψε η Δήμητρα! Και τώρα ο Σημίτης δήλωσε ότι ο κύκλος του ΠΑΣΟΚ έκλεισε! Όσο ήταν ανοιχτός και έκανε εκείνος κουμάντο πόσο θελκτικός ήταν; Επειδή έφθαναν τα εκατομμύρια που τους έφερνε ο Τσουκάτος σημαίνει ότι τότε ο κύκλος έπρεπε να είναι  ανοιχτός; Όταν έδωσε το δαχτυλίδι στο Γιώργο αυτό ήταν δημοκρατική ενέργεια; Τώρα δεν του αρέσει το ΠΑΣΟΚ; Τώρα που το διαφεντεύουν έντιμοι πολιτικοί και προσπαθούν να το ντύσουν με πραγματικές αρχές και αξίες; Τι έχει να τους καταλογίσει σήμερα; Βέβαια, τα χρέη που τους άφησε εκείνος και ο Παπανδρέου θα τους καταδιώκουν για πολύ ακόμη, αλλά αυτή είναι η μοίρα των απογόνων όταν έχουν προγόνους σπάταλους και ανεύθυνους…
Θ.

Σωτήρια φανάρια…
Σωτήρια αποδεικνύονται τα φανάρια στη διασταύρωση της Εθνικής Οδού Πρέβεζας – Ηγουμενίτσας με τον δρόμο που έρχεται απ’ τον Λούρο, τα οποία τοποθετήθηκαν πρόσφατα σχετικά (κόμβος Φραξύλα). Μιλάμε για σημείο καρμανιόλα στο οποίο μέχρι πέρυσι – πρόπερσι ήταν μόνιμη η παρουσία αστυνομίας, ειδικά τα Σαββατοκύριακα, για να ρυθμίζει την κυκλοφορία. Τώρα με τους σηματοδότες ξέρει ο κάθε διερχόμενος πότε έχει προτεραιότητα και δεν κινδυνεύει κανείς…
Κ.Α.

Έσπευσαν για αίμα!..
Περιορίστηκε το πρόβλημα έλλειψης αίματος στο Τμήμα Αιμοδοσίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων, καθώς μετά τη δημόσια έκκληση που απηύθυναν οι υπεύθυνοί του πολλοί συμπολίτες έσπευσαν να βοηθήσουν αντιλαμβανόμενοι το επείγον της κατάστασης! Όπως ανέφερε χθες στο Δημοτ. Ραδιόφωνο και τον Γιώργο Γκόντζο η διευθύντρια του Τμήματος Ελευθερία Ζερβού το τελευταίο διάστημα έχει αυξηθεί σημαντικά η προσέλευση κυρίως αιμοδοτών, οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει πρόβλημα και καταφθάνουν για να δώσουν αίμα! Φυσικά, εφησυχασμός δεν υπάρχει, αφού οι ανάγκες παραμένουν πιο μεγάλες από την προσφορά!
Κ.Α.

Άθλιες εικόνες…

Άθλια η εικόνα της πόλης των Ιωαννίνων με τα παντός είδους και περιεχομένου συνθήματα στους τοίχους, εξίσου αποκρουστική η εικόνα με τα πεταμένα κυπελάκια καφέ, τα τενεκεδάκια αναψυκτικών, τα πακέτα τσιγάρων κλπ. στους δρόμους, δημοτικούς, επαρχιακούς, εθνικούς. Ναι μεν η Αστυνομία είναι «φορτωμένη», όμως μέχρι σήμερα δεν μάθαμε, ούτε και έχει ανακοινωθεί η επιβολή έστω ενός προστίμου για ρύπανση... Τόσοι και τόσοι εποχούμενοι αστυνομικοί κυκλοφορούν, είναι δυνατόν να μην έχουν υπάρξει αυτόπτες μάρτυρες τέτοιων αντικοινωνικών και αντιπεριβαλλοντικών συμβάντων; Αδύνατον! Και εκείνο που πρέπει να γίνει είναι να δοθεί η εντολή από την τοπική ηγεσία, μπας και αρχίσουμε και συμμορφωνόμαστε.
Ν.

* * *

Απ’ το σχολείο ξεκινάει…
Αν το σχολείο δεν ασκήσει αγωγή στους μαθητές η κοινωνία μας δε θα αλλάξει συνήθειες! Θα μου πεις και η οικογένεια τι κάνει; Είναι και αυτή υπεύθυνη. Φεύγοντας  δύο πούλμαν από το προαύλιο του Μουσείου στο Ελληνικό τα σκουπίδια περίσσευαν. Κανένας δάσκαλος δεν συνέστησε στους μαθητές ούτε να μην τα πετάνε κάτω, ούτε να αφήσουν καθαρό το χώρο πριν αποχωρήσουν… Και το πρόβλημα διαιωνίζεται και ο καθένας πετάει ό,τι του περισσεύει… Και να ήταν μόνο τα απορρίμματα! Δείτε πώς οδηγούμε με το κινητό στο αυτί κι ας ξέρουμε πόσο επικίνδυνο είναι, πώς περνάμε τις διαβάσεις των πεζών, τους θορύβους που κάνουν τα μηχανάκια μέρα - νύχτα, την ηχορύπανση των καταστημάτων διασκέδασης…

Η ευθύνη και ατομική!
Αυτό που βλέπουμε στην πόλη μας μοιάζει σε πολλές περιπτώσεις με εφιάλτη! Οι περισσότεροι πολίτες στερούνται αγωγής σε κάθε δράση τους! Ας δούμε πώς οδηγούν. Κινητά και καφές στο χέρι, τα παιδιά στα μπροστινά καθίσματα και χωρίς ζώνη, κορναρίσματα σε ένδειξη χαιρετισμού, κανένας σεβασμός στις διαβάσεις των πεζών, παρκάρισμα όπου να ‘ναι και επάνω στα πεζοδρόμια, αλλά και στις ράμπες των αναπήρων. Και μετά άδετες οι σακούλες των σκουπιδιών, πότε μέσα στο κάδο και πότε απ’ έξω! Οσμές αναδύονται από παντού και ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, μεγάλα αντικείμενα ριγμένα όποια ώρα να ‘ναι και κανένας σεβασμός στο γείτονα που έχει μπροστά στην πόρτα του τους κάδους. Έξω από το σπίτι δεν μας ενδιαφέρει τίποτε!

Ζωόφιλοι ναι, αλλά…
Όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας δείχνουν να αγαπούν τα ζώα! Τον τελευταίο χρόνο πολλά νέα παιδιά βγαίνουν βόλτα με το τετράποδό τους. Κανένας όμως δεν έχει μαζί του τα απαραίτητα για να συλλέξει αυτά που θα αφήσουν πίσω τους τα ζώα. Να πούμε ότι τα τετράποδα είναι ανάγωγα και δεν ξέρουν τις υποχρεώσεις τους ή να πούμε ότι κάποιοι άλλοι στερούνται αγωγής; Υπάρχουν δρόμοι και πεζοδρόμια που αν περάσεις ιδιαίτερα τη νύχτα θα καταλάβεις ότι πέρασαν από εκεί τετράποδα. Και επειδή έχουν αδυναμία στο πράσινο, όπου υπάρχει γκαζόν καλύτερα είναι να μην αφήνουν οι γονείς τα παιδιά τους να παίζουν… Κι όταν βαρεθούν το ζωάκι τους τότε το εγκαταλείπουν στους… πέντε δρόμους. Και τελικά εμείς όλοι είμαστε οι νεοέλληνες που μάλλον κάτι δεν κάνουμε καλά!

Υπάρχουν λύσεις;
Yπάρχουν τρόποι για να αλλάξουμε πολλά από τα κακώς κείμενα που όλοι τα συζητάμε αλλά εξακολουθούμε να τα δεχόμαστε ως κάτι που μας επιβάλλεται και δεν αλλάζει; Βάζουμε σε πρώτο πλάνο το σχολείο, την οικογένεια, τον πολιτιστικό σύλλογο που πέρα από εκδηλώσεις θα μπορούσε να κάνει και αγωγή του πολίτη σε κάθε γειτονιά. Και μετά έρχεται η ευθύνη της αυτοδιοίκησης. Πόσα προγράμματα αλλαγής της νοοτροπίας των πολιτών για το καλό του συνόλου εκπονούν οι δήμοι; Υπάρχουν και δήμοι που είναι πρωτοπόροι αλλά αυτοί είναι λίγοι και τα ΜΜΕ προβάλλουν καθημερινά το κακό παράδειγμα. Όλοι αλλάζουμε συνήθειες όταν βρεθούμε σε άλλη χώρα. Αυτό κάτι σημαίνει!
Θεανώ Βλάχου