ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

on . Posted in Διαδόσεις

Οι άλλοι δεν έχουν «ψυχή»;
 Για την οικονομία της συζήτησης, να δεχθούμε ότι η αγωνία των καταστηματαρχών της οδού Νιάρχου είναι δικαιολογημένη. Αν όμως τα Επιμελητήρια και οι Δήμοι έθεταν στο παρελθόν ως πρώτο ζήτημα τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων που λειτουργούσαν στο πρώην Εθνικό οδικό δίκτυο, τότε ούτε η Εγνατία, ούτε η Ιόνια οδός θα είχε κατασκευαστεί. Και με την ευκαιρία, μόνο οι επαγγελματίες της Νιάρχου θα υποστούν «ζημιά»; Το ίδιο πρόβλημα δεν αντιμετωπίζουν και οι επιχειρήσεις της Εθνικής οδού Ιωαννίνων - Αθηνών, από την κατασκευή της Ιόνιας στο λεκανοπέδιο Ιωαννίνων;
Ν.
Nα καλούν δημότες!
Καλές μπορεί να είναι οι επισκέψεις στα δημοτικά διαμερίσματα και στην πόλη, αλλά σημασία και αξία θα έχει, εάν θέλουμε να μιλάμε για δημοκρατία, να συγκαλείται Γενική Συνέλευση των δημοτών παντού και, αφού ενημερωθούν από τους υπεύθυνους, να αποφασίζουν συλλογικά για την λύση των προβλημάτων που τους αφορούν, ενώ το Δημοτικό Συμβούλιο απλώς να επικυρώνει τις ληφθείσες αποφάσεις. Ιδού η πρόκληση! Άμεση Δημοκρατία, να αποφασίζει ο λαός…
Άγγ. Κ.
Κινήσεις  απελπισίας…
Την επίσκεψη στο πυροσβεστικό σώμα εν μέσω του θέρους τι την ήθελε ο πρωθυπουργός; Δεν έτυχε να τον ενημερώσουν ότι οι άνθρωποι εκεί μέσα βρίσκονται σε απόγνωση και ότι κινδυνεύει καθημερινά η ζωή τους από τις ελλείψεις, ακόμη και ελαστικών στα αυτοκίνητά τους; Μόνο ο τσίγκος έπεσε στην αντίληψή του; Βλέπεις άλλοι δουλεύουν κάτω από τσίγκους και άλλοι στον κλιματιζόμενο χώρο του Μαξίμου. Αυτό είναι που λένε, άλλοι στα ψηλά και άλλοι στα χαμηλά. Όσο για τις αποδοχές των πυροσβεστών, που δίνουν τη μάχη κάτω από αντίξοες συνθήκες και με κίνδυνο της ζωής τους, έχουν μεγάλη διαφορά από τους συνεργάτες του πρωθυπουργού! Γι’ αυτούς βρήκε χρήματα και για τις υπερωρίες τους  αλλά και για τα …νυχτερινά! Για τους πυροσβέστες τι εξασφάλισε;
Θ.

Οικογενειακή η ευθύνη;
 Αν μέλη της οικογένειας του Κυριάκου έμαθαν να χρησιμοποιούν γνωριμίες προς ίδιον όφελος ή μεσολαβούσαν και μεσολαβούν υπέρ τρίτων με σκοπό την επανεκλογή τους, δεν μπορεί οι πράξεις τους να χρεώνονται στον Κυριάκο. Σήμερα βγάζει χολή ο Μαρτίνης του ΕΕΣ, αλλά όταν ήταν παντοδύναμος προτίμησε να διευκολύνει με τη μεσολάβησή του διάφορα πολιτικά πρόσωπα σε διορισμούς, δωρεάν νοσήλια, διαφήμιση του εράνου κ.λπ.  γνωρίζοντας ότι ήταν δική του η ευθύνη να προστατεύσει τα έσοδα του ΕΕΣ και του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν. Όσο για τον Κυριάκο καιρός είναι να απαλλαγεί από την νοοτροπία κάποιων μελών της οικογένειάς του. Αλλιώς θα ακούει διαρκώς κριτική για πράξεις άλλων. Δύσκολο εγχείρημα αλλά αναγκαίο.
Θ.

Λιγότερες αφίσες…

Σιγά μην δεν έβαζε αφίσες στην πόλη το ΚΚΕ (φωτό) για την αυριανή εκδήλωση στην Πλατεία Μαβίλη, όπου μάλιστα κεντρικός ομιλητής θα είναι ο Γενικός Γραμματέας του κόμματος Δημήτρης Κουτσούμπας. Ωστόσο, αυτή τη φορά είναι μάλλον περιορισμένη η αφισορύπανση σε σχέση με αυτό που συμβαίνει σε άλλες εκδηλώσεις του ΚΚΕ. Μπορεί να φταίει η οικονομική κρίση... Πάντως, για τα Γιάννενα καλό είναι αυτό!
Κ.Α.

Ξανά Πρόεδρος στο Ρόταρυ!
 Από τους πιο γνωστούς Γιαννιώτες ροταριανούς με σημαντική δράση και προσφορά, ο γνωστός επιχειρηματίας, Δημήτρης Σουρέλης ανέλαβε ξανά, για δεύτερη φορά, το «τιμόνι» του Ροταριανού Ομίλου Ιωαννίνων. Η τελετή παράδοσης - παραλαβής της προεδρίας έγινε στο ξενοδοχείο «Du Lac» παρουσία πολλών ροταριανών της πόλης αλλά και στελεχών της 2484 Ροταριανής Περιφέρειας. Από τον «Π.Λ.» ευχές για μία καρποφόρα και επιτυχημένη νέα θητεία στον κ. Σουρέλη…
Α.

Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε!
Το παλαιό ΠΑΣΟΚ (σημερινός ΣΥΡΙΖΑ) σαν αντιπολίτευση κάλυπτε πολιτικά όλους τους διεκδικητικούς αγώνες των εργαζομένων. Δίκαιους ή και υπερβολικούς. Οι σχέσεις κόμμα-συνδικάτα ήταν αλληλοχρησιμοποιούμενες. Αυτό προκαλούσε πλήγματα και αποσταθεροποίηση στη ΝΔ και τα συνδικάτα χρησιμοποιούσαν το ΠΑΣΟΚ για να προωθούν τα αιτήματά τους στο πολιτικό επίπεδο. Αυτή η αμοιβαία και επωφελής σχέση επέτρεψε στους πράσινους συνδικαλιστές να ελέγχουν για δεκαετίες την πλειοψηφία των συνδικάτων δημιουργώντας ρήγματα στο συνδικαλιστικό κίνημα και αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε εργαζόμενους με τα ίδια προβλήματα. Πολλοί συνδικαλιστές χρησιμοποίησαν την προβολή τους για να αναδειχθούν στο κοινοβούλιο ως εκπρόσωποι του λαού.

Μόνο βλάβες…

Η άτυπη ανάμειξη των συνδικαλιστών στη διοίκηση εκείνης της εποχής, αποτέλεσε μια δυσπλασία που έβλαψε το κράτος αλλά και το συνδικαλιστικό κίνημα. Την κομματικοποίηση του κράτους και την κρατικοποίηση του κόμματος την πληρώσαμε ακριβά. Από τότε ξεκίνησε η προς τα κάτω εξίσωση των ικανοτήτων των στελεχών της δημόσιας διοίκησης. Παρακάμπτονταν άξιοι υπάλληλοι επειδή δεν ανήκαν σε κάποια κλαδική και αναδεικνύονταν στελέχη στα ανώτατα αξιώματα χωρίς αξιοκρατική αξιολόγηση. Και τις δύο φορές μέσα σε μία τριακονταετία που άλλαξε η κυβέρνηση άλλαξαν και τα στελέχη στη δημόσια διοίκηση. Με αυτές τις επιλογές παροπλίζονταν ικανά στελέχη και έτσι η οργάνωσή της απέκτησε τη σημερινή απαράδεκτη μορφή.

Αυτοί οφελήθηκαν!
Οι μόνοι που ωφελήθηκαν από τις στενές σχέσεις συνδικαλιστών με την εξουσία ήταν οι ηγεσίες τους. Μέσω του λόγου που έχουν στις προαγωγές, τοποθετήσεις, μεταθέσεις σε υπουργεία και ΔΕΚΟ μπορούν να αναπαράγουν την εξουσία τους στη βάση πελατειακών σχέσεων. Τελικά φθάσαμε στο απαράδεκτο σημείο να ακυρώνεται η αξιοκρατία από τον κομματισμό και τις πελατειακές σχέσεις και να βλάπτεται η παραγωγικότητα του δημόσιου τομέα. Έτσι φθάσαμε εδώ. Ο δημόσιος τομέας είναι ο μεγάλος ασθενής, οι πολίτες δεν εξυπηρετούνται και η επιχειρηματικότητα εμποδίζεται ενώ οι άριστοι δραστηριοποιούνται στον ιδιωτικό τομέα ή διαπρέπουν στο εξωτερικό. Και η πατρίδα χάνει τα καλύτερα μυαλά που δίνουν αλλού τα φώτα τους.

Η μόνη καινοτομία…
 Η μόνη καινοτομία της περασμένης δεκαετίας είναι η δημιουργία των ανεξάρτητων αρχών.Έτσι το κράτος καταφέρνει να αμβλύνει κάπως την  κρίση αξιοπιστίας που το μαστίζει αλλά αυτό είναι μια βολική μέθοδος να μεταβιβάζει ευθύνες για καυτά θέματα του δημόσιου βίου και μάλιστα ανέξοδα αφού στην πραγματικότητα δεν παραχωρεί πραγματική εξουσία. Κι όταν τα κόμματα τρώγονται στη Βουλή, χωρίς να παράγουν έργο, τότε μπορεί και να βάζουν εμπόδια στη συγκρότηση των διοικήσεων των ανεξάρτητων αρχών καθένα για τους δικούς του λόγους. Έτσι, ενώ η λειτουργία των ανεξάρτητων αρχών μας κοστίζει όχι και λίγο το έργο που προσφέρουν είναι αμφισβητούμενο.
Θεανώ Βλάχου