ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Παλιοί και νέοι…
Σε τι διαφέρουν οι νέοι υποψήφιοι για τις εκλογές της Αυτοδιοίκησης από τις «παλιές καραβάνες»; Κυρίως στον τρόπο που ανακοινώνουν την υποψηφιότητά τους και διεξάγουν τον αγώνα του σταυρού. Οι νέοι επιλέγουν το Facebook και… μετρούν likes! Οι παλιοί πάλι πηγαίνουν πόρτα – πόρτα, σε σπίτια και στα καφέ! Το ποια μέθοδος είναι η καλύτερη για να γεμίσει το… σακούλι θα φανεί στις 20 Μαΐου. Ως τότε υπομονή…
Κ.Α.

Κίνδυνος – θάνατος!
Διαφημιστικά φυλλάδια παντού! Στα πεζοδρόμια, στους δρόμους, στις σκάλες, στα πλακόστρωτα! Κάθε μέρα και καινούργια. Όποιος δεν προσέξει και τα πατήσει θα κάνει φιγούρες επί του εδάφους! Και αν γίνουν ατυχήματα ποιον θα μηνύσουν οι παθόντες; Αν βέβαια ζουν και δεν χτύπησαν στο κεφάλι… Όσο για τις αφίσες που τις κολλάνε όπου βρουν ελεύθερο χώρο- ακόμη και στους κάδους ανακύκλωσης καλύπτοντας την αφίσα που δίνει οδηγίες για το ποια υλικά ανακυκλώνονται- αυτές …στολίζουν τις πόλεις θυμίζοντας πανηγύρι… Όσοι ταξιδεύετε σε άλλες χώρες είδατε τέτοιου είδους …διακοσμήσεις; Είδατε γραμμένα όλα τα κτήρια, δημόσια και ιδιωτικά, σοβατισμένα ή πέτρινα; Αυτές και πολλές άλλες καλαίσθητες εικόνες είναι πρακτικές «αλά ελληνικά»…
ΜΑΤ
Τον εντυπωσίασε!
Κατάφερε να τον εντυπωσιάσει τον Προκόπη Παυλόπουλο ο γνωστός συλλέκτης Φώτης Ραπακούσης τόσο με τα αντικείμενα που παρουσίασε στην έκθεση με τίτλο «Η Ήπειρος του ασημιού» στη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Κόνιτσας όσο και με την ξενάγηση που του έκανε σ’ αυτήν (φωτό), η οποία ήταν εμπεριστατωμένη! Κάπως έτσι αποδείχθηκε πως ο Δήμος Κόνιτσας έκανε κίνηση – ματ συνεργαζόμενος με το Μουσείο Ραπακούση για την παρουσίαση της συγκεκριμένης έκθεσης στο πλαίσιο των προχθεσινών επετειακών εκδηλώσεων! Πάντα τέτοια…
Κ.Α.
* * *
Δεν το πιστεύουμε…
Είναι αδύνατο να μην έχει επίγνωση η κυβέρνηση για το πού πάει αυτή η χώρα και ο λαός της! Με μεγάλη επιπολαιότητα αποδέχθηκαν να μειώσουν κι άλλο το αφορολόγητο όριο από τις οικογένειες που τα βγάζουν πέρα με τόσες δυσκολίες προκειμένου να αρπάξουν κι άλλους φόρους. Αυτό δείχνει ότι δεν έχουν καμία συναίσθηση για όσα συνεχίζουν να συναινούν βάζοντας φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους. Δεν μπορεί να μην έφθασε στ’ αυτιά τους πώς περνάει σήμερα η οικογένεια, ιδιαίτερα αν έχει παιδιά σχολικής ηλικίας που χρειάζονται φροντιστήρια ή αν φοιτούν στα πανεπιστήμια. Μήπως έκανε μια έρευνα για να μάθει πόσα παιδιά διέκοψαν τη φοίτησή τους στα πανεπιστήμια εάν αναγκάστηκαν να εγκατασταθούν σε άλλη πόλη απ’ αυτή που βρίσκεται η οικογένειά τους;

Αποσιωπούν τα δύσκολα!
Αυτά μάλλον αποφεύγουν να τα ψάξουν γιατί ξέρουν τι θα βγάλει μια τέτοια έρευνα. Όπως αποφεύγουν να αναφέρουν κάτι για τη δήμευση της δημόσιας περιουσίας για έναν αιώνα. Ακούσατε τον πρωθυπουργό ή τους στενούς του συνεργάτες να αναφερθούν έστω και μία φορά σ’ αυτή την τόσο ντροπιαστική ενέργειά τους; Τη δημόσια περιουσία απ’ την οποία θα μπορούσε το κράτος να δώσει κάτι καλύτερο στο λαό την έβγαλαν στο σφυρί. Και μη νομίσουμε ότι με την εκποίησή της θα λύσουμε κάποια προβλήματα. Αντί πινακίου φακής θα την ξεπουλήσουν για να ευεργετήσουν κάποια κοράκια. Δείτε τι γίνεται σήμερα με τη ΔΕΗ!

Έμπρακτη αναγνώριση…
Μετά από τις τόσες υποχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης στις απαιτήσεις των Γερμανών -γιατί αυτοί κρύβονται πίσω από κάθε απαίτηση του γιούρογκρουπ- οι ελληνογερμανικές σχέσεις βρίσκονται στην καλύτερή τους ώρα. Και αντί να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία ο πρωθυπουργός μας και να πετύχει κάτι παραπάνω προκειμένου να ελαφρύνει τα βάρη που φόρτωσε στους Έλληνες συναινώντας σε κάθε απαίτηση των «φίλων γερμανών» αρκείται στα βραβεία που του δίνουν για την υποχωρητικότητά του στις όποιες απαιτήσεις τους. Ακόμη και στην υπόθεση των Σκοπίων η Μέρκελ έφθασε μέχρι την Ελλάδα για να στηρίξει την κυβέρνηση στις αποφάσεις της. Και δεν την απογοήτευσε ο Τσίπρας.
Ούτε μία κουβέντα!
Δεν τόλμησε να πει ούτε μία κουβέντα για να υπερασπιστεί τα δίκαια του λαού και της χώρας του. Κατά τη βράβευσή του στο Βερολίνο απέφυγε να θίξει θέματα που δεν θα άρεσαν στη Μέρκελ. Είχε μια ευκαιρία και την έχασε. Τόσοι «επίσημοι» ήταν στην αίθουσα καλό θα ήταν να ακούσουν τη φωνή της Ελλάδας που την αδίκησαν στερώντας της πόρους σε μια εποχή που βρισκόταν στο πουθενά. Αν η ώρα της βράβευσης δεν ήταν η καταλληλότερη ώρα για να θέσει η Ελλάδα τις απαιτήσεις της τότε ποια θα είναι;
Θεανώ Βλάχου