ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

on . Posted in Διαδόσεις

Πού ο διαχωρισμός;
Είναι όντως πολλά τα καταστήματα εστίασης στην Παραλίμνιο και ο Δήμος για την εξυπηρέτησή τους αποφάσισε να τοποθετήσει έναν μεγάλο μετακινούμενο κάδο στη γωνία των οδών Γ. Παπανδρέου και Πατριάρχουν Ευαγγελίδη (φωτό). Μία ένσταση όμως! Ο συγκεκριμένος κάδος δε δίνει τη δυνατότητα στον χρήστη να διαχωρίσει τα απορρίμματά του στην πηγή, όπως θα έπρεπε να κάνουν ειδικά τα καταστήματα εστίασης, δηλαδή να βάζουν αλλού τα οργανικά απορρίμματα και αλλού τα ανακυκλώσιμα (χαρτί, γυαλί, πλαστικό κλπ.). Μη θεωρούν ότι επειδή έγινε το Εργοστάσιο στο Ελευθεροχώρι λύθηκαν όλα τα προβλήματα. Οι… λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά!
Κ.Α.
Οι κοριοί…
Κοριοί – κοριοί – κοριοί! Παντού κοριοί σε στρατόπεδο των Ιωαννίνων εν έτει 2019. Αυτά μαθαίνουμε εσχάτως από στρατευμένους που δεν βλέπουν λύση στο πρόβλημά τους! Αλήθεια, από τότε που κι εμείς κάναμε τη θητεία μας, ακόμη δεν έχουν εξολοθρευτεί αυτά τα ενοχλητικά ζωύφια; Τότε τα παλεύαμε αυτά τα… θηρία με πετρελαίωση και με άπλωμα των στρωμάτων στον ήλιο! Ας το δει το ζήτημα ο στρατηγός, διότι οι παρακάτω δεν φαίνεται να τους παλεύουν τους… κοριούς!
Γ.Γ.

Τρέχουν οι αστυνομικοί…
Σε κάθε μετακίνηση του Τσίπρα ένας στρατός χαμηλόμισθων αστυνομικών βρίσκεται σε επιφυλακή. Έχουν την εντολή να τον προστατεύουν από το λαό! Μόνο στο Αγαθονήσι ένιωσε ασφαλής, αφού η κατάσταση ήταν υπό πλήρη έλεγχο. Μπορεί να τον ενόχλησαν τα αεροπλάνα του Ερντογάν, αλλά απείλησε να φθάσει ακόμη και κολυμπώντας! Τέτοια θυσία για τους ακρίτες! Είναι πολύ συγκινητική η στάση του… Όμως, γιατί δεν τόλμησε να επιλέξει μια μεγάλη πόλη για να παραστεί στην παρέλαση; Τόσο φοβάται τις εκδηλώσεις …αγάπης του λαού; Όταν ανέβαινε στα τρακτέρ δεν φοβόταν τους αγρότες! Τώρα τι έπαθε και δεν περπατάει ανάμεσα στο πλήθος;
Θ.

Δεν χόρτασαν ακόμη…
Ανακοινώθηκαν και νέες προσλήψεις στη Βουλή! Δεν χόρτασαν ακόμη… Φαίνεται πως τα δικά τους παιδιά έχουν προσόντα μόνο για προστατευμένους χώρους. Για τα νοσοκομεία που υπολειτουργούν, λόγω έλλειψης γιατρών και νοσηλευτών, δεν λαμβάνουν μέριμνα. Απλά στέλνουν γιατρούς από το Νοσοκομείο «Χατζηκώστα» προκειμένου να κάνουν εφημερίες σε νοσοκομεία γειτονικών πόλεων, δημιουργώντας τους πρόσθετα προβλήματα. Κάθε τόσο καταγγέλλουν στη Βουλή, όσοι γνωρίζουν από κοντά την κατάσταση, ότι αυξάνεται διαρκώς το κόστος λειτουργίας της, λόγω νέων προσλήψεων. Ως πότε η ιεράρχηση των αναγκών του κράτους θα γίνεται με κομματικά κριτήρια;
ΜΑΤ
Σταθερή στην Περιφέρεια!
Διαδόσεις την ήθελαν μέχρι πρόσφατα στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. για τις εθνικές εκλογές και θα ήταν όντως μία καλή υποψηφιότητα αυτή της Σταυρούλας Τσιάρα. Τελικά, η ίδια αποφάσισε -και καλά έκανε- να συνεχίσει στην Περιφέρεια στο πλευρό του Αλέκου Καχριμάνη, με τον συνδυασμό του οποίου εξάλλου έχει δώσει κι άλλες νικηφόρες μάχες και σήμερα είναι εκλεγμένη περιφερειακή σύμβουλος! Όπου και να υπηρετήσει η κ. Τσιάρα είναι σίγουρο ότι θα προσφέρει καλές υπηρεσίες. Αυτό δεν είναι υπερβολή, το έχει αποδείξει επανειλημμένα στο παρελθόν!
Κ.Α.
Aποχαιρετισμός…
Ο Θεσπρωτός τραγουδιστής και δικηγόρος Μάκης Κιάμος, με δάκρυα στα μάτια αποχαιρέτησε τον δεξιοτέχνη κλαρινίστα Σταύρο Καψάλη, κατά την ταφή του στη Ζίτσα την Τετάρτη. Μιλώντας εκ μέρους της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας, αλλά και των Ηπειρωτών μουσικών τόνισε ότι ήταν και θα εξακολουθήσει να είναι μεταξύ των πρώτων δεξιοτεχνών του κλαρίνου. Και πρόσθεσε: "Το ότι σίγησε το κλαρίνο σου, δε σημαίνει ότι θα σιγήσει και η παρακαταθήκη, που μας άφησες". Ακόμη, αφού επεσήμανε ότι του χρωστάει πολλά, ανέφερε ότι "αν ζούσε θα πρόσφερε ακόμη περισσότερα" και του έδωσε την υπόσχεση ότι "το δημοτικό τραγούδι θα το κρατήσουμε ψηλά".
Η.Μ.
* * *
Πολιτικοί και πολίτες…
Για να αλλάξουν τα κακώς κείμενα στον τόπο μας χρειάζεται κοινή δράση πολιτών και πολιτικών. Για να γίνει αυτό θα ‘πρεπε και οι δύο πλευρές να αντικαταστήσουν την ανευθυνότητα με την υπευθυνότητα. Δύσκολο εύρημα για την ελληνική κοινωνία. Γιατί αν δεν απαλλαγούμε από τις παθογένειες που μας ταλαιπωρούν και μας τραβάνε προς τα πίσω, άσπρη μέρα δεν θα δούμε. Αλλά ποιος θα ανοίξει το χορό; Ποιος θα μπει μπροστά για να ακολουθήσουν και οι άλλοι; Υπάρχει τόση αδιαφορία… Δεν κουνιέται φύλλο! Βάλτωσαν όλα. Εδώ στη χώρα μας ακόμη και αυτά που θεωρούνται αυτονόητα σε άλλες χώρες, εδώ τα αφήνουμε να μας κρατάνε πίσω. Μας ταλαιπωρούν, αλλά καμία κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση. Μόνο εμπόδια, που λειτουργούν τελικά σε βάρος όλων μας…

Ανοίγουν δρόμους…
Κι όμως! Καμαρώνουμε τους Έλληνες επιστήμονες που διαπρέπουν σε χώρες όπου τους έδωσαν την ευκαιρία να δράσουν, να αναπτύξουν τις ικανότητές τους και τελικά να κερδίσουν παγκόσμιες διακρίσεις. Και που καμαρώνουμε γι’ αυτούς ποιο είναι το όφελος για την πατρίδα; Εδώ έβρισκαν μόνο κλειστές πόρτες. Οι μετριότητες είχαν το πάνω χέρι, εμποδίζοντας την αξιοκρατία να αναγνωρίσει τα δικαιώματα των ικανών Ελλήνων. Και οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν για τις διακρίσεις των Ελλήνων όπου γης, αλλά δεν γίνεται καμία κίνηση για να επιστρέψουν στην πατρίδα και να προσφέρουν εδώ. Πόσες φορές δεν έγινε λόγος για αναγνωρισμένους επιστήμονες, που δοκίμασαν να διεκδικήσουν εδώ μια θέση και συνάντησαν τόσα εμπόδια που αναγκάστηκαν να φύγουν πάλι…

Χάνουμε τους άριστους!
Πόσες και πόσες φορές δεν έγινε λόγος για τους Έλληνες που σπούδασαν εδώ και διακρίθηκαν για τις ικανότητές τους, αλλά όταν έφθασαν στη διεκδίκηση κάποιας σημαντικής θέσης, βρήκαν τα εμπόδια του κόσμου και αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν; Τι κι αν ακούμε ότι σε άλλες χώρες διαπρέπουν Έλληνες! Διαπρέπουν γιατί τους παρασχέθηκαν εκεί τα κατάλληλα μέσα για να δραστηριοποιηθούν. Τόσο το νομοθετικό πλαίσιο, όσο και η οργάνωση της δημόσιας διοίκησης των κρατών που τους υποδέχονται, αλλά και οι αντιλήψεις περί αριστείας που βοηθάει τους καλύτερους να δράσουν και να παράγουν σημαντικό έργο, είναι οι παράγοντες που απελευθερώνουν τις ικανότητες των Ελλήνων. Και εμείς τους χάνουμε και μένουμε πίσω να κλαίμε για το χάλι μας…

Είναι μόνο αριθμοί;
Γίνονται κάθε τόσο συζητήσεις για τους 500.000 και πάνω Έλληνες επιστήμονες που δεν έβρισκαν εδώ δουλειά και αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν! Τη σοβαρότητα της κατάστασης αποφεύγουμε να τη συζητήσουμε. Για να τους εκπαιδεύσει όλους αυτούς η χώρα μας ξόδεψε τεράστιους πόρους και όταν έφθασε η ώρα να ανταποδώσουν με τη δουλειά τους στην πατρίδα αυτοί φεύγουν. Ξέρουμε πόσα χρήματα ξόδεψαν οι οικογένειες για να τελειώσουν τα παιδιά τους ένα πανεπιστήμιο και μετά για τις μεταπτυχιακές σπουδές τους; Κράτησαν τα παιδιά τους εδώ για όσο άντεξαν και μετά τα αποχαιρέτησαν και τα έστειλαν να βρουν την τύχη τους… Και εδώ τα αναφέρουν μόνο ως αριθμούς…
Θεανώ Βλάχου