ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Ελατάκια αντί Ι.Χ.!
 Το έχουν καθιερώσει τα τελευταία χρόνια οι έμποροι στη προέκταση της οδού Χαριλάου Τρικούπη να στήνουν δίπλα στο δεξί πεζοδρόμιο μία σειρά από φυσικά ελατάκια στα οποία βάζουν λαμπιόνια (φωτό)! Αλλάζει λοιπόν αισθητική το τμήμα αυτό, αν λάβει κανείς υπόψη ότι από την πλευρά με τα δέντρα δεν μπορούν να παρκάρουν και οχήματα. Φυσικά, υπάρχουν οδηγοί που διαμαρτύρονται, αλλά δεν είναι κακό όλοι μας αυτές τις γιορτινές μέρες να αφήσουμε λίγο πιο έξω από το κέντρα το Ι.Χ. και να πάμε περπατώντας στην αγορά. Θα γλιτώσουμε πολλή ταλαιπωρία…
Κ.Α.
Ματαίωσαν ημερίδα…
Δεν το λες και πολύ… δημοκρατικό να παρεμβαίνει μία ομάδα ανθρώπων και να ματαιώνει επειδή δεν συμφωνεί με το θέμα της, δεν της αρέσουν οι ομιλητές κλπ.! Αυτό συνέβη προχθές το απόγευμα στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων όπου επρόκειτο να γίνει ημερίδα η οποία θα ασχολούνταν με τις προκλήσεις του συστήματος υγείας. Ομάδα φοιτητών φρόντισε να απαγορεύσει την είσοδο στο χώρο της κι αυτό ήταν. Η ημερίδα δεν έγινε και οι αντιδρώντας μπορούν να νιώθουν τώρα περήφανοι που έδωσαν τέτοιο «χτύπημα» στο σύστημα! Και εις άλλα λοιπόν με… υγεία!
Κ.Α.
Τι τα θέλουν;
 Αυτά τα «τεχνολογικά θαύματα» που χρόνια τώρα διατηρεί ο Δήμος σε κάποια κεντρικά σημεία της πόλης, όπως ας πούμε εκείνο στην οδό Καραμανλή, απέναντι από το τείχος του Κάστρου (φωτό) ποια ακριβώς χρησιμότητα έχουν πέρα απ’ το να γράφουν κάποιοι συνθήματα πάνω τους; Εννοείται ότι δεν λειτουργούν εδώ και πολύ καιρό, άρα τι τα θέλουν και δεν τα ξηλώνουν; Η εικόνα τους δεν μας κολακεύει ως πόλη… (Η φωτό από τους «Σκεπτόμενους Πολίτες»).
Κ.Α.

Ιδεολογικές αγκυλώσεις…
 Ο πανελλήνιος ιατρικός σύλλογος έκανε ημερίδα στο Ζάππειο για τη σύμπραξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στην υγεία. Εμφανίστηκε μια ομάδα με πανό που απαιτούσε να μπουν όλοι στην αίθουσα του συνεδρίου για να σταματήσουν τη συνεδρίαση! Απ’ ό,τι καταλάβαμε ήταν αντίθετοι με αυτή την πρακτική. Μήπως όμως θα μπορούσαν να μας πουν πόσος είναι ο χρόνος αναμονής στα δημόσια νοσοκομεία για να κάνει ένας ασθενής καρδιογράφημα, ή εργαστηριακές εξετάσεις; Και αν συμπράξει ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας χωρίς επιβάρυνση του ασφαλισμένου γιατί θέλουν να αποκλείσουν αυτή την πιθανότητα; Τους πειράζει να εξυπηρετείται ο πάσχων όταν το έχει ανάγκη; Και από τον τρόπο που έλεγαν τα συνθήματά τους καταλάβαμε και σε ποιο πολιτικό χώρο ανήκαν…
Θ.

Τώρα τι θα πουν;

 Με ομόφωνη απόφαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων καταργείται η αποκομμένη σχολή της Ηγουμενίτσας γιατί δεν πληροί τους όρους λειτουργίας μιας ανωτάτης σχολής. Τώρα τι θα πουν όσοι έσπευσαν πρώτα να χειροκροτήσουν τον Γαβρόγλου για τη σαθρή εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που επέβαλε στους Έλληνες και μετά αναφώνησαν «σταύρωσον - σταύρωσον αυτήν» όταν η σημερινή υπουργός Παιδείας ανέστειλε προς το παρόν τη λειτουργία πολλών τέτοιων σχολών μέχρι που να αποκτήσουν ταυτότητα πανεπιστημιακής σχολής με ό,τι αυτό συνεπάγεται;
ΜΑΤ

«Σπάργανα» στο Κάστρο!
Από τις πιο ωραίες εκδηλώσεις που γίνονται ενόψει Χριστουγέννων είναι αυτή που κάνουν τα μέλη του 4ου ΚΑΠΗ στο Κάστρο, τα οποία χθες άναψαν φωτιά και έφτιαξαν «σπάργανα», δηλαδή τις πατροπαράδοτες τηγανίτες της πλάκας που δεν έλειπαν κάποτε από κανένα σπίτι! Βοηθούν έτσι να διατηρείται στην πόλη μας ένα έθιμο με βαθιές ρίζες στο παρελθόν, όπως επισήμανε στη στήλη και ο δραστήριος εκπρόσωπος των μελών Στέφανος Μάντζιος! Οι κυρίες του ΚΑΠΗ, λοιπόν, κεφάτες και τραγουδώντας έψησαν σπάργανα –τα οποία αποδείχθηκαν νοστιμότατα- και κέρασαν όποιον πέρασε από κει δημιουργώντας μία γιορτινή ατμόσφαιρα με άρωμα παράδοσης που… κάλυψε όλο το Κάστρο! Και του χρόνου…
Κ.Α.

Η ώρα της ευθύνης!
 Η χώρα μας βάλλεται από παντού! Έχουμε χίλια μύρια εσωτερικά προβλήματα λόγω της ασυνεννοησίας των κομμάτων! Ετούτοι τρώγονται λες και δεν έχουν όλοι κοινούς στόχους που χρειάζονται προγραμματισμό, επεξεργασία και πολλή δουλειά για να εφαρμοστούν στην πράξη ώστε να αλλάξουν αρρωστημένες καταστάσεις που μας κρατάνε πίσω. Ο «γείτονας» μας βομβαρδίζει με εμπρηστικές δηλώσεις και πρακτικές, στο εσωτερικό της χώρας οι ιδεολογικές αναταραχές δημιουργούν ένα κλίμα ασυνεννοησίας και διαρκούς αναστάτωσης που δεν μας αφήνουν να μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης και εξυγίανσης ενώ το προσφυγικό πρόβλημα που αυτή την ώρα το διαχειρίζεται μόνο η Ελλάδα διογκώνεται τόσο που έγινε ο εφιάλτης μας… Νιώθουμε χαμένοι σε ένα περιβάλλον αβεβαιότητας.

Αν κατάφερναν…
 Αν κατάφερναν τα κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή αλλά και εκείνα που είναι εκτός κοινοβουλίου και έχουν να καταθέσουν αξιόλογες προτάσεις, να συνεννοηθούν και να βρουν κοινές επιδιώξεις τότε θα είχαμε μια πιθανότητα να αλλάξουμε τη μοίρα μας γιατί οι Έλληνες μπορούν να κάνουν θαύματα αν οι συνθήκες τους το επιτρέψουν. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι Έλληνες διακρίθηκαν όταν βρέθηκαν σε άλλη χώρα όπου το σύστημα τους έδινε τη δυνατότητα να δείξουν τις ικανότητές τους. Πόσα θα είχαν αλλάξει στον τόπο μας αν οι κομματικές και ιδεολογικές αγκυλώσεις δεν μας έβαζαν εμπόδια. Εμείς παλεύουμε εναντίον του εαυτού μας και του συλλογικού καλού. Και βλέπεις τους «αντιπάλους» να ικανοποιούνται αν καταφέρουν να ακυρώσουν τις θέσεις των «άλλων»…

Συνεννόηση στα… αζήτητα!
 Ενώ ξέρουμε ότι με τη συνεννόηση θα έβγαιναν χρήσιμα συμπεράσματα και αν επιλέγονταν οι καλύτερες προτάσεις θα άλλαζε η μοίρα μας, εμείς πυροβολούμε τους εαυτούς μας. Αν δεν μπορούν τριακόσιοι συμπολίτες μας που επιλέγησαν από το λαό ως εκπρόσωποί του για να πάρουν δημιουργικές αποφάσεις ώστε να επιλέξουν το καλύτερο αποφασίζοντας για το τι είναι καλύτερο για όλους μας τότε δεν υπάρχει ελπίδα. Αν η οποιαδήποτε πρόταση μιας κυβέρνησης βρίσκει αντιπάλους τους άλλους τότε ποια ελπίδα έχουμε ότι κάτι θα αλλάξει σ’ αυτό τον τόπο; Το παράδειγμα της Ιρλανδίας αποφεύγουν να το μιμηθούν! Το μόνο που κάνουν είναι να ακυρώνουν ο ένας τις προτάσεις του άλλου…

Χαμένος χρόνος…
 Τόσος χαμένος χρόνος! Αν παρακολουθήσεις τις συνεδριάσεις της Βουλής θα απογοητευτείς. Ψάχνουν να βρουν επιχειρήματα όχι για να συνθέσουν απόψεις αλλά για να ακυρώσουν ο ένας τις θέσεις του άλλου. Νομίζεις ότι έχεις να κάνεις με εχθρικά στρατόπεδα που ανταγωνίζονται το ένα το άλλο. Και απορείς για το πώς είναι δυνατό απλές και αναγκαίες προτάσεις να συναντούν τόση άρνηση από τους εκπροσώπους μας. Είναι δυνατό να μην υπάρχουν προγράμματα επιτάχυνσης των διαδικασιών στο δημόσιο τομέα που ταλαιπωρεί τους ντόπιους και τους πιθανούς επενδυτές; Οι εμπειρίες από άλλα κράτη που προηγήθηκαν στον εκσυγχρονισμό των προσφερομένων υπηρεσιών θα μπορούσαν να γίνουν παράδειγμα προς μίμηση αν εδώ δεν επικρατούσαν οι ιδεολογικές αγκυλώσεις…
Θεανώ Βλάχου