ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Δεν το περίμεναν οι Ιταλοί πως θα μας βρουν πάλι μπροστά!

■  Στον «Πρωινό Λόγο της Δευτέρας» 27-10-2014, διάβασα ό,τι πιο όμορφο ήθελα να μάθω... Δίπλα στο δικό μου στη σελίδα 11, ο φιλόλογος Λεωνίδας Πύργαρης γράφει: Πως η Ελλάδα νίκησε την Ιταλία στο Έπος του ’40! Ναι, κ. Πύργαρη, την νίκησε γιατί πολλά της είχαμαν μαζεμένα που λέει ο λαός μας... Πολύ μας είχαν μπει στις μύτες... Τζιρ εδώ και τζιρ εκεί... Μας φοβέριζαν με τις 8.000.000 λόγχες και με το γάβγισμα του Μπενίτο τους... άσχετο αν ο λαός τους δεν είχε και τόσο νταλκά για πόλεμο... Έζησα εκείνη την περίοδο... που δεν ξέραμαν τι θα μας ξημερώσει... Βλέπετε, η Γερμανία δεν μας έδειχνε κατάφορα τα δόντια της... κι είχαμαν πάει και στους Ολυμπιακούς της σαν τιμώμενοι, απόγονοι εκείνων που ξεκίνησαν τους Ολυμπιακούς... Πώς να ξεχάσουμε τον ενθουσιασμό της πρώτης μέρας στην Αθήνα!... Όταν τα τραμ φορτωμένα νεολαία ξεφόρτωναν στους στρατώνες για να ντυθούν και να φύγουν για το μέτωπο! Δεν ξεχνούμε στο σόι μας τον Κώτσιο, τον ξάδελφό μας... που ξεκίνησε να πάει για τη δουλειά του... κι έμαθε τα νέα... και τράβηξε σε στρατώνα και ντύθηκε μάνι-μάνι κι έφτασε στο Μέτωπο μεριά!.. Κι η αδερφούλα του που μάθαινε ραπτική στην Αθήνα... δεν πήρε χαμπάρι... και καρτερούσε τον ανισόρροπο αδερφούλη της με καλομαγειρεμένο μπριάμ και Κώτσιος π’θινά να φανεί μέρες και μερούλες... Μαζί με συγγενείς που επιστράτεψαν για το ψάξιμο άρχισαν να γυρνάν τα Τμήματα και τα νεκροτομεία της Αθήνας και δεν τολμούσε η αδελφούλα να το πει στα Γιάννινα, στο σόι... Κάποτε τόμαθαν κι εδώ... κι άρχισαν να κάνουν τρισάγια και στάρια... και μαθαίνοντας κάποιος γνωστός μας το και το ούρλιαξε... «Τι λέτε μωρές, αυτός είναι στο Μέτωπο».
Πιστεύω να ήταν ο μόνος Έλλην τόσο ανισόρροπος που να μην ειδοποιήσει τους δικούς του πως πάει να φάει λαρύγγια ιταλικά!.. Κι εμείς, εδώ... μισή ώρα με τ’ αυτοκίνητο από τους Νεγράδες... εκεί που βγαίνει στο ίσιωμα ο δρόμος που έρχεται από το Καλπάκι... ακούγαμε το κανόνι του Κωστάκη!.. Έτσι έλεγαν τον αξιωματικό μας που πάνω από τα Σουδενά... είχε μετρήσει πόντο-πόντο και βάραγε... και δεν μπορούσαν να κάνουν ρούπι παραμέσα... Εκεί, στο ΟΧΙ το γραμμένο στη ράχη των Νεγράδων σταμάτησαν τα οχτώ εκατομμύρια λόγχες... Σταμάτησαν στο Καλπάκι κι έκαναν σχέδια ναρθούν ως ορειβάτες απ’ τη Γκραμπάλα μεριά. Τον βλέπετε εκείνον τον φαντάρο μας - άγαλμα - με την κάπα ριγμένη στις πλάτες; Τέτοιοι τους περίμεναν και στη Γκραμπάλα... και στράφηκαν στην Κόνιτσα... Τι διάολο, η Μεραρχία Τζιούλια ήταν αυτή... σκέτοι Αλπινιστές...
Τα ψωροβνά μας θα σκιάζονταν... Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι... Κόνιτσα - Ελεύθερο - Παλιοβόλι - Πάδες... Δίστρατο!.. Τα κατάφεραν της Τζιούλα τα παλικάρια, έφτασαν. Τ’ άλλα πώς βρέθηκαν εκεί κάτω απ’ της Γκαμήλες; Πώς τσακίστηκαν και βρέθηκαν στα βλαχοχώρια μας; Λύσσα κακή!.. Δεν το περίμεναν πως θα μας βρουν μπροστά και δίπλα τους πάλι; Τον τόπο μας φυλάγαμαν!.. Ως το Καπέσοβο υπήρχε ένας ας το πούμε... δρόμος!.. Έφτασε το φανταράκι σ’ απάτητα μονοπάτια που μόνο αγριόγιδα σεργιανάν!.. Έφτασαν οι γυναίκες των χωριών εκείνων ζαλωμένες να προωθούν πολεμοφόδια!.. Αν έχετε υπομονή να με διαβάσετε, θα σας τα πω όπως τάκουγα από τις θείες και ξαδέρφες και χωριανές... Κι όπως τα διάβασα στον υπέροχο Μαμόπουλο, γραμμένα από Έλληνα αξιωματικό που τα έζησε.
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.