ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Τώρα οι επαγγελματίες να κάνουν τους... ληστές!

■  Αδέλφια μου, μάθαταν τίποτα θετικό; Θα μας τα δόκουν; Δηλαδή... θα τα τσακώσουμε; Δηλαδή... θ’ ανοίξει η στρόφιγγα του Δ.Ν.Τ.; Δηλαδή θα μας λυπηθούν τους διακοναραίους εταίρους; Θα πληρωθούμε μεθαύριο ή θα το ρίξουμε οι πάντες στις ληστείες; Οι του Δημοσίου έχουν τον τρόπο τους... Οι επαγγελματίες χρειάζεται να συντονιστούν... ν’ αυξηθεί ο τζίρος τους, ο σχεδόν ανύπαρκτος τελευταίως!.. Υπάρχει τρόπος – λίγο ζόρικος βέβαια, αλλά δεν γίνεται αλλιώς... κι είναι η ληστεία ανάποδα!.. Ως τώρα, μαθαίναμε πως στους καψαρούς επαγγελματίες, μουντάριζαν παλικάρια οπλισμένα, κι άδειαζαν τα φτωχά ή ημίφτωχα ταμεία τους σαν κανονικοί ληστές... Τώρα οι επαγγελματίες να κάνουν αυτοί τους ληστές. Να παραφυλάν στην πόρτα τους κι όταν βλέπουν κάποιον καλοντυμένο... να ορμάνε να τον τραβάν μέσα με το ζόρι και να τον ξαφρίζουν από χρήμα, κοσμήματα, ακόμα κι από κάποιο κομψό ρούχο ή αξεσουάρ!.. Συγχρόνως να τον τρομοκρατούν πως αν βγάλει άχνα για την πρωτότυπη ληστεία... κινδυνεύει η οικογένειά του ες αεί... να του δώσουν να καταλάβει πως είναι οργανωμένοι τέλεια... τελευταία λέξη σ’ αυτή την προσφιλή επιχείρηση... πρωτίστως του κάθε κράτους και προπαντός του δικού μας... Α... μην λυπηθούμε τους επαίτες... όσο ρακένδυτοι κι αν είναι, ό,τι αναπηρία κι αν έχουν... τράβηγμα μέσα και ξάφρισμα μέχρι κόκκινο νομισματάκι τα καθίκια... Ξέρετε τι κονομάν επαιτώντας; Αμέσως θ’ αυξηθεί ο τζίρος μας, φίλοι μου, μη διστάσετε... Τι τους κάνουν όσους, τάχα, έπιασαν να ληστεύουν το Δημόσιο και τον πολίτη; Ίτς τίποτα! Τι τους κάνουν τόσων παιχνιδιών απάτης... Ίσια-ίσια, τα παρακολουθούμε μ’ ανοιχτό στόμα... Πήραταν ποτέ ένα τηλέφωνο να δείτε τι λέει μισή ώρα;
Σεισμός, λέει, στη ΦΙΦΑ! Έβαλαν σε κόπο το FΒΙ να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά! Όχι που θα κάθονταν και δεν θα τα μάσαγαν... Και τους περνούσαμαν για τον αφρό του αθλητισμού. Αθλητισμός είναι ή κλωτσοπατινάδα; Όταν ήμουν τσιότση, εδώ, στον τόπο μας σιούσαν το σεγκούνι τους σαν άκουγαν πως ο τάδε κι ο δείνα... άφσι του πιδί τ’ να παίξ τοπ! Δηλαδή... επέτρεψε στο παιδί του να παίξει με τη μπάλα! Ήταν κάτι σαν... διάδοχος του πετροπόλεμου που είχαν δει κι είχαν πάθει να τον ξεκάνουν... (Ένας πρώτος μου ξάδερφος, όσο γλύτωσε το ματάκι του. Του απόμεινε το σημάδι όμως). Λοιπόν, απ’ λέμε, σεισμός στη ΦΙΦΑ τη ζαλιάρα. Τρέξτε νέοι, γέροι και παιδιά – άντε και κάποιες γκόμενες της προόδου ...να γκαρίξετε για τις κλωτσιές της τέχνης, δίνοντας στα χέρια ληστών τον οβολό σας τον πολύτιμο... Τον οβολό σας που τον κόβετε από κάτι πιο σοβαρό του οίκου σας ή των νειάτων σας... Τρέξτε, αφηνιασμένοι θεατές να χαρείτε αφηνιασμένους με το μυαλό στα ποδάρια... Τρέξτε να τους κάνετε ήρωες της κονόμας και τις ηγεσίες τους πανίσχυρες παγκοσμίως.
Αδερφάκια και παιδάκια μου... άιντε, σκόλασαν τα δεινά μας... Τώρα, ακούω πως ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ ψιλομάλωσε τα φιλαράκια μας να μας προσέξουν... και πλατύ χαμόγελο στόλισε το δικό μας παιδί, το καψαρό... να γλυκοσιαλίσουμε λέτε ή θα μας φέρουν άλλη κατραπακιά μεθαύριο... Με τι να παίξουν κι αυτοί; Πώς να δείξουν το νταηλίκι τους; Ήταν να μην τους πέσουμε στα χέρια... Αλήθεια είναι πως έβαλαν στο μάτι τα πουγκιά που μάζεψαν με αίμα και δάκρυ, οι γείτονές μας; Τώρα θα δούμε αν είναι κωλοπετσομένοι ή θα τους ρίξουν με μπίζνες Ευρωπαϊκού επιπέδου; Έτσι γίνεται μωρές παιδιά... Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.