ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Όλα τα ζεσταντικά έχουν παράδες και χώρια τη βρωμιά!

■  Χειμώνας έρχεται... σύννεφα, χιόνια - τ’ άνθη πετάξανε - κι οι ευωδιές - φύγανε Φρόσω μου τα χελιδόνια... Φυλάξου, πλάκωσαν μαύρες νυχτιές! Τα είχε πει ο καψογιός του Αλή Πασιά μας... στην αγαπημένη του Βασιλ’κούλα... και σα νάξερε... έφαγε το κεφαλάκι της η Κυρά μας. Σας το λέω για άλλον λόγο εγώ... Ένα μόνο σας λέω χωρίς περικοκλάδες: Χειμώνας ήρθε και σα χαλασιούλα μας! Βέβαια, μας είπαν το εμπρός μαρς για να ξεκινήσουν τα καλά παιδιά, να μας κουβαλάν το βλοημένο το πετρόλαδο... Να μας κουβαλάν; Ένας λόγος είναι, γιατί, ακούω από γνωστούς, φίλους, συγγενείς, πως... αν και ο μαύρος χρυσός είναι κάπως φτ’νότερος φέτος... δεν θα μας κουβαλάν!.. Γιατί, λένε, δεν συμφέρει!.. Έτσι, για ώρα μεγάλης ανάγκης... θα βάλουν πετρέλαιο... κι ύστερα... θα ζεσταίνονται από κάτι άλλο ζεσταντικό!.. Τι άλλο μωρές; Όλα τα ζεσταντικά έχουν παράδες και χώρια την ατσαλιά και τη βρωμιά και τον κόπο!.. Τα μυαλά που κινούν την αγορά, ίσια μας πληροφόρησαν πως μας είχαν την έγνοια κι έβγαλαν ένα σωρό μοντέλα, θερμαντικών ό,τι είδους και παράδων φαντάζεσαι!.. Μωρές... τι θα καιν αυτά όλα τα ωραία πράγματα τα κομσά και καθαρά; Παράδες δεν θα καιν; Από παράδες πάσχει ο κοσμάκης! Και γυρίζω πίσω χρόνια, σε μια κανονικά έξυπνη ιδιοκτήτρια πολυκατοικίας!.. Δώστε βάση... Μου τα μολογούσε τότε μια δική μου κι ήταν το εξυπνότερο πράγμα που άκουσα... Η δική μου, πολύ δική μου, θέλησε να φύγει από το παλιό της σπίτι (που θα τόκοβε ο δρόμος) πού να πήγαινε; Ασφαλώς κοντά στους δικούς της... που είχαν κάνει σπίτια σε ξαγκούσιω τόπο... με θέα τη λίμνη μας... Πράγματι ήταν πολύ ωραία μεριά. Χαρήκαμαν που θα είχε παρέα και κοντά της... γιατί, η καημένη, ήταν χήρα και τα παιδιά έφευγαν για το σκολειό κι έμεινε μόνη της τόσες ώρες!
Βρήκαν τ’ αδέρφια της κοντά τους, ένα καινούργιο. Τριώροφη πολυκατοικία, με υπέροχη θέα στα βουνά και τη λίμνη! Πήγαμαν, την ευχηθήκαμαν και σε δ’κό τς και πράγματι χαρήκαμαν... που βρήκε ό,τι έπρεπε!.. Όταν ματαπήγαμαν είχαν πιάσει τα κρύα κι ήταν η δκή μας κατανευριασμένη... Και μάθαμαν πως... η ιδιοκτήτρια ήταν από χωριό που τον χειμώνα αδειάζει από κατοίκους... κι ο άντρας είχε από χρόνια στη Γερμανία... κι εκείνη με τα παιδιά κρατούσαν το κοπάδι, το καλοκαίρι στις στρούγκες του τόπου τους και τυροκομούσαν το γαλατάκι τους και το χειμώνα, πεζοπορία στα χειμαδιά του Ιονίου μας πάλευαν με το κοπαδάκι τους! Κι έφερε ο άντρας παράδες κι είχαν κι εδώ μαζεμένα κι έκαναν το όνειρό τους! Σπίτι στα Γιάϊνα... και να ξαποστάσει η μάνα!.. Μπράβο!.. Και μας είπε η δική μας πως... όταν το νοίκιασαν γιόμισαν και το πετρέλαιο και τώρα η βλάχα δεν άναβε καθόλου καλοριφέρ κι όταν της είπε η δ’κή μας, πως χειμώνιασε και κρυώνουν... η βλάχα την αποστόμωσε... «Κατσ’λώσ’ μι τ’ βιλέντζα!..». Κουκουλώσου με τη φλοκάτη, θα πεις «Κοίτα ιμένα; αυτή τ’ δ’λεια θα κάνουμι... θα καταπίνουμι πιτρόλαδου; Έχ’ παράδις... κοίτα ιμένα;...». Ήταν κουκουλωμένη με την βελέντζα από το κεφάλι καθόταν σταυροπόδι στο στρώμα της!.. «Τι λες κ. Τάδε μου... πρέπει να κάνω το νοικοκυριό μου, να μαγειρέψω, να φροντίσω τα παιδιά μου... δεν αδειάζω να κάτσω κατσ’λουμέν...». «Να κάτσεις, χ’μώνας είνι και φαΐ, ψωμί και τυρί, σ’ ένα σαγάν και να χουρτάσεις τηλιόρασ’... άιντε, γεια σ’...». Βέβαια σκάσαμαν στα γέλια εμείς, αλλά η δ’κή μας τα μάζεψε στο πι και φι σ’ άλλο διαμέρισμα κι ας μην είχε θέα! Γι’ αυτό σας λέω να μη σκιαχτούμε... κατσιούλωμα με την βελέντζα...

email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.