ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Οι άλλες τολμηρές της παρέας έκαναν μπάνιο με τα φουστάνια

•  Πολλά σας είπα για τον επίσημο Οίκο των Γιαννίνων μας. Θεός σχωρέστον… αλλά και πολλά ακόμα μπορούν να ειπωθούν!.. Τίνος ήταν αυτό το μακρυνάρι χαράπατο… που δεν περνούσαμαν ούτε από μπροστά του για να πάμε στα προσφυγικά σπίτια και στα μπάνια του Κόλια… Θυμάται κανένας ακόμα εκείνα τα παραπήγματα μέσα στο νερό… που ήταν οι… καμπίνες για τους άντρες και μόνον;
Το «45» φύσηξε αέρας ευρωπαϊκός – που λέγαμαν… Μέσα στις πρώτες τολμηρές που θάμπαιναν στο νερό… κι η αφεντιά μου! Χρειάστηκε μαγιώ βέβαια (έτσι θα πήγαινα, με το κομπινεζόν που θα κολούσε στο κορμί; ή με μακρύ μακώ βρακί… της μάνας μας του τότε…).
Ποτέ των ποτών!.. Τόσα Αμερικάνικα έργα έβλεπα στον κινηματογράφο (κι όχι… σινεμά…) και δεν θα κατάφερνα να κάνω μαγιώ; Με τι πανί όμως; Βρέθηκε κι αυτό… Ήταν ένα πλεχτό ύφασμα… από σώβρακο Αμερικάνικο… απ’ τις διανομές της Ούντρας (Ούνρα) που ήταν η βοήθεια η συμμαχική!..
Πάντως, εγώ τόκανα το ολόσωμο σεμνούτσικο μαγιώ… με το ποδονάρι στη ρίζα από το μπούτι κι όχι να βγαίνουν τα κωλομέρια όξω…
Οι άλλες τολμηρές της παρέας… έβγαλαν τα παπούτσια μοναχά… και με σηκωμένα λίγο τα φουστάνια… έκαναν μπάνιο!..
Η καψαρή εγώ, ήξερα μπάνιο… από κοπελίτσα!.. Μας πήγαινε ο πατερούλης μας το καλοκαίρι χαράματα, πριν βγει ο ήλιος, τις Κυριακές ή στο Μάτσκα, ή στο Λασπόπορδο, ή στη Λιμνοπούλα. Μας είχε κάνει και σωσίβια!.. Στον τενεχτσή!.. Κάτι τενεκεδένιους χοντρούς σωλήνες, στο φάρδος της πλάτης μας και δεμένους με λουριά από τις μασχάλες!..
Τέλεια πράγματα, σας λέω!.. Κι εκείνη την καλοκαιριάτικη Κυριακή που κάναμαν το «Ντου» να καταπλήξουμε το Σύμπαν… πού να βλέπαταν… μπανιστηριτζήδες νάχουν πιάσει τον όχτο του Μάτσ’κα!.. Κι ο όχτος να είναι εκεί μπροστά στα Προσφυγικά (που δεν απόμεινε κανένα πια). Κι εκεί που είναι τα οικήματα των εξοχικών… ήταν τα ξύλινα παραπήγματα… Κι εκεί που είναι οι τέντες… ήταν… άπατα – που λέμε…
Λοιπόν, πάμε παρακάτω. Σας το ματαλέω… δυο – τρεις μοντέρνες μεγαλύτερες από μένα μπήκαν με τα φουστάνια τους… ως τις γάμπες τους! Έβγαλα κι εγώ το κλαρωτό και λουλουδάτο φουστάνι μου… κι απόμεινα με το μαγιώ… Ένας μόνον άντρας μας συνόδευε… ήταν στ’ αλήθεια μοντέρνος ο καλός Γιώργος…
Εμένα με μάτιαξαν… Ο πατερούλης μας, δεν μας είχε μάθει… βουτιές – για να μη πιούμε νερό και πνιγούμε!.. Γι’ αυτό σας λέω… με μάτιαξαν… Μπαίνω στο νερό και κάνω κάνα δυο βήματα… και σκουντουφλάω… και πέφτω μπρούμητα… και πίνω νερό… και χάθηκα!..
Μπροστά μου ένοιωσα πως ήταν κάτι κι απλώνω το χέρι μου να πιαστώ, να σωθώ… και κατεβάζω το μαγιώ του καλού μας Γιώργου… κάτω από τον κώλο του!.. Ευτυχώς πρόλαβε και το κράτησε από τη μέση του και δεν τον ξεγύμνωσα… Γυρνάει ο καημένος να δει ποιος κιαρατάς τούκανε τέτοια χειρονομία… κι απόμεινε να με κοιτάζει τρομαγμένος… Κι εγώ δεν ήξερα ποιος ήταν… αλλά έλεγα δικαιολογίες; συγνώμες; δεν έβγαιναν όμως λέξεις, παρά ένα… μπλιού – μπλιού – μπλιού.
Χρόνια και χρόνια με κορόιδευε η παρέα του τότε για το ντεμπούτο μου στα μπεν-μιξτ…
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.