ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Πέστε μου πώς γίνονται σήμερα οι γάμοι;

•  Με αφορμή το γάμο φίλης μου από χωριό... που ήταν ματαπαντρεμένη και χώρισε... και δεν ξαναπαντρεύτηκε στο τάκα-τάκα... γιατί δεν ήθελε ν’ ακούσει για γάμο... μη ματαπαθεί του λιναριού τα πάθη που τράβηξε από δεκαεφτά χρονών (το ζώο).... Επέζησε μπαινοβγαίνοντας σε λάντζες και μαγειριά και ως οικιακή βοηθός κ.τλ. Και κάποτε κατάφερε να γίνει και καταστηματάρχης!..
Γράμματα; Το Δημοτικό... σε ποντιακό χωριό!.. Είναι όμως όμορφη η ζαλιάρα... κι έφαγε πάλι το κεφαλάκι της!.. Ηράσθη σφόδρα –με ανταπόκριση- ένα παλικάρι δουλευτάρικο... και βρέθηκε ολίγον έγκυος! Το σόι του παλικαριού εξωφρένιασε. Γιατί;
Γιατί η κυρά μας η ταλαιπωρημένη... έχει και δυο μεγάλες κοπέλες από τον πρώτο γάμο της τον άτυχο... που τις σπούδασε κιόλις, παρακαλώ.
Να μην τα πολυλογώ... η πενθερά κι οι αδελφούλες του παλικαριού... που παντρεύτηκε με... πολιτικό γάμο... ήθελαν και θρησκευτικό τώρα! Δεν τον είδαν να βγαίνει γαμπρός από το σπίτι του, έλεγαν, και την στόλιζαν μεγαλοπρεπώς κι ας έγινε ο γιος του νέου ζευγαριού... πέντε χρονών και κρατούσε το φόρεμα της μανούλας του! Όλα –μου είπαν- ήταν θαυμάσια...
Ας είναι, στα χρόνια που είμαι άλλη μία καταγραφή γάμου δεν βλάφτει σοβαρά την υγεία! Η αφεντιά μου, εξ απαλών ονύχων είδα κι είδα γάμους και... κουβαλήματα προικιών: Χριστιανικών... Οβραΐικων... Βορειοηπειρώτικων... Αρβανίτικων... Βλάχικων, Σαρακατσιάνικων και Βλάχικων Μετσοβίτικων... κι όλων των καταγωγών.
Πέστε μου, φίλοι μου, πώς γίνονται τώρα οι γάμοι; Στην μικρή οθόνη τους βλέπω να γλεντάν υπαιθρίως με τρακατρούκες και μπαλόνια. Και βλέπω πως οι ψωμωμένοι έχουν περάσει...
Τα ανέκδοτα που κυκλοφορούν είναι ασκόλαστα κι έχω διάθεση να σας πω καμπόσα –που μπορεί και να τάχετε ματακούσει. Έχω κι εγώ με τον Κώστα μου... παντρευόμασταν στα σπίτια τότε. Δεν τόπαιξα νύφη εκείνη την ώρα, βοηθούσα και στο σερβίρισμα του φαγητού. Βάλαμαν τους λίγους άντρες που παρευρίσκονταν, στο μαντζάτο και πήγαμαν σ’ αυτούς πρώτα τις καλές μερίδες, από το αρνάκι με πατάτες... και δεν ματακοίταξα τι έκαναν οι άντρες στο τραπέζι τους.
Ώσπου πέθανε ο Κώστας μου... έλεγε για το... κόκαλο που του σερβίραμε! Εμείς νομίσαμε πως ήταν κρέας καλοψημένο από το μπούτι... και ήταν κόκκαλο καλοψημένο!.. Και το μπάνταλο ο γαμπρός Κώστας, δεν με φώναξε να μου το πει, για να του πάω άλλο με σωστό κρέας και τόσο ντροπαλός γαμπρός ήταν... που δεν πείραξε και τις πατάτες!.. Ποιος τούφταιγε;
Μεθαύριο, τ’ άλλο Σάββατο – αν ζιω, θα σας γράψω και για τα «ψίκια» τα βλάχικα και για το πάρσιμο της νύφης και τα πισωγυρίσματα...
Θα σας γράψω για τη Ματζάλω και τον Γιοσέφ και τους ληστές αυτούγια στους Αμπελόκηπους... Ο ένας έκλεβε τον άλλον... κι όποιος δεν έκλεβε... ήταν μπανταλός έλεγαν! Εκείγια στο Αρχιμαντρειό, τσάκωσαν οι μπαντίδοι τον παππού μου... και του πήραν τα καινούργια στιβάλια (παπούτσια). Μήπως δεν άλλαξε τίποτα;
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.