ΠΑΣ...ΕΣ

Γράφτηκε από τον/την ΑΡΗΣ ΛΕΚΚΟΣ on . Posted in Πρωινές Πάσες

«ΠΑΛΟΥΚΩΜΑ» ΑΛΑ… ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ…

Μόνο στις εποχές που «μεσουρανούσε» ο… αιμοδιψής Κόμης Βλαντιμίρ Ντράκουλα της Τρανσυλβανίας, μπορούμε να βρούμε ανάλογο… παλούκωμα σαν κι αυτό που «υποχρέωσαν» οι Γερμανοί τους Βραζιλιάνους το βράδυ της Τρίτης…
Παρά τις «δεήσεις» εκατομμυρίων φίλων της «Σελεσάο» και τα… συγκινητικά μηνύματα του τραυματία Νεϋμάρ πριν το παιχνίδι, τα «ψυχρά» Γερμανικά «πάντσερ» κυριολεκτικά «σκύλεψαν» το… πτώμα της ομάδας του Φελίπε Σκολάρι…
Ο Βραζιλιάνος… Σταύρος Διαμαντόπουλος, έζησε προχθές ένα ασύλληπτο «Βατερλώ», πληρώνοντας σε πολύ μεγάλο βαθμό τις εγκληματικές επιλογές παικτών που έκανε πριν αρχίσει η διοργάνωση.
Πόσο πολύ αλήθεια θα 'θελε να είχε στην ενδεκάδα τον Μιράντα στη θέση του τιμωρημένου Τιάγκο Σίλβα ή μια ηγετική φυσιογνωμία στο κέντρο σαν τον Κακά ή τον Ροναλντίνιο αντί του Νεϋμάρ;
Απ' την αρχή του τουρνουά ήταν φανερό ότι η πλειοψηφία των παικτών που απαρτίζουν τους «Καριόκας» δεν μπορούσαν ν' αντέξουν την πίεση τόσο του κόσμου όσο και της φανέλας που φοράνε. Το γεγονός ότι αγωνίζονται σε μεγάλα ευρωπαϊκά «κλαμπ» δεν αποτελεί δείγμα αξίας για όλους, αφού αν εξετάσουμε προσεκτικά στοιχεία, οι ρόλοι στις ομάδες τους έχουν συμπληρωματικό χαρακτήρα.
Ελάχιστοι εξ' αυτών ήταν ικανοί να σηκώσουν στις πλάτες τους την ιστορία και το παρελθόν που κουβαλάει η Βραζιλία σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Όταν σε προηγούμενα ματς έκλαιγαν σαν… παιδάκια κατά την ανάκρουση του Εθνικού τους ύμνου, αυτό και μόνο αποδεικνύει την έλλειψη «γερού στομαχιού» στις τεράστιες απαιτήσεις που υπήρχαν.
Κάπως έτσι «ξέσπαγαν» προσωρινά, προσπαθώντας να διαχειριστούν τον «ποταμό» των συναισθημάτων μέσα τους, ο οποίος όμως στο τέλος τους «έπνιξε» με τον πλέον κυνικό και οδυνηρό τρόπο…
Απέναντι στην «καλοκουρδισμένη» Γερμανική μηχανή του Γιόακιμ Λέβ, η «παράσταση» τελείωσε ουσιαστικά πριν καν… αρχίσει… Ήταν τέτοιο το «σοκ» για όλους όσους έβλεπαν το ματς που αδυνατούσαν να πιστέψουν αν πρόκειται για αλήθεια ή «κακόγουστη» φάρσα… 0-5 στο 29' σε ημιτελικό Μουντιάλ, ούτε ο πιο… διεστραμμένος ποδοσφαιρικός νους θα μπορούσε ποτέ να συλλάβει, ιδιαίτερα όταν το «θύμα» λέγεται Βραζιλία.
Το θέαμα της 5κις πρωταθλήτριας κόσμου να διασύρεται με «φρικιαστική» μέθοδο μέσα στο «σπίτι» της, έκανε πολλούς υποστηρικτές της να παρακαλάνε για τη λήξη του ματς απ' το πρώτο ημίχρονο, μπας και προλάβουν να περισωθούν κάποια «ψύγματα» αξιοπρέπειας…
Κυριολεκτικά έφερε στο μυαλό μου κάτι ντοκυμαντέρ όπου αγέλες αγριόσκυλων κατασπαράζουν ζωντανή τη λεία τους χωρίς να δείχνουν το παραμικρό έλεος…
Δεν γνωρίζω αν θα καταφέρουν οι Βραζιλιάνοι να ξεπεράσουν την, άνευ προηγουμένου, ταπείνωση που υπέστησαν… Όσο «επίπονο» όμως κι αν είναι αυτό το «μάθημα» που έλαβαν εντός έδρας, για το καλό του ποδοσφαίρου, εύχομαι από καρδιάς να ξανασταθούν σύντομα, στα πόδια τους…
Σίγουρα, κάτι τέτοιο μόνο εύκολο δεν φαντάζει τη δεδομένη στιγμή, για μια χώρα που «ζει και αναπνέει» για τη «στρογγυλή θεά»… Καλό θα είναι όμως να παραδειγματιστούν απ' τον προχθεσινό τους «θύτη» την Γερμανία…
Την 1η Σεπτεμβρίου του 2001, μέσα στο «Ολυμπιαστάντιον» του Μονάχου, η Αγγλία είχε… ξετινάξει με το εκπληκτικό 1-5  τη «Νασιονάλμανσαρτ» σε παιχνίδι για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002.
Παρά τη «ντροπή» όμως οι Γερμανοί σήκωσαν «ανάστημα» και προκρίθηκαν στο Μουντιάλ, φθάνοντας μάλιστα μέχρι τον τελικό όπου ηττήθηκαν με 2-0 απ' τη… Βραζιλία… Απίστευτα, πραγματικά, σημεία των καιρών…