ΠΑΣ...ΕΣ

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ… ΞΑΝΑΡΘΑΝΕ…

Το 2002 στο Μουντιάλ της Ασίας, ήταν η τρομερή παρέα των τριών Βραζιλιάνων «Ρ» (Ρονάλντο, Ριβάλντο, Ροναλντίνιο) που στέρησε την κούπα απ' τη Γερμανία των Καν, Τσίγκε, Κλόζε, Μπάλακ (τεράστια η απουσία του στον τελικό) νικώντας την με 2-0 στη Γιοκοχάμα.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, μέσα στο «σπίτι» της ήταν η σειρά των Ιταλών να της κάνουν… κηδεία στον ημιτελικό με το θρυλικό «κόλπο Grosso» όπως είχε ονομαστεί η επικράτησή τους 0-2 στην παράταση με τέρματα των Φάμπιο Γκρόσο και Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο.
Στη Ν. Αφρική το 2010 πάλι η χαρά τους «κόπηκε» στον ημιτελικό αυτή τη φορά απ' την καλύτερη Ισπανία όλων των εποχών, με τον αρχηγό της Κάρλος Πουγιόλ να σημειώνει το μοναδικό γκολ της συνάντησης.
Η «νέμεσις» όμως για τα «πάντσερ» ήρθε στη Βραζιλία και η προχθεσινή νίκη τους με 1-0 κόντρα στην Αργεντινή σήμανε την επιστροφή τους στο θρόνο του παγκοσμίου ποδοσφαίρου μετά από 24 χρόνια.
Τότε στο «ITALIA '90», λίγους μήνες με την ένωση Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας, η μεγάλη ομάδα των Ματέους, Φέλερ, Κλίνσμαν, Ίλγκνερ, Μέλερ, Χέσλερ, Κόλερ, Μπούχβαλντ, Μπρέμε, Τον, Λιτμπάρσκι κ.λπ. σήκωσε την πλέον ακριβοθώρητη κούπα στο «Ολίμπικο» της Ρώμης, ξανά με αντίπαλο την Αργεντινή.
Πολλοί απ' τους σημερινούς παίκτες της «νασιονάλμανσαφτ» ήταν πιτσιρικάδες ή… αγέννητοι (όπως ο «χρυσός» σκόρερ του τελικού Γκέτσε), εκείνο το σπουδαίο βράδυ για ολόκληρη τη Γερμανία.
Έμελε όμως να είναι αυτοί οι αξιότεροι διάδοχοι της ομάδας τους Φράντς Μπεκεμπάουερ και να φέρουν πίσω στο Βερολίνο το βαρύτιμο τρόπαιο.
Ο εξαιρετικός τεχνικός των Γερμανών Γιόακιμ Λεβ, ο οποίος κατηγορήθηκε εντονότατα απ' τα Μ.Μ.Ε. της πατρίδας του επειδή συμπεριέλαβε στην αποστολή μόλις δύο καθαρόαιμους επιθετικούς, τον Μίλερ και τον… 36χρονο Κλόζε, αφήνοντας εκτός τον Μάριο Γκόμεζ, δικαιούται να αισθάνεται ως ο «πωλών τοις μετρητοίς» μετά την απόλυτη επιτυχία που χαρακτήρισε το ταξίδι του συγκροτήματός του στη Βραζιλία.
Οι «Φρίτσηδες» είχαν αναμφίβολα την πιο σταθερή απόδοση στη διοργάνωση απ' όλους τους συμμετέχοντες, με άριστη οργάνωση και ανεξάντλητες δυνάμεις στο παιχνίδι τους.
Αυτά τα στοιχεία άλλωστε αποτελούν «σήμα κατατεθέν» τους… δεκαετίες ολόκληρες και αυτή τη φορά το γνωστό σλόγκαν «στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί», γνώρισε την πλήρη «αποθέωση»…
Μπορεί στους περισσότερους να «ξένισε» η εικόνα της… φράου Μέρκελ να πανηγυρίζει στις εξέδρες του «Μαρακάνα» φορώντας ταγεράκι επιπέδου… Κατερίνας Γιουλάκη στο αλησμόνητο «Ρετιρέ» του Δαλιανίδη, όμως για να λέμε «τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη» η Γερμανία άξιζε ν' ανακηρυχθεί παγκόσμια πρωταθλήτρια κάτι που φάνηκε περίτρανα και στον μεγάλο τελικό της Κυριακής.
Χωρίς Ντι Μαρία, τον Αγουέρο ανέτοιμο και τον Μέσι σε ρόλο… εξαφανισμένου, η Αργεντινή ήταν πολύ δύσκολο να κρατήσει τα… μπόσικα απέναντι στον αντίπαλό της. Όσες ηρωϊκές ενέργειες κι αν έκανε ο Μασεράνο, όση αυτοθυσία κι αν έβγαζε ο Γκαράι, φαίνονταν ότι το «τεντωμένο σχοινί» στο οποίο βάδιζαν οι «μπιανκοσελέστε» αργά ή γρήγορα θα έσπαγε…
Κράτησαν ανέπαφη την εστία τους στα 90 λεπτά, άντεξαν ακόμη 23' στην παράταση, όμως στο 113' ο «θεός» του ποδοσφαίρου απένειμε δικαιοσύνη…
Η άψογη συνεργασία Σούρλε-Γκέτσε ήταν αδύνατο να εξουδετερωθεί απ' τον Ρομέρο και κάπως έτσι γράφτηκε ο «επίλογος» στον τελικό του 20ου Μουντιάλ…
Και όλοι μας που είχαμε «καλομάθει» απ' την ποδοσφαιρική πανδαισία που διήρκησε ακριβώς 31 μέρες, πρέπει τώρα να «σκύψουμε το κεφάλι» περιμένοντας την επόμενη «γιορτή» το 2018 στη Ρωσία…