ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

«ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ» ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ!..
  Από την έκδοση του βιβλίου του τ. Υπουργού των Οικονομικών των ΗΠΑ μάθαμε πιο διεξοδικά και επίσημα τα όσα είχαν λεχθεί εναντίον της Ελλάδας σε μια σύνοδο των G8, την εποχή που οι Ευρωπαίοι, έξαλλοι για τις ψευδολογίες του «λεφτά υπάρχουν», ήταν έτοιμοι να πετάξουν έξω την Ελλάδα από την Ευρωζώνη. Απλά και μόνο τιμωρώντας την για τις ψευδολογίες της και για την... «διαφημιζόμενη» από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό της μεγάλη διαφθορά. Είναι πράγματα γνωστά πια όλα αυτά, όπως είναι γνωστά και τα όσα έγιναν την εποχή, που αυτός ο ίδιος Πρωθυπουργός ...απείλησε τους Ευρωπαίους με «δημοψήφισμα» από αυτόν τον... «διεφθαρμένο λαό» όπως δημόσια τον είχε κατηγορήσει.
Οι Ευρωπαίοι δεν... μπλόφαραν, αλλά οι ΗΠΑ κατέστησαν γνωστούς τους κινδύνους για την Παγκόσμια Οικονομία και συνέστησαν ψυχραιμία και συνδιαλλαγή.
Ήταν επομένως σαφώς πιο εύκολο στον κ. Σαμαρά, αμετόχου των ευθυνών, να αποποιηθεί κάθε συμμετοχή σε αυτόν τον κυκεώνα. Εν τούτοις, υπεύθυνος πολιτικός ων, βοήθησε, όσο ήταν δυνατό την Κυβέρνηση Παπαδήμου, πασοκοκρατούμενη ούσα, που διαχειρίστηκε τα πράγματα ώσπου να... ξεθυμάνει ο «θυμός» των Ευρωπαίων ηγετών και λαών!
Αυτοί οι τελευταίοι, εν όψει των εκλογών, που είχαν προκηρυχθεί, ζήτησαν κάτι το πρωτοφανές! Την προκαταβολική υπογραφή των κ.κ. Βενιζέλου και Σαμαρά, ότι θα τηρήσουν το υπογραφέν «μνημόνιο» μετά τις εκλογές, με βάση το οποίο οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ δάνεισαν την Ελλάδα για να αποφύγει την «άτακτη» χρεωκοπία, διότι η καθοδηγούμενη χρεωκοπία ήταν δεδομένη! Και πάλι ο κ. Σαμαράς ιδίως, θα ήταν σε θέση ν’ αποποιηθεί κάθε ευθύνη, που άλλωστε δεν είχε. Δεν το έκανε εθνικά σκεπτόμενος. Στις διπλές εκλογές ο ανήσυχος λαός επικύρωσε αυτήν τη «συνεργασία», διότι είχε αντιληφθεί τη δυσχερή του θέση. Έτσι έγινε εύκολα ο διαχωρισμός από τους δημαγωγούς σε «μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς», οι οποίοι σίγουρα ήταν υπέρ της «άτακτης» χρεωκοπίας και της επιστροφής στη δραχμή!
Τι τα λέω τώρα; Όλα αυτά είναι γνωστά. Εκείνο που δεν ήταν τότε γνωστό, είναι το ότι οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, τηρώντας τις υπογραφές τους, θα κατάφερναν να σηκώσουν την Ελλάδα στα πόδια της νωρίτερα από ότι είχε προβλέψει το «μνημόνιο», με μεγάλες θυσίες όλων μας. Και ενώ οι Ευρωπαίοι χειροκρότησαν με ευχαρίστηση αυτήν την επιτυχία, έρχονται οι δημαγωγοί αποτελούμενοι από αλληλοσυγκρουόμενες και αλλοπρόσαλες «συνιστώσες», από την άκρα δεξιά μέχρι και την άκρα αριστερά - ασφαλώς νοουμένης κυρίως πέραν του ΚΚΕ - οι οποίες απειλούν ότι δεν θα αναγνωρίσουν τίποτε μηδέ του δανείου φυσικά συμπεριλαμβανομένου, το οποίο θα διαγράψουν ...σκίζοντας ταυτόχρονα τα «μνημόνια»! Όλοι αυτοί ανακήρυξαν έναν αρχηγό, ο οποίος δεν ξέρει τι λέει, ούτε τι κάνει, χρίσας προκαταβολικά τον εαυτό του Πρωθυπουργό! Είναι δε τόσο άσχετος που δεν αντιλαμβάνεται ότι χρίζει τον εαυτό του «Πρωθυπουργό του χάους», του σίγουρου χάους, που θα επακολουθήσει σε μια τέτοια περίπτωση, όσο κι αν θελήσει τότε να... συνδιαλλαγεί με τον... εχθρό! Βαριά η... καλογερική.

ΝΟΣΤΑΛΓΟΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ!..
  Όλοι θυμούμαστε ότι στις περίφημες «γιορτές» για την επέτειο του Πολυτεχνείου, οι οποίες κατά την ταπεινή μου γνώμη θα έπρεπε να είναι σεμνές, μονοήμερες και να γίνονται με επετειακές ομιλίες μέσα στις αίθουσες και όχι στους δρόμους, διάφορες ομάδες, κυρίως αναρχικών, δημιουργούσαν κατά κανόνα σοβαρά επεισόδια. Επεισόδια τα οποία κατέληγαν σε μεγάλες καταστροφές. Εκμεταλλευόμενες κυρίως το Πανεπιστημιακό «άσυλο» αυτές οι ομάδες, άσχετες οι ίδιες με τα Πανεπιστήμια, χρησιμοποιούσαν αυτά ως τόπους παρασκευής και αποθηκεύσεως παντός υλικού καταστροφής, κυρίως όμως βομβών Μολότωφ, σιδερολοστών, βαριοπούλων κ.λπ. Η Νομική Σχολή ήταν ο τόπος της παρασκευής και αποθήκευσης των «μολότωφ» όταν κάηκε η οδός Σταδίου, το κομψοτέχνημα «Αττικόν» και η Τράπεζα μέσα στην οποία κάηκαν τρεις αθώες ανθρώπινες ψυχές εργαζομένων και μία που δεν είχε προλάβει να ιδεί τον... μάταιο τούτο κόσμο!
Εγώ δεν κάθομαι στο ποιος ακριβώς έκανε αυτό το ΕΓΚΛΗΜΑ. Κάθομαι σ’ εκείνους που «σύμπησαν» την οργάνωση αυτών των γεγονότων κι ακόμα περισσότερο υποστήριξαν εμφανώς την άποψη των αυτουργών. Ούτε λίγο, ούτε πολύ κάθε φορά τους ανακηρύσσουν «ήρωες» και λοιδωρούν τις κρατικές εξουσίες όχι μόνο για τις προσπάθειες αποτροπής, αλλά ακόμα και για την παρουσία τους στο χώρο των επεισοδίων.
Αυτή τη φορά, λυθέντος νομικά του θέματος του «ασύλου», το κράτος αποφάσισε να «κλείσει» αυτές τις μέρες τα Πανεπιστήμια - που ν’ αγιάσουν τα χεράκια του - και να περιφρουρήσει την προσέλευση σε αυτά. Κάποιοι, ανάκατοι με φοιτητές κατευθυνόμενους από πολιτικούς φορείς, προσπάθησαν να αγνοήσουν αυτήν την περιφρούρηση και να εισέλθουν στα Πανεπιστήμια. Οι αστυνομικοί, όπως γίνεται παγκοσμίως, δεν αντέδρασαν με ...φιλάκια, αλλά με γκλομπς. Δεν μπόρεσα να καταλάβω επομένως την αντίδραση του νεαρού της τηλεοράσεως στις ειδήσεις ότι... έφαγε την γκλοπιά αναίτια και... απρόκλητα, ούτε ακόμα και του φωτογράφου, που ...φωτογράφιζε εν τω μέσω των επεισοδίων!
Γι - Πας