ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΔΕΚΑ ΖΩΕΣ ΣΕ ΜΙΑ!
  Χρόνια πολλά, Καλή Χρονιά σε όλους.
Πάντοτε με μεγάλο ενδιαφέρον διάβαζα οτιδήποτε γράφονταν για τον Ευάγγελο Αβέρωφ. Αυτή τη φορά όμως, ακούοντας ότι το τελευταίο μυθιστόρημα της διακεκριμένης και γνωστής σ’ εμένα από τα προηγούμενα γραπτά της συγγραφέως κας Τατιάνας Αβέρωφ-Ιωάννου, αφορούσε στη ζωή του πατέρα της, έτρεξα στα γρήγορα να το προμηθευτώ. Την συγγραφέα γνωρίζω βεβαίως και από τις διαλεχτές εκδηλώσεις που διοργανώνει ως Πρόεδρος του Δ.Σ. της Πινακοθήκης του Ιδρύματος Ε. Αβέρωφ στο Μέτσοβο, όπως επίσης κατά τις επισκέψεις μου στην Φοιτητική Εστία Τοσίτσα της Κάτω Κηφισιάς ως εκπρόσωπος του Συλλόγου των αποφοίτων της.
Πολλές φορές μίλησα και έγραψα για τον μεγάλο εκείνον άνδρα είτε εν ζωή, είτε μνημονεύοντάς τον, γνωρίζοντας σημαντικά στοιχεία και περιστατικά της ζωής του από την πολύ τιμητική για μένα φιλική μας σχέση, τις αφηγήσεις του τον πρώτο καιρό στις πρώτες και σημαντικές μας συνεστιάσεις στην «Βίλα» της Φ. Εστίας, κυρίως όμως διαβάζοντας όλα εκείνα τα θαυμάσια έργα του, στα οποία είναι πανταχού παρών. Έχω δε την εντύπωση ότι τα έργα του αυτά δεν διαβάστηκαν πολύ στην Ελλάδα εξ αιτίας του επικρατήσαντος «σκόπιμου» νοσηρού πολιτικού κλίματος, που απέτρεπε τους «προοδευτικούς» να διαβάζουν εύκολα έργα μεγαλοαστών!
Διαβάζονται μανιωδώς μονόπλευρα οι... «προοδευτικές» ιστοριογραφίες, μερικές από τις οποίες πολύ γραφικές και όχι φιλαλήθεις πάντοτε. Ας είναι όμως. Διαβάζοντας την συναρπαστική αφήγηση της Τατιάνας Αβέρωφ, πέραν των γνωστών σ’ εμένα σημαντικών στοιχείων αυτής της πολυτάραχης ζωής, αγνοούσα πλήρως μία σημαδιακή διετία. Την διετία που έζησε στο σανατόριο Schaltzap κοντά στο Davos της Ελβετίας. Την γνώριζα σαν ένα απλό περιστατικό της ζωής του. Εν τούτοις, σαν γιατρός, έπρεπε να μου περάσει από το μυαλό ότι εκείνη την εποχή – χωρίς τα αντιφυματικά φάρμακα – εκείνος νοσηλεύτηκε εκεί ως... δυνάμει «μελλοθάνατος» στην πιο τρυφερή ηλικία των 17-19 χρονών και αντιμετώπισε αυτό το, σχεδόν βέβαιο, ενδεχόμενο με μεγάλη παληκαριά, τόση, ώστε τελικά να βγει νικητής. Αυτή η παληκαριά του έμεινε τελικά ως ένα συστατικό στοιχείο της υπόλοιπης ζωής του. Και δεν ήταν μόνο παληκαριά, ήταν η βαθειά ριζωμένη φιλοσοφία εκείνου που ήρθε αντιμέτωπος στα ίσια με τον θάνατο και τον νίκησε! Πόσο ανθρωπάκια φαντάζουν εκείνοι, οι τουλάχιστον αδαείς, οι οποίοι τολμούν ελαφρόμυαλα να τον κατακρίνουν για όλα!
Η Τατιάνα που... «δεν τον είχε» στην τρυφερή της ηλικία, απασχολημένου με τα μεγάλα της Πατρίδας, τον «ψάχνει» και με το ψάξιμο «γεμίζει με σάρκα» την μεγάλη σκιά, δίπλα στην οποία έζησε, αγαπημένα αλήθεια, σε όλη της τη ζωή και, σαν παιδάκι που ήταν, απορούσε που δεν ασχολούνταν μαζί της όσο εκείνη ήθελε. Μέσα από αυτήν την αναζήτηση δεν ανακάλυψε μόνο εκείνον προσπαθόντα, όχι μόνο να είναι αποτελεσματικός και έντιμος στις ενέργειές του, αλλά και αντάξιος του μεγάλου ονόματος και των προγόνων του, ανακάλυψε επίσης και τον εαυτό της, την ίδια της την ύπαρξη μέσα σε αυτήν την ατμόσφαιρα που έζησε εκείνος. Αυτό την γέμισε με καθήκοντα και υποχρεώσεις στις οποίες αγωνίζεται να ανταποκριθεί με πολύ μεγάλη επιτυχία αλήθεια.
Εμείς της ευχόμαστε και στους προσωπικούς της αγώνες της ζωής να θριαμβεύει με αποτελεσματικότητα, όπως Εκείνος.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΘΕΛΑΤΕ; ΤΙΣ ΕΧΕΤΕ!..
  Όπως επανειλημένα ο ίδιος διακήρυττε, ήρθε η ώρα του λαού, όπως επιτάσσει η Δημοκρατία. Τώρα θα διαπιστώσει ο κ. Τσίπρας ότι ο λαός δεν αστειεύεται. Του έδινε ένα δημοσκοπικό και Ευρωεκλογικό ποσοστό μαζεμένο από χίλιες μύριες πλευρές, μηδέ της καλοδεχούμενης από εκείνον Χρυσαυγιτικής εξαιρουμένης, θυμωμένης με την κυβερνητική απόφαση για το ξεκαθάρισμα των ανόμων σκοπών της. Πρόσθεταν επίσης σ’ αυτό το «σταθερό» ποσοστό και όσοι ήθελαν να προειδοποιήσουν ότι «δεν αντέχουν άλλο»! Τώρα όμως η ψήφος αυτού του λαού φαντάζει στα χέρια του πολύ βαριά και θα πέσει στην κάλπη με μεγάλο... γδούπο! Άλλωστε ο λαός προειδοποιούσε επίμονα και μόνιμα: Μην τολμήσετε εκλογές τώρα επειδή γνωρίζω πόση ζημιά θα κάνουν από όσους καραδοκούν. Αυτό φυσικά το έλεγε σε όσους «λιγούρηδες» ανέφερα στο προηγούμενο σημείωμά μου, οι οποίοι αποδείχτηκαν κατώτεροι και αυτής της... «λιγουριάς» τους. Αποδείχτηκαν φοβισμένα ανθρωπάρια που τρόμαξαν με τις φοβέρες του Τσίπρα, του Λαφαζάνη και του Καμμένου. Αποδείχτηκαν ανίκανοι να φέρουν στην πλάτη τους τον τίτλο του εκπροσώπου του λαού ως ολοκληρωμένες προσωπικότητες.
Πώς να συμβεί άλλωστε το αντίθετο από τον γραφικό επίσημο «επιβήτορα», από ηθοποιούς, που δεν είχαν διανοηθεί τέτοιον τίτλο και από περιστασιακούς τηλεοπτικούς «αστέρες» που επιλέχτηκαν από τον λαό, λόγω της αναγνωρισιμότητάς τους σε δύσκολες εποχές, που η «Ευρώπη» βρυχώνταν εναντίον της Ελλάδας; Επίσης και από κάποιους που είχαν συνηθίσει σε βαρύγδουπα αξιώματα τα οποία κλώτσησαν με τις συμπεριφορές τους;
Σε αυτές τις εκλογές το ένα και ένα κάνουν δύο και τίποτε άλλο. Ο λαός το γνωρίζει τώρα πολύ καλά αυτό και θα δώσει μάθημα σοβαρότητας σε όλους όσους ψεύδονται ασύστολα, σε όσους δημαγωγούν ασύστολα και σε όσους προσπαθούν να τον... δουλέψουν. Τέρμα τα... δίφραγκα!
Γι - Πας