ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

ΛΕΥΚΑΔΑ 2016
Κι αυτή τη χρονιά, όπως την τελευταία τεσσαρακονταετία, βρέθηκα το τρίτο δεκαήμερο του Ιουλίου στην πανέμορφη Λευκάδα. Κι αυτή τη χρονιά απόλαυσα τις ομορφιές της και παρατήρησα κι ορισμένα... παρατράγουδα. Όπως επί παραδείγματι στο παγκάκι του Δήμου, παγκάκι να το κάνει ο Θεός, όπως, φυσικό ήταν, να καταντήσει από τη θάλασσα, στον καταπληκτικό πλακόστρωτο παραθαλάσσιο πεζόδρομο κάτω από τον παχύ ίσκιο ενός πεύκου κι απέναντι ακριβώς από το λιμάνι της Λυγιάς, όπου κάθε πρωί υπάρχει ζωντανός ο... ψαροοργασμός από τα πλεούμενα της νύχτας. Εκεί, λοιπόν, ένα πρωί, όταν πήγα να καθίσω, βρέθηκα να κατέχει τη θέση μου ένα σακκουλάκι με περιεχόμενο, τα κατάλοιπα του Snak μαζί με το άδειο κουτί της Coca Cola, τα οποία εγκατέλειψε κάποιος προηγούμενος ρομαντικός, θαυμαστής της θέας και του ίσκιου. Και το μεν παγκάκι ήταν δουλειά του «Δήμου», ο οποίος πιθανόν αφιέρωσε την προσοχή του σε άλλες πιο επείγουσες δραστηριότητες. Το σακκουλάκι όμως ήταν απόρροια της τσαπατσουλιάς κάποιου Έλληνα ή ξένου, ο οποίος βαρέθηκε να το μεταφέρει λίγο πιο πέρα, που υπήρχε κάδος απορριμάτων. Δεν ξέρω αν ο εν λόγω επηρεάστηκε από την θέα του κατεστραμμένου παγκακίου. Νομίζω όμως ότι έτσι κι αλλιώς ήταν απολύτως αδικαιολόγητος. Κατά τα άλλα η Λευκάδα, όπως πάντα αυτήν την εποχή ήταν γεμάτη από τους μονίμους θαυμαστές της, αλλά σαφώς και από πολλούς καινούργιους ξένους, αλλά και Έλληνες κυρίως του Σαββατο-Κυριακο-Δεύτερου. Και πάλι στην «αρτοκλασία» της 25ης Ιουλίου, παραμονή της Αγίας Παρασκευής, στο Εκκλησάκι πίσω από την αγορά παραβρέθηκε πολύς κόσμος για να παρακολουθήσει την σχετική Θεία λειτουργία και να γευθεί στο τέλος τον ευλογημένο άρτο με το γλυκάνισο. Και πάλι η παραλιακή λεωφόρος έσφυζε από κίνηση τόσο των περιπατητών, όσο και στα καθίσματα των πανέμορφων αναψυκτηρίων. Και πάλι ο καιρός μας ευνόησε να απολαύσουμε την θάλασσα και τα κατακάθαρα νερά της. Στα παρατράγουδα: Αφ’ ενός μεν η κάθε χρόνο αυξανόμενη «κατάληψη» της παραλίας από... «επιχειρηματίες» της ομπρέλας και της ξαπλώστρας, εμποδίζοντας τους παραδοσιακούς... «ιδιοκτήτες» δικής τους ομπρέλας, πράγμα το οποίο, νομίζω πως αντιβαίνει στο «Σύνταγμα». Αφ’ ετέρου ορισμένοι... «φιλόζωοι» οι οποίοι επέμειναν να παίζουν με το κολύμπι των σκύλων τους δίπλα σε μωρά που πιθανόν για πρώτη φορά γνώριζαν τη θάλασσα. Νομίζω κάποιος πρόσφατος νόμος τους αποθράσυνε και θα πρέπει να επανεξεταστεί.

ΚΑΤΑΝΤΙΑ...
Σύμφωνα με το καλαμπούρι, η... περιέργως «βιασθείσα» η οποία, αντιληφθείσα τον βιαστή εγκαίρως, αλλά τον άφηνε για να δει τι θα κάνει, έγινε έξω φρενών και του τάψαλε, όταν εκείνος αποχωρών... σκουπίστηκε από το σεντόνι της. Ο κ. Τόσκας, υπουργός προστασίας του πολίτη και φυσικά της περιουσίας του πολίτη, αποδείχτηκε πιο «προχώ» από το... καλαμπούρι! Είπε κάτι, σαν να έλεγε η «βιασθείσα», συγχαρητήρια στον εαυτό της, που κράτησε τόσο... ήπια στάση απέναντι στον «βιαστή» της. Ο κ. Υπουργός συνεχάρη την αστυνομία, η οποία με την στάση της ...απέτρεψε επεισόδια! Τι κι αν καταστράφηκε ο προαύλιος χώρος του Α.Π.Θ. όπου απέμειναν τα κατάλοιπα της... «κατασκήνωσης» των απανταχού της γης βαρβάρων. Τι κι αν καταστράφηκαν ολοσχερώς οι παραβιασθέντες και καταληφθέντες χώροι του κεντρικού Πανεπιστημίου και της Φιλοσοφικής Σχολής. Ο κ. Υπουργός έμεινε απόλυτα ευχαριστημένος! Δεν είπε ούτε μία κουβέντα για την καταστροφή χώρων του Δημαρχείου της Θεσσαλονίκης, επειδή ο Δήμαρχός της αποτόλμησε από την αρχή να πάρει το μέρος των Πρυτανικών αρχών, οι οποίες προειδοποιούσαν εναγωνίως. Απλά για να τηρήσει ο κ. Υπουργός τα προσχήματα, προσπάθησε να απελευθερώσει καταληφθέντας από τους αναρχικούς ιδιωτικούς χώρους, για να εισπράξει την... μήνιν των μονίμων στελεχών του κόμματος, που τελευταία ακολούθησε και τον... έκανε υπουργό! Κατάντια ευρωπαϊκής χώρας.
Γι - Πας