ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

ΜΕ… ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ!
Όπως όλα τα τελευταία χρόνια, η οικογένειά μου συναντιέται τα Χριστούγεννα στο Βερολίνο. Έτσι και αυτή τη χρονιά βρέθηκα εκεί και την ημέρα του τραγικού συμβάντος από τον φανατισμένο μουσουλμάνο έξω από το EUROPA CENTER και το φημισμένο «υδραυλικό ρολόι». Πηγαίνω εκεί τουλάχιστο 2-3 φορές, όχι μόνο για το θέαμα της πλούσιας Χριστουγεννιάτικης αγοράς, που γεμίζει όλη την πλατεία και τα πεζοδρόμια, αλλά κυρίως για να αγοράσω Ελληνική εφημερίδα στο ειδικό βιβλιοπωλείο και να την απολαύσω στην πολύ ωραία καφετέρια του εσωτερικού χώρου, ο οποίος είναι πάντα εντυπωσιακά διακοσμημένος με Χριστουγεννιάτικες παραστάσεις.
Την συγκεκριμένη μέρα δεν είχα πάει και με έκπληξη παρακολούθησα τα γεγονότα στην T.V.
Σιγά την… εξυπνάδα και την… πρωτοτυπία να ρίξεις πάνω σε πλήθος αθώων ανθρώπων, που σεριανίζουν στην Χριστουγεννιάτικη αγορά και στους μόχθους επίσης αθώων επαγγελματιών που βγάζουν το ψωμί τους, μια μεγάλη νταλίκα, αφού πρώτα δολοφονήσεις τον επίσης αθώο επαγγελματία οδηγό της!
Ανθρωπόμορφα κτήνη κυκλοφορούν πολλά και φυσικά δεν κινδυνεύει από αυτά η ανθρωπότητα. Το θέμα είναι ότι τα τελευταία χρόνια γίνεται… «επιτυχής» προσπάθεια να δοθεί «ιδεολογικό υπόβαθρο» σε τέτοια μακελειά αθώων ανθρώπων και δυστυχώς εμπλέκεται σε αυτά μια ολόκληρη θρησκεία.
Δεν έτυχε να διαβάσω ούτε μία σελίδα από το… «κοράνι», εκτός από τις αναλύσεις πολύ φωτισμένων Χριστιανών ιεραρχών, οι οποίοι διαβεβαιώνουν ότι πουθενά δεν διδάσκει τέτοια πράγματα και προ παντός δεν προτρέπει σε δολοφονίες αθώων και μάλιστα σε ανακήρυξη των στυγνών δολοφόνων σε… «εκλεκτούς του Θεού»!
Οφείλω να πιστέψω τους ιεράρχες και να διαπορήσω γιατί οι εκλεκτοί επικεφαλής της Μουσουλμανικής θρησκείας δεν βγαίνουν μπροστά για να αποκηρύξουν τέτοιες απάνθρωπες πρακτικές. Γιατί σιωπούν; Φοβούνται την… εκδίκηση των δολοφόνων; Είναι δυνατόν εκπρόσωποι του Θεού να φοβούνται για το τομάρι τους;
Ο Θεός εκ προοιμίου έχει όλους τους ανθρώπους τέκνα Του και είναι φυσικό να προάγει την αγάπη μεταξύ τους και όχι το μίσος, τον φανατισμό και την αμάθεια ως προς αυτήν την αγάπη.
Επί του προκειμένου πήγα στο σημείο του μακελειού την μεθεπομένη, την στιγμή που ο αντικαγκελάριος κ. Γκάμπριελ ήταν εκεί, μπροστά στην βομβαρδισμένη και συμβολική του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου Εκκλησία, όταν γινόταν εκδήλωση μνημοσύνου των άτυχων νεκρών και οι καμπάνες της ηχούσαν. (φωτο)
Δεν είναι δυνατόν ούτε οι Βερολινέζοι, ούτε και οι πολυάριθμοι επισκέπτες να φοβηθούν τους παράλογους φανατισμένους του Ισλάμ και να σταματήσουν την καθημερινότητά τους και τον γιορτασμό των άγιων ημερών της Χριστιανοσύνης. Απλά πλήθος από κεριά και λουλούδια συνοδεύουν τις ευχές για την ανάπαυση αυτών των αθώων ψυχών.
Ας είναι απολύτως βέβαιοι οι τρελοί μακελάρηδες φανατισμένοι του Ισλάμ ότι αυτά τα αθώα θύματα μετέβησαν κατ’ ευθείαν στην αγκάλη του Πανάγαθου Θεού, όπου έχουν θέση όλοι οι δίκαιοι.
Τελειώνοντας, δεν παρατήρησα μεγαλύτερη ικανοποίηση από τα πρόσωπα εκείνων των θεατών των ειδήσεων που ανακοίνωναν τον φόνο του Τυνήσιου στο Μιλάνο και έδειχναν τις σχετικές εικόνες. Τι νόμιζε ο περι ού ο λόγος; Ότι τα πιστόλια των Καραμπινιέρων ρίχνουν κουφέτα; Τελείωσε λοιπόν «σαν το σκυλί στ’ αμπέλι» και… αναμένεται η υποδοχή του από τον Αλλάχ.

ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΚΑΙ… ΑΙΜΑΤΗΡΟ ΕΘΙΜΟ!
Όπως και τις άλλες χρονιές, έτσι και φέτος το Βερολίνο, τις 2-3 ώρες από την… αλλαγή του χρόνου, σείστηκε απ’ άκρου σε άκρο σε όλη του την μεγάλη έκταση από την παραδοσιακή εκτόξευση των παντός είδους πυροτεχνημάτων, τα οποία πωλούνται τις παραμονές από τα καταστήματα και ιδίως από τα Super Market.
Μην ακούτε και μη βλέπετε τις τηλεοράσεις! Δεν υπήρξε κανένας «τρόμος», παρά μόνο διακριτική αυξημένη αστυνόμευση, κυρίως στις «Χριστουγεννιάτικες αγορές» και στα μέρη, όπου επρόκειτο να οργανωθούν εκδηλώσεις, όπως επί παραδείγματι στην καθιερωμένη ετήσια μεγάλη εκδήλωση της «Πύλης του Βραδεμβούργου», της «Alexander Plazz», κλπ. Λογικό ήταν.
Όπως λογική και η προσέλευση του κόσμου για απότιση μνήμης στους αθώους νεκρούς του ηλιθίου ισλαμιστή με εναπόθεση ενός κεριού ή ενός λουλουδιού. (φωτό). Και για να επανέλθω, δεν υπάρχει κήπος ή κηπάριο, πρασιά, πεζοδρόμιο ή ακόμα και μπαλκόνια, από όπου να μην εκτοξεύονται πυροτεχνήματα αυτές τις 2-3 ώρες στο Βερολίνο. Έτσι η πόλη βουΐζει συθέμελα και δεν γνωρίζω αν αυτό απηχεί… στον μεγάλο βομβαρδισμό κατά την τελική επίθεση του «Κόκκινου Στρατού» το 1945!
Ο… καθ’ ύλην αρμόδιος καθηγητής της μικροχειρουργικής βγαίνει κάθε χρόνο στις T.V. επισημαίνοντας τους κινδύνους από κάποια «βαρελότα». Στο σπίτι του το βράδυ… εκτελεί μαζί μας το… «καθήκον» του των πυροτεχνημάτων και την άλλη μέρα επισκέπτεται την γεμάτη Κλινική του από ακρωτηριασμένα χέρια και δάχτυλα!
Γι - Πας