ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΣΑΒΒΙΔΗ…
Εμείς που ζήσαμε τα όσα συνέβησαν από το 1981 και δώθε, δεν είναι δυνατό να ξεχάσουμε ορισμένα από αυτά τα συμβάντα, τα οποία υπήρξαν τόσο τραγικά, ώστε σημάδεψαν ανεξίτηλα την πορεία της πατρίδας μας. Μέσα στους γεροντοέρωτες και τα γεροντοδιαζύγια του τότε Πρωθυπουργού, τα οποία του είχαν δημιουργήσει την αδυσώπητη ανάγκη διατηρήσεως της Εξουσίας, όσο και σε ορισμένους από τους υποτακτικούς του, της διατηρήσεως της «καρέκλας» τους, παρουσιάστηκε αναπτυσσόμενος ιλιγγιωδώς ένας «οικονομικός αστέρας», προερχόμενος από την Αμερική όπου… «χοντρικά» ασχολούνταν με εργολαβίες «οικοδομικών χρωματισμών»!
Το όνομα αυτού Γιώργος Κοσκωτάς, του οποίου η πρώτη δουλειά εδώ υπήρξε η ίδρυση μιας Τράπεζας με το όνομα «Τράπεζα Κρήτης» και στη συνέχεια η… «αγορά» της ποδοσφαιρικής ομάδας με το πολυπληθέστερο και φανατικότερο οπαδικό κατεστημένο. Φρόντισε δε, για να σκλαβώσει αυτούς τους οπαδούς να προμηθεύει την ομάδα με ό,τι ακριβότερο υπήρχε τότε στην ποδοσφαιρική αγορά. Παρίστανε τότε τον… διακεκριμένο οικονομολόγο, παρατασσόμενος δίπλα στο τότε, κατά τεκμήριο δεξιό, επιχειρηματικό κατεστημένο.
Κάνοντας κάποιο τραγικό λάθος, μεταβαίνοντας στην Αμερική, όπου είχε δοσοληψίες με την εφορία, βρέθηκε άξαφνα «δέσμιος» του τότε Πρωθυπουργού, για να απαγκιστρωθεί από τις απειλές της Αμερικάνικης εφορίας. Έτσι, γυρνώντας στην Ελλάδα με πρόχειρα ταξιδιωτικά έγγραφα, έκανε ό,τι του έλεγαν, αγοράζοντας... σωρηδόν εφημερίδες μεγάλου κύρους, αλλά και μικρότερες και ιδρύοντας καινούργιες, απαραίτητες για κάθε «εξουσία»! Όλα αυτά απαιτούσαν πολύ χρήμα και μαζί με το «ζεστό ρευστό» το οποίο κατά τις πληροφορίες της εποχής κυκλοφορούσε σε «τούβλα» πεντοχίλιαρων μέσα σε... κούτες από Pambers, και έτσι η προαναφερθείσα Τράπεζα δεν άντεξε και μαζί με αυτή, ο μεν ιδιοκτήτης της κατέληξε στη φυλακή, ένας σπουδαίος Υπουργός κατηγορούμενος κατέρρευσε, ενώπιον του Δικαστηρίου, ενώ ο Πρωθυπουργός με μία ψήφο διαφορά απαλλάχτηκε στο ειδικό Δικαστήριο! Έγραψα αυτά τα πολλά, εν περιλήψει φυσικά, για να υπενθυμίσω τόσο στον πολυπράγμονα σημερινό επιχειρηματία, ο οποίος μετά τις... προκαταρκτικές επιχειρηματικές δραστηριότητες, απειλεί με αγορές καναλιών και... «μεγάλων» εφημερίδων, για την υποστήριξη της σημερινής «εξουσίας» η οποία αναφανδόν τον στηρίζει και υποστηρίζει, ότι η περίπτωσή του δείχνει να έχει πολλές ομοιότητες με εκείνη την παλαιά. Αν δεν την γνωρίζει καλό είναι να βάλει κάποιους να τον πληροφορήσουν, επειδή εκείνος ανδρώθηκε επιχειρηματικά σε διαφορετικά καθεστώτα μη Δημοκρατικά. Στις Δημοκρατίες πάντα βρίσκονται τα στοιχεία, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν στις φυλακές ακόμα και τους πιο ισχυρούς οικονομικά, ή ακόμα και όσους καβάλησαν το καλάμι, νομίζοντας ότι η Εξουσία τους κάνει άτρωτους. Δεν απειλώ, φυσικά, απλά υπενθυμίζω.

ΚΛΑΙΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙ!..
Δυστυχής. Παρηγορία μόνη σου έμεινε να λες
περασμένα μεγαλεία
και διηγώντας τα να κλαις!
Ποτέ δεν ήταν δυνατό ολόκληρος ο Ελληνικός λαός, πλην των βουλευομένων και βολεμένων για πρώτη φορά αριστερά να φανταστεί ότι θα ζούσε τόσο σφιχταγκαλιασμένος με τους στίχους του Εθνικού μας ποιητή, του Διονυσίου Σολωμού. Ακόμα και μετά τον Πόλεμο του είχε απομείνει η Δόξα η οποία του αρκούσε που τον... τάιζε για να ξεπεράσει τις μεγάλες δυσκολίες του. Του αρκούσε που οι Μεγάλοι του κόσμου ολόκληρου, υποκλίνονταν μπροστά στην αντρειοσύνη του και έτσι η οποιαδήποτε βοήθεια ή δανεισμός δεν αποτελούσαν αφορμές για προσβλητικούς σχολιασμούς. Σήμερα η Ελλάδα αποτελεί αντικείμενο χλεύης από εκείνους, οι οποίοι κάποτε πρόσφεραν το όνομά της με μεγάλο σεβασμό. Σήμερα η Ελλάδα χλευάζεται από τους τοκογλύφους –υποτίθεται συμμάχους της- ότι δανείζεται και... γλεντάει τα δάνεια σε γυναίκες και ποτά! Προσβληθήκαμε ακούοντας αυτήν τη φράση, χωρίς να σκεφτούμε ότι με αυτά τα δάνεια, αντί να διορίσουμε έναν δυστυχή άνεργο στο κυλικείο της Βουλής, που αποτελεί το αντικείμενο της δουλειάς του, εμείς τον διορίσαμε στον... «στρατηγικό σχεδιασμό» του Πρωθυπουργικού Μεγάρου! Πώς να μην ακούσουμε τότε τα σχολιανά μας; Αυτή λοιπόν είναι η Ελλάδα; Σε αυτήν τη χώρα αξίζει να ζούμε κύριε Καμένε και κύριε Κουίκ; Πώς να μην σκεφτόμαστε τα... περασμένα μεγαλεία και να κλαίμε;
Γι - Πας