ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

H KΥΡΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΣ!..
Ντρέπομαι! Αλήθεια σας λέω. Ντρέπομαι που ζω σε μία χώρα, όπου η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, του ανωτάτου Δικαστηρίου της, την επομένη της κανονικής και αδήριτης συνταξιοδοτήσεώς της, δεν άντεξε να μην εκδηλώσει την «μονομερή» πολιτική της τοποθέτηση, αναλαμβάνοντας αμέσως την… νομική κάλυψη του γραφείου του Πρωθυπουργού! Πάντοτε ο Πρωθυπουργός της χωρας –εκτός των υπηρεσιακών Κυβερνήσεων- ηγείται του κόμματος της πλειοψηφίας, ενώ τα υπόλοιπα συγκροτούν την αντιπολίτευση. Ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου ευρίσκεται υπεράνω κομμάτων. Εντάξει, ως ενεργός πολίτης, έχει και αυτός την πολιτική του προτίμηση, αλλά υποτίθεται ότι δεν την επιδεικνύει και μάλιστα ενεργά. Πάντοτε τα προσχήματα θα πρέπει να τηρούνται, ιδιαίτερα σε αυτές τις θέσεις.
Η κα Θάνου, αλήθεια, έδειχνε συνεχώς να μην τηρεί τα προσχήματα προσπαθώντας να χρησιμοποιήσει την πολιτική δύναμη του αγαπημένου της κόμματος δι’ «ίδιον όφελος», αδιαφορώντας ακόμα και για την «νομιμότητα» των επιδιώξεών της. Προσπάθησε π.χ. να παρατείνει με το έτσι θέλω το όριο ηλικίας της συνταξιοδοτήσεώς της, χωρίς όμως να τα καταφέρει λόγω του προφανούς της επιδιωκόμενης ανομίας. Προσπάθησε, από την άλλη να πανηγυρίσει με δεξίωση στην «Μεγ. Βρετάνια», προφανέστατα δαπανηρότατη, την συνταξιοδότησή της και τα κατάφερε, όταν κανένας υπεύθυνος δεν της υπέδειξε ότι τα 182 χρόνια του Αρείου Πάγου δεν είχαν κανένα λόγο για πανηγύρια. Τέλος, ανυπόμονη για την επίδειξη του… Συριζαϊσμού της, ανέλαβε την νομική κάλυψη του Γραφείου του Πρωθυπουργού… ανιδιοτελώς, πράγμα το οποίο, αν θέλουμε το πιστεύουμε, ύστερα από τα προηγηθέντα.

Ο ΛΑΟΣ ΕΞΑΠΑΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΕΙ
Πάντοτε στην πατρίδα μας – στο αποκαλούμενο από όλους «πελατειακό» σύστημα- και ιδιαίτερα στις προεκλογικές περιόδους γίνονταν διορισμοί και εξυπηρέτηση των λεγομένων «ημετέρων» με τελικό επιδιωκόμενο σκοπό την ψηφοθηρία! Το σύστημα αυτό λοιδωρούνταν πάντοτε από τον εκάστοτε… δεύτερο μη κατέχοντα κυβερνητικά πόστα, για να επαναληφθεί, δριμύτερα από τον ίδιο όταν έρχονταν η… σειρά του να καταλάβει την Εξουσία.
Από την λεγόμενη συντηρητική δεξιά γίνονταν με… «μπουνταλίστικο» τρόπο κατά τον οποίο διορίζονταν κατά πλειοψηφία «πολιτικοί αντίπαλοι», οι οποίοι υπόσχονταν στο βρόντο αλλαγή πλεύσης.
Με τέτοια απαντοχή μονιμοποιήθηκαν κάποτε χιλιάδες συμβασιούχοι, οι οποίοι είχαν διοριστεί προσωρινά από τους προκατόχους και έγιναν η… στρατιά που λειτούργησε για να χάσει ο… μονιμοποιήσας την Εξουσία. Όλοι αυτοί είχαν «διοριστεί» με… πράσινες κομματικές κάρτες, οι οποίες είχαν λειτουργήσει αποτελεσματικά γι’ αυτόν το σκοπό! Το ωραίο είναι ότι ακόμα κατηγορείται ο… μονιμοποιήσας και όχι ο… διορίσας, ως υπεύθυνος για αθρόους διορισμούς και υπεύθυνος για την διόγκωση του ελείμματος του Δημοσίου! Και εδώ που τα λέμε καλά του έγινε του μονιμοποιήσαντος και έχασε την Εξουσία. Κάποτε αυτός ο «φαύλος κύκλος» θα έπρεπε να σταματήσει. Η «καραμπινάτη» αριστερά, μια και δεν είχε την… τύχη να κυβερνήσει, αυτή κι αν λοιδωρούσε το «πελατειακό» σύστημα. Έτσι είχε το… ηθικό πλεονέκτημα να λοιδωρεί φορώντας «φωτοστέφανο»! Είναι αλήθεια ότι οι λεγόμενοι «προοδευτικοί», κυβερνώντας, έδιναν στους αριστερούς… γερές μπουκιές από τα αγαθά της Εξουσίας. Όλοι μαζί όμως δεξιοί, μεσαίοι και αριστεροί συμφωνούσαν για την αναποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης, η οποία δεν προέρχονταν μόνο από τα αναξιοκρατικά διοριζόμενα «κομματόσκυλα», αλλά κυρίως από τις για καθαρώς κομματικούς λόγους, τοποθετήσεις επιλογές ή ακόμα και απομακρύνσεις αξίων προσώπων σε καίριες θέσεις, πράγμα το οποίο συνέβη μαζικά από το 1981 και επέκεινα και το οποίο πλήρωσε πανάκριβα ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός.  Θα περίμενε επομένως κάποιος ότι κυβερνώντας η… αυτοχαρακτηριζόμενη ως αριστερά, που δεν είναι, με το «ηθικό πλεονέκτημα» και μάλιστα ενόψει και της μεγάλης οικονομικής κρίσης ότι το «πελατειακό» σύστημα τελείωσε και ότι τόσο η διακυβέρνηση από την αριστερά, όσο και η οικονομική κρίση θα είχε επιτέλους και ένα γενικό καλό. Αυτό του τερματισμού των κομματικών διορισμών και προπαντός των αναξιοκρατικών επιλογών. Αποδείχτηκε ότι δεν υπήρξε χειρότερη περίοδος και για τα δύο: Οι καθαρώς κομματικοί διορισμοί, με κλασικότερο παράδειγμα τον γνωστό ανά το Πανελλήνιο Καρανίκα, που αποτελεί την «προσωπική σημαία» του κ. Τσίπρα και στις τοποθετήσεις, την επίσης, «προσωπική σημαία» του κ. Τσίπρα, την κα Θάνου. Δεν θα περίμενε κανένας από την… έχουσα το ηθικό πλεονέκτημα αριστερά, να ισχυρίζεται ότι: και σεις τα ίδια κάνατε. Ο λαός στενάζει και κυριολεκτικά πεινάει.
Γι - Πας