ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

 ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΕΥΤΥΧΙΑΣ!..
Πέρασε μία εβδομάδα και ακόμα δεν έχουμε καταλάβει αν αυτά που βλέπουμε και αυτά που ακούμε είναι αληθινά. Θα το συνηθίσουμε και θα ελπίσουμε ότι και η μοίρα μας η οποία μας οδηγούσε κάθε μέρα στα τάρταρα και αυτή σιγά – σιγά θα αλλάξει, επειδή έχουμε πολλά ακόμα να δούμε και να ακούσουμε. Έχουμε να δούμε την σύγκληση της Βουλής, την ορκωμοσία και την εκλογή του νέου Προεδρείου της, το οποίο και ασφαλώς δεν θα εξευτελίζει την φρουρά της, διατάζοντάς την να απελευθερώσει την ομάδα των γνωστών ταραξιών, οι οποίοι με την έγκριση της παρελθούσας Κυβέρνησης κατέστησαν «θεσμός» ασχημοσύνης!
Θα δούμε την αναδιοργάνωση της Αστυνομίας μας, η οποία, χωρίς αυταρχισμούς και υπερβολές, θα κληθεί να κάνει το καθήκον της, που είναι η εμφύσηση σ’ εμάς όλους του αισθήματος, ότι είμαστε ασφαλείς έναντι παντός παρανομούντος. Έτσι είναι οι Αστυνομίες όλου του κόσμου: Να διώκουν τους παρανομούντες και όχι να… διώκονται από αυτούς! Αυτό φυσικά θα συμβεί όταν καταργηθούν τα «άντρα» αυτών των τελευταίων που βρίσκονται κυρίως μέσα στα ανώτατα πνευματικά ιδρύματα της χώρας.
Τα «άντρα» αυτά δημιουργήθηκαν με την δικαιολογία του περίφημου «Πανεπιστημιακού ασύλου». Του εν προθέσεως παρεξηγημένου «ασύλου των ιδεών» και της ελευθερίας της διακινήσεώς τους. Ποιος το αρνείται αυτό; Απολύτως κανένας και μόνο οι Αστυνομίες τύπου Μαδούρο, Κιμ Γιον Ουν και άλλες παρόμοιες είναι δυνατό να επεμβαίνουν για να κυνηγήσουν «ιδέες».
Όμως δεν είναι δυνατόν να αποτελούν «ιδέες» τα κατασκευαστήρια βομβών μολότωφ και όλων των διαφόρων άλλων «όπλων» των βίαιων παρανομιών από ανθρώπους που καμία σχέση δεν έχουν με τους φοιτητές, τις σπουδές και τις ιδέες τους, για τις οποίες όλοι πληρώνουμε από το υστέρημά μας. Δεν αποτελούν ιδέες τα πωλητήρια ναρκωτικών ουσιών και ούτε η διακίνηση παντός προϊόντος «μαϊμού», τα οποία διώκονται μεν στους δρόμους, στεγάζονται όμως και αυτά στις διπλανές αυλές των Πανεπιστημίων, όπου, λόγω «ασύλου» δεν μπορεί να επεμβαίνει η Αστυνομία και ούτε ο Πρύτανης μπορεί να την καλέσει με την απειλή ακόμα και της ίδιας του της ζωής!
Εδώ, βέβαια, προσωπικά έχω την αντίρρησή μου, επειδή ο Πρύτανης δεν εκλέγεται μόνο για τα καλά και ευχάριστα, αλλά και για τα κακά και δυσάρεστα, τα οποία γνωρίζει εκ των προτέρων. Θα δούμε και πολλά άλλα ακόμα, τα οποία θα βελτιώσουν τη ζωή μας και θα μας κάνουν πιο ευτυχισμένους και… ολιγαρκείς, ώσπου σιγά – σιγά να μη ζηλεύουμε τους λαούς της Ευρώπης, από τους οποίους φτάσαμε να εξαρτώμαστε και οι ηγεσίες των οποίων, μας ζητούν και πετυχαίνουν εκβιαστικές υποχωρήσεις, όπως έγινε με την «συμφωνία των Πρεσπών».

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΥΠΡΕΠΕΙΑ!
Όταν ξεκινάει κάποιος να πάει σε ένα γάμο, φοράει τα καθαρά ρούχα που έχει φυλαγμένα στη ντουλάπα του, όπως κι όταν πάει σε βαφτίσια κι όταν κάθε γιορτή πάει στην Εκκλησία να λειτουργηθεί. Εγώ τουλάχιστον έτσι βλέπω τους συγχωριανούς μου να κάνουν, με τους οποίους εξακολουθώ να συναναστρέφομαι και δεν έκοψα τους πατροπαράδοτους δεσμούς μου, επειδή κατοικώ στην πόλη, όπου εργάστηκα πολλά χρόνια.
Έτσι συνέβαινε, πιο αναβαθμισμένα, όταν οι Βουλευτές πήγαιναν στις συνεδριάσεις της Βουλής, είτε αυτές ήταν πανηγυρικές ή όχι. Πολύ περισσότερο όταν κάθε φορά σχηματίζονταν μία Κυβέρνηση και οι μέλλοντες υπουργοί πήγαιναν στα Ανάκτορα ή αργότερα στο Προεδρικό Μέγαρο για την ορκωμοσία τους. Όλοι, μα όλοι, φορούσαν το σκούρο καλοσιδερωμένο κοστούμι τους και οι κυρίες το καλό τους φόρεμα με την ανάλογη τσάντα.
Το… συνήθιο αυτό, απ’ ό,τι θυμάμαι, πήγε να χαλάσει κάποια «σουρλουλού», που είχε διορίσει ο Γιώργος Α. Παπανδρέου υπουργό και πήγε στο Προεδρικό Μέγαρο με κάτι τρίχινα τσόκαρα και την ανάλογη αμφίεση! Ύστερα αυτή η κυρία διορίστηκε σε μία πολύ προσοδοφόρα θέση στο Λονδίνο, όπου ζούσε με «μπάτλερ», κλπ.!
Φυσικά εμείς πληρώναμε όλες αυτές τις πολυτέλειες, …αχρείαστες για το Ελληνικό Προεδρικό Μέγαρο και την Ελληνική Βουλή.
Η αποκορύφωση της ενδυματολογικής τσαπατσουλιάς ήρθε με τις κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και δεν εννοώ φυσικά το… βίτσιο του κ. Τσίπρα για την «αγραβατοσύνη». Αυτός κατά τα άλλα ήταν πάντοτε κομψός καθαρός και ευπρεπής.
Προχθές με την νέα Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη επανήλθαν όλα τα προαναφερθέντα αυτονόητα, τα οποία έχω την εντύπωση ότι παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Επιτέλους ευπρέπεια!
Γι - Πας