ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

 Η... ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ
 Ζώντας, συνήθως τον Αύγουστο, ύστερα από τις κάποιες διακοπές μου στην Λευκάδα, στην γενέτειρά μου, στο χωριό μου, την Κοσμηρά, απολαμβάνοντας το καταπληκτικό της κλίμα και τις χαρές της, τη θέα της και το δάσος της, δεν είναι δυνατό να μην παρατηρήσω και ορισμένα πολύ... «κακώς κείμενα». Αφήνω τα άλλα, που έχουν σχέση με την «ηγεμονία» της Πεδινής, το άλλο «μισό» χωριό μου από τη μεριά της μάνας μου, η οποία, τώρα απολαμβάνει την οικοδομική της άνθηση και την γειτνίαση της με το Πανεπιστήμιο και τον «συνοικισμό» των καθηγητών του και η οποία όμως εξακολουθεί δυστυχώς να βρίσκεται καταμεσίς του νέφους της ομίχλης και των διαφόρων... ανθυγιεινών σωματιδίων, δεν παύει όμως, για τους λόγους που προανέφερα να τυχαίνει της θαλπωρής των Δημοτικών Αρχών του διευρυμένου πιά Δήμου Ιωαννιτών. Εν τούτοις με την «Καποδιστριακή» διεύρυνση και η Κοσμηρά συμπεριλαμβάνεται στον προαναφερθέντα Δήμο. Χωρίς όμως να απολαμβάνει όχι μόνο της ίδιας, όπως επιβάλεται, θαλπωρής αλλά να έχει αφεθεί τελείως έρμαιο των εξελίξεων και στην νοικοκυροσύνη των κατοίκων της.
Μόνο ένας ασχολείται κατά διαστήματα με τα προβλήματά της κι’ αυτός είναι ο Περιφερειάρχης Αλέκος Καχριμάνης. Έτσι η Κοσμηρά έχει καλή ύδρευση από δύο δεξαμενές του ΣΥΔΚΛΙ και απαλλάχτηκε με προσωπική παρέμβαση του Καχριμάνη από την ροή όλων των μικρών και μεγάλων οχημάτων από το κέντρο της, με την παράκαμψη προς το Ασβεστοχώρι, την Κόντσικα και τα Γραμμενοχώρια.
Όπως όμως, προείπα για τα υπόλοιπα δεν ασχολείται κανένας. Σαν βροντερό παράδειγμα το κτίριο του Δημοτικού Σχολείου που κάποτε αποτελούσε «Πνευματικό Φάρο» της περιοχής, της Πεδινής μη εξαιρουμένης, αφέθηκε στο έλεος της φθοράς του χρόνου με την εύκολη λύση της μεταφοράς, δαπάναις του κράτους των λιγοστών παιδιών της στην Πεδινή.
Εν τούτοις, ένα τέτοιο λιθόκτιστο οικοδόμημα στο κέντρο της όχι μόνο μπορεί, αλλά επιβάλλεται να έχει και άλλες πνευματικές χρήσεις και όχι μόνο να χρησιμοποιείται η αυλή του για την συγκέντρωση... της «γιορτής της πίτας του Αυγούστου», όπου καταφθάναν και κάποιοι εκ των Δημοτικών Αρχόντων των Ιωαννίνων! Αυτό με απασχόλησε τα τελευταία χρόνια, απευθυνόμενος δυστυχώς αναποτελεσματικά σε πολλούς, συγχωριανούς και μη. Έτσι αποφάσισα φέτος να απευθυνθώ στον... «άνθρωπο λύση» με τον οποίο τυχαίνει να διατηρώ και φιλική σχέση, στον Περιφερειάρχη Αλέκο Καχριμάνη.
Δεν πρόλαβα να του πω ότι τον θέλω για κάποιο ζήτημα του χωριού μου, εκείνος μου είπε: Εκείνος ο Πρόεδρος του χωριού σου, που λήγει τώρα η θητεία του, είναι πολύ καλός και ύστερα από αίτημα του, έβαλα μπροστά και ενέταξα στα προς εκτέλεση έργα την συντήρηση σε ότι απαιτείται του κτιρίου του Σχολείου, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για «Πνευματικό Κέντρο» ενός τόσο ζωντανού χωριού! Συμφώνησα μαζί του για τον συγγενή μου Πρόεδρο κ. Γ. Οικονόμου και του είπα ότι αυτό είναι ακριβώς και το πρόβλημα για το οποίο ήθελα να του μιλήσω. Το σχολείο! Ο αείμνηστος Κώστας Τσιάνας είχε στεγάσει στο υπόγειο του σχολείου ένα «λαογραφικό μουσείο» με εκθέματα, τα οποία είχε συγκεντρώσει και καταγράψει με πολύ μεράκι. Με ευθύνη των αρχόντων κάποιας εποχής και του πολιτιστικού Συλλόγου, τα πράγματα αυτά αφέθηκαν στο... έλεος του Θεού! Κανείς δεν γνωρίζει τι έγιναν. Τέλος το δάσος, το οποίο σνομπάρουν οι Πεδινιώτες θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα, για το συμφέρον όλου του Δήμου!

ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΗ ΕΜΜΟΝΗ!...
 Μου είναι ακατανόητη η παθιασμένη εμμονή ορισμένων στον... αντικαχριμανισμό τους. Δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς θέλουν να μας πουν. Πόσο έξυπνοι είναι αυτοί οι οποίοι επιμένουν στα προεκλογικά – των Δημοτικών και Περιφερειακών εκλογών εννοώ – επιχειρήματα, που... δικαιώθηκαν και εξακολουθούν να δικαιώνονται, για το πόσο άχρηστος είναι ο Καχριμάνης, πόσο φαύλος, πόσο λαμόγιο και τι ευκαιρία έχασε ο Ηπειρωτικός λαός να τον πετάξει επί τέλους στα σκουπίδια! Και πόσο κουτοί είμαστε εμείς, που μαζί με το άλλο 57% του Ηπειρωτικού λαού τον φέραμε ξανά και θριαμβευτικά να προΐσταται της Περιφέρειας Ηπείρου, ως ένας εκ των καλυτέρων Περιφερειαρχών της Ελλάδας. Κι’ αυτό με συνεχείς θητείες, οι οποίες κερδήθηκαν πάντοτε με την ψήφο του Ηπειρωτικού λαού και έναντι πολύ σημαντικών αντιπάλων, οι οποίοι όλοι τους, είχαν να επιδείξουν σημαντικό έργο στα κοινά, και δεν είχαν εμφανιστεί από το... πουθενά!
Τέλος πάντων εμείς ας παραδεχτούμε την νοητική ανεπάρκειά μας κι ας δεχτούμε ότι... δεν είμαστε σε θέση να χωρίσουμε... δύο γαϊδουργιών άχυρα. Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι το ίδιο υψηλό I.Q. και γι’ αυτό χωρίζονται σε ομάδες, σύμφωνα με την νέα αυτή μέθοδο, διαφόρων νοητικών ικανοτήτων. Έχει προοδεύσει όμως και η... ψυχιατρική αντίληψη, σύμφωνα με την οποία οι πάσχοντες , διότι εδώ πρόκειται περί παθήσεως, έχουν περιθώρια θεραπείας τους, είτε με συνεδρείες παρακολουθήσεως ειδικών, είτε ακόμα και με φάρμακα.
Δεν έχω την πρόθεση να κατατάξω κανέναν και σε καμμία κατηγορία. Έχω κατατάξει ήδη τον ευατό μου στην ομάδα του χαμηλού I.Q. και επομένως είμαι απολύτως ανίκανος να κάνω το ίδιο και για τους άλλους!
Γι - Πας