ΧΩΡΙΣ ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΩΣΤΑΣ ΑΓΟΡΗΣ on . Posted in Χωρίς Υπαγόρευση

Επιστροφή…
✒ Χρόνια πολλά σε όλους! Αυτό ήταν, πάει το Πάσχα και η επιστροφή για τους περισσότερους στην καθημερινότητα είναι αναπόφευκτο… κακό. Λίγοι τυχεροί μόνο «τράβηξαν» τις διακοπές τους ως την Κυριακή του Θωμά…
Σέλφι παντού!
✒ Γέμισαν αυτές τις μέρες τα σόσιαλ μίντια με φωτογραφίες σέλφι γύρω από τον οβελία, πάνω από το Πασχαλινό τραπέζι, με χορούς σε πανηγύρια, με λαμπάδες, με ελληνική φύση που άρχισε να συνέρχεται από τον χειμώνα και να ντύνεται ανοιξιάτικη!
Τίποτα κρυφό…
✒ Τα βγάλαμε όλα στη φόρα… Πώς γλεντάμε το Πάσχα, τι τρώμε, τι χρώμα έχουν τα αβγά, πόσο ψημένο είναι το κοκορέτσι, με ποιους κάνουμε γιορτές, πού πάμε… Δεν αφήσαμε σχεδόν τίποτα κρυφό!
Όλα για μία φωτό!
✒ Κάποτε ο κόσμος έτρωγε, έπινε και γλεντούσε γιατί έτσι ένιωθε και γιατί ήθελε να ξεσκάσει. Σήμερα μοιάζει να τα κάνει όλα αυτά για να βγάλει φωτογραφίες να τις ανεβάσει στο Facebook και το Instagram και να μετρήσει like και σχόλια…
Περήφανος πατήρ…
✒ Πήρε ένα παιδάκι τριών – τεσσάρων ετών ένα άδειο μπουκάλι μπύρας και το έβαλε στο στόμα. Ο… περήφανος πατήρ λοιπόν το τράβηξε φωτογραφία και το ανέβασε στο Facebook καμαρώνοντας ότι του μοιάζει! Και να από κάτω, δεκάδες τα like και τα σχόλια!
Σε λάθος δρόμο…
✒ Συμπέρασμα: Δεν πάμε καλά, σε λάθος δρόμο βαδίζουμε κι όσο περνάει ο καιρός χειροτερεύει το πράγμα. Τι φταίει άραγε; Προφανώς η έλλειψη παιδείας και αγωγής που μας αφήνει… κούτσουρα! Ξύλα απελέκητα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κακό.
Κάποιοι ξέρουν…
✒ Ας μην τα βάζουμε όλα όμως σ’ ένα τσουβάλι. Υπάρχουν, ευτυχώς, πολίτες που δεν το παρακάνουν. Που ξέρουν να χρησιμοποιούν τα σόσιαλ μίντια με μέτρο, χωρίς υπερβολές και χωρίς να εκτίθενται. Μ’ αυτό τον τρόπο είναι κι αυτά ένα χρήσιμο «εργαλείο» ενημέρωσης και ψυχαγωγίας!
Απόδημοι… τουρίστες!
✒ Ήρθαν που λέτε μέσα στις γιορτές χιλιάδες τουρίστες στα Γιάννενα και τα δημοφιλή χωριά για να ξεσκάσουν λίγο. Ήρθαν και κάποιοι απόδημοι που έχουν γίνει πια κι εκείνοι… τουρίστες στα πάτρια εδάφη!
Τι άλλο είναι;
✒ Γιατί, τι άλλο μπορεί να είναι, για παράδειγμα, μία οικογένεια Ηπειρωτών που ζει στην Αθήνα και έρχεται δύο, άντε τρεις φορές το χρόνο στο πατρικό σπίτι στο χωριό για διακοπές; Τουρίστες στον τόπο τους έχουν γίνει πια…
Για λίγες μέρες…
✒ Έρχονται στο χωριό, ανοίγουν το κλειστό σπίτι για λίγες μέρες, σπάνια κάνουν κάνα μερεμέτι για τη συντήρησή του, περνούν το χρόνο τους με βόλτες στην εξοχή, βγάζοντας φωτογραφίες, επισκέπτονται και μερικούς συγγενείς κι αυτό ήταν!
Δε γνωρίζουν καν…
✒ Δεν ψηφίζουν πια εδώ, άρα πιθανώς να μην ξέρουν καν ποιος είναι πρόεδρος του χωριού, πηγαίνουν σπάνια στην τοπική εκκλησία, για το κλειστό πια σχολείο ξέρουν μόνο όσα τους λένε γονείς και παππούδες, δε συμμετέχουν οι περισσότεροι στους τοπικούς συλλόγους…
Επιστρέφει η ησυχία!
✒ Στο μεταξύ, τα άλλοτε καλλιεργούμενα κτήματα ρημάζουν και μετατρέπονται σε δάση, οι αυλές και τα σοκάκια χορταριάζουν, παλιά σπίτια καταρρέουν και μόλις περάσουν οι γιορτές επιστρέφει η απόλυτη ησυχία…
Μόνο για διακοπές…
✒ Τι θ’ απογίνουν λοιπόν όσα χωριά δεν είναι Πάπιγκο ή Μέτσοβο; Από ενεργές κοινότητες ανθρώπων που ήταν κάποτε, μετατρέπονται σιγά – σιγά σε… θέρετρα διακοπών τα οποία θα ζωντανεύουν κάθε καλοκαίρι και λίγο το Πάσχα με τους επισκέπτες. Τόσο απλά… Και επιστροφή δεν υπάρχει, μη γελιόμαστε!

Από το Κάστρο…
✒ Μία εικόνα από το Κάστρο σήμερα, με τον πύργο και το ρολόι του πάνω από την κεντρική πύλη, τη γαλανόλευκη να ανεμίζει και φόντο το Μιτσικέλι με τη χιονισμένη κορυφή του!
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.