ΗΠΕΙΡΟΣΚΟΠΙΟ
• Συμφωνία τώρα μεταξύ κράτους και πολίτη!..
● Η ανακολουθία σε όλο της το μεγαλείο! Τι σημαίνει ανακόλουθος; Όταν λέω άλλα και στην πράξη κάνω τα αντίθετα ή ακόμη δεν υλοποιώ όσα έχω πει. Τι συμβαίνει στην πολιτική ζωή του τόπου; Μπάχαλο! Η σημερινή αντιπολίτευση που εφάρμοζε σκληρά μέτρα όσο κυβερνούσε, κατηγορεί την τωρινή κυβέρνηση, η οποία ως αντιπολίτευση κατηγορούσε τη νυν αντιπολίτευση όταν αυτή κυβερνούσε και τώρα ως κυβέρνηση κάνει τα ίδια και κατ’ άλλους χειρότερα! Τι δεν καταλαβαίνετε;
***
Απλά είναι τα πράγματα: Στην Ελλάδα μπορούμε να υποσχόμαστε με μεγάλη ευκολία ό,τι… γουστάρουμε και όταν κληθούμε να τα υλοποιήσουμε… άλλα λόγια να αγαπιόμαστε! Δείτε τι συμβαίνει με τους πιστωτές και τις διαπραγματεύσεις.
***
Καθυστερήσαμε εγκληματικά τέσσερις ολόκληρους μήνες και, ενώ η πραγματική οικονομία βυθίζεται, ενώ καθημερινά το χρέος αυξάνεται, ενώ ανάπτυξη δεν υπάρχει, ενώ εκατοντάδες λουκέτα μπαίνουν και χιλιάδες νέοι άνεργοι προστίθενται στο 27%, καταλήξαμε να γυρίσουμε και πάλι στην αρχή.
***
Και όχι μόνο αυτό, αλλά φτάσαμε να δεχτούμε τους όρους των δανειστών – εταίρων μας παρουσιάζοντάς τους ως μεγάλη επιτυχία που ήρθε μετά από… σκληρές διαπραγματεύσεις! Εν τω μεταξύ, έχουμε βάλει πολύ νερό στο κρασί μας, αφού τα περίφημα μέτρα της Θεσ/νίκης πάνε… περίπατο!
**
Εντάξει, δεν είναι όλα μαύρα, κάτι κερδίσαμε, όμως δεν είναι απολύτως φυσικό να μας δώσουν κάτι; Δεν πρέπει για εσωτερική κατανάλωση να παρουσιάσει και η κυβέρνηση κάτι, όταν υπάρχει ο εντονότατος φόβος τη νέα συμφωνία να μην την ψηφίσει ούτε η κοινοβουλευτική της ομάδα;
***
Το ερώτημα το έχω θέσει και στο παρελθόν: Ποιος έχει το πάνω χέρι σε μια διαπραγμάτευση, ο δανειζόμενος ή ο δανειστής; Ποιος επιβάλλει τους όρους; Προφανώς, για να το πω διαφορετικά, σε δυσμενή θέση βρίσκεται ο δανειζόμενος, χωρίς ασφαλώς αυτό να σημαίνει ότι παραδίνεται άνευ όρων.
***
Αρκεί ο αγώνας να έχει και νόημα και ουσία. Άκουγα προχθές ότι όσο περνά ο καιρός ,ο χρόνος είναι εις βάρος του δανειζόμενου και είναι σωστό. Όταν σε πιέζει ο χρόνος και δεν έχεις καταλήξει σε κάποια συμφωνία, τότε μπορεί όσα έχεις κερδίσει να τα χάσεις.
***
Και εδώ η ευθύνη είναι πολύ μεγαλύτερη, γιατί δεν έχεις να κάνεις με ένα ατομικό ή προσωπικό σου δάνειο που αφορά εσένα και μόνο εσένα. Εδώ διαχειρίζεσαι την τύχη ενός ολόκληρου λαού, με ό,τι αυτό σημαίνει για τις κινήσεις που μπορείς να κάνεις.
***
Κάποτε πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν αρκεί πια να υποστηρίζουμε ότι είμαστε η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία και έδωσε τα φώτα του πολιτισμού στην υπόλοιπη Ευρώπη και αυτό είναι όλο.
***
Πρέπει να μάθουμε και να παράγουμε. Δεν αρκεί μόνο η θάλασσα, ο ήλιος και το μεσογειακό κλίμα για να πουλήσουμε τουρισμό. Πρέπει να τα συνοδεύουμε με καλό σέρβις, με επαγγελματισμό, με σεβασμό και με συνεχή ανάπτυξη του προϊόντος που λέγεται τουρισμός.
***
Πρέπει να σταματήσουμε να μοσχοπουλάμε και σε πολλές περιπτώσεις να αισχροκερδούμε εκμεταλλευόμενοι τους τουρίστες. Πρέπει να αναπτύξεις τον πρωτογενή σου τομέα, στον οποίο έχεις ασύγκριτα πλεονεκτήματα, όπως επίσης και σε άλλους τομείς.
***
Και επιτέλους πρέπει να σταματήσουμε να περιμένουμε μόνο τις επιδοτήσεις, τις αποζημιώσεις και τα ευρωπαϊκά προγράμματα, για τα οποία άλλωστε όλοι ξέρουμε πού πήγαν τα λεφτά.
***
Κάποτε πρέπει να γίνουμε και ως χώρα νοικοκυραίοι, να βάλουμε σε τάξη τα οικονομικά μας και να φτιάξουμε ένα προγραμματισμό όπως θα κάναμε και στο σπίτι μας. Πρέπει να μάθουμε να πληρώνουμε φόρους με παράλληλη ανταποδοτικότητα από το κράτος που τους εισπράττει.
***
Γιατί, σε άλλες χώρες του βορρά είναι δύσκολο ο πολίτης να κλέψει το κράτος και ακόμη δυσκολότερο το κράτος να τον εξαπατήσει και να μην του προσφέρει παιδεία, υγεία, κοινωνική και προνοιακή φροντίδα. Ο πολίτης καταβάλλει τους φόρους αλλά ξέρει την ίδια ώρα ότι σε οποιαδήποτε δύσκολη στιγμή της ζωής του το κράτος θα είναι δίπλα του.
***
Ζηλεύεις όταν ακούς ότι, επειδή αρρώστησες και δεν μπορείς να μετακινηθείς από το σπίτι στο γιατρό, θα έρθει αυτοκίνητο με συνοδό που θα σε παραλάβει και θα σε επιστρέψει σπίτι σου με το που θα ολοκληρώσεις τις εξετάσεις σου.
***
Εκείνοι εξάλλου αξιοποιούν το κεφάλαιο που λέγεται νέοι επιστήμονες, οπότε μην απορούμε γιατί ήδη έχουν φύγει από την Ελλάδα πάνω από 300.000 νέοι αναζητώντας την ευκαιρία τους οπουδήποτε αλλού πλην της πατρίδας τους.
***
Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να επανεξετάσουμε τη σχέση μας με το κράτος όπως και αυτό μαζί μας και να καταλήξουμε πρώτα και πάνω απ’ όλα σε μια αμοιβαία και επωφελή συμφωνία, για να χρησιμοποιήσω και γνωστούς πια όρους.
