ΗΠΕΙΡΟΣΚΟΠΙΟ

➤ Ζούμε σε μια χώρα…

● Ζούμε σε μια χώρα που δεν μπορεί πια να σου προσφέρει ασφάλεια, που δεν ξέρεις αν στην επόμενη γωνιά του δρόμου δεν θα είσαι το επόμενο θύμα ληστείας ή επίθεσης, που δεν ανοίγεις πλέον την αυλόπορτά σου γιατί δεν ξέρεις ποιον θα συναντήσεις, ούτε μπορείς να δώσεις ένα ποτήρι νερό σε ένα ξένο που περνά από το χωριό σου.

● Ζούμε σε μια χώρα που προ πολλού η παιδεία ούτε

δημόσια είναι, ούτε δωρεάν ούτε καν παιδεία, οι μαθητές πρέπει να περάσουν ένα ιδιότυπο γολγοθά εξετάσεων, οι γονείς να δαπανήσουν χρήματα που πολλές φορές στερούνται, ο κάθε υπουργός να καταργεί τα προηγούμενα εκπαιδευτικά συστήματα και να οραματίζεται τα δικά του, χωρίς ένα στοιχειώδη εθνικό σχεδιασμό.
***
Ζούμε σε μια χώρα χωρίς δικαιοσύνη ή τουλάχιστον χωρίς ο πολίτης να έχει την αίσθηση απόδοσης του δικαίου, όπου οι μεγάλοι δεν τιμωρούνται και την πληρώνουν πάντα οι μικροί, ο αδικημένος αισθάνεται παραπεταμένος και έξω από το σύστημα που σε θέλει να έχεις υψηλές γνωριμίες.
***
Ζούμε σε μια χώρα που η περίθαλψη πληρώνεται ακριβά, ο πολίτης έχει την αίσθηση και πολλές φορές το βιώνει, ότι εάν δεν έχεις λεφτά χάθηκες, θα πεθάνεις σαν… το σκυλί στο αμπέλι. Όλα επαφίενται στην φιλοτιμία του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, τι κι αν έχεις πληρώσει δεκάδες χιλιάδες ευρώ στον ασφαλιστικό σου φορέα. Άδειο βαρέλι είναι που ποτέ δεν γεμίζει και αναρωτιέσαι που πήγαν τόσα λεφτά...
***
Ζούμε σε μια χώρα που η πρόνοια και το κράτος δικαίου έπαψαν να λειτουργούν στο όνομα της οικονομικής κρίσης, λες και παλιότερα λειτουργούσε τίποτε. Έδιναν προνιακά επιδόματα σε υγιείς και σε όσους πραγματικά τα είχαν ανάγκη εφεύρισκαν χίλιες δυο δικαιολογίες για να τους κόψουν. Πρόνοια ανύπαρκτη έως γελοία, αφού έπρεπε να αποδείξεις στις περίφημες επιτροπές προσκομίζοντας ένα σωρό χαρτιά ότι έχεις υποστεί τέτοια σωματική βλάβη που σε καθιστά ανίκανο για εργασία!
***
Ζούμε σε μια χώρα που η ισοτιμία, η αξία ενός προσώπου και η ικανότητα κρίνονται από την κομματική ταυτότητα. Αν τη διαθέτεις και είναι το κόμμα σου στα πράγματα καλώς, αν δεν διαθέτεις ή κυβερνά ο αντίπαλος… άστα! Ευκαιρίες δεν δίνονται εύκολα σε μυαλά που στο εξωτερικό τους προσφέρουν παχυλές αμοιβές κι ένα σωρό κίνητρα για να τα εντάξουν στο δυναμικό τους και διαβάζεις στον ξένο τύπο για το πόσο διαπρεπής είναι ο δείνα ή ο τάδε Έλληνας.
***
Ζούμε σε μια χώρα που το κράτος σε καλεί να πληρώσεις, να στηρίξεις αυτές τις δομές(;) και σου επιβάλλει φόρους όχι αυτούς που σου αναλογούν, αλλά πολύ βαρύτερους αδιαφορώντας για το αν μπορείς να το πράξεις.
***
Ζούμε σε μια χώρα που ενώ συμβάλλεις, για παράδειγμα, στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών για τρίτη φορά, κανείς δεν το αναγνωρίζει και όταν πηγαίνεις στην τράπεζα για να ρυθμίσεις το στεγαστικό δάνειό σου, τους παρακαλάς για όρους στους οποίους μπορείς να ανταποκριθείς γιατί διαφορετικά θα σου πάρουν το σπίτι με συνοπτικές διαδικασίες.   
***
Και συ Έλληνα το παλεύεις γιατί έχεις μάθει να προσφέρεις στη χώρα σου, στον διπλανό σου, στον ξένο, γιατί αυτή είναι η κουλτούρα σου και η παιδεία που κληρονόμησες από τους προγόνους σου.
***
Χύνοντας αίμα και ιδρώτα παλεύεις σκληρά ελπίζοντας ότι μια μέρα οι αγώνες σου θα δικαιωθούν και θα αποδώσουν τουλάχιστον στις επόμενες γενιές, αν και φρόντισαν οι πολιτικοί να σε κάνουν να νοιώθεις τύψεις και ενοχές ότι εσύ ευθύνεσαι για το κατάντημα της χώρας και το άδηλο μέλλον των παιδιών σου.
***
Ζούμε σε μια χώρα που νοιώθεις, βρε παιδί μου, ότι σε εκδικείται και μάλιστα αναρωτιέσαι γιατί, τι έκανες, για να σου δείχνουν τέτοια συμπεριφορά και αντί να γκρινιάζεις και παρά τις δυσκολίες βάζεις πλάτη σε ένα φορτίο πολύ βαρύ.
***
Ο προσωπικός σου σταυρός ασήκωτος, αλλά εσύ επιμένεις να στηρίζεις τη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού σε όλο τον πλανήτη και που είσαι κομμάτι της, ο ίδιος γεμάτος Ελλάδα και γι’ αυτό πρέπει να νοιώθεις την ιερή υποχρέωση να δώσεις να το καταλάβουν αυτό όλοι και οι μέσα και οι έξω!